Hey Marieke, nou we hebben ’t weer gehad hoor. De bus is terug naar Groningen. Zoals gewoonlijk met een lege kofferbak, want de punten bleven ook dit jaar in Elburg. Dat was eigenlijk bij binnenkomst van de blauwe brigade al duidelijk.  Want vanaf de eerste stap over de drempel van ’t Huiken bleek Lygurcus behoorlijk van slag. Dik een uur hadden de Groningers zich onderweg in de handen gewreven, vooruitdenkend aan de verzonken dansvloer, bevolkt door een swingende horde welgevormde zwart-gele Daltons. Toen coach Douma ter hoogte van ’t Harde dan eindelijk het teken gaf dat de indianentooien op mochten waren de Lycurgianen dan ook niet meer te houden. Aanvoerder Huisjes snelde bij binnenkomst naar de bar en bestelde vast een krat Hertog Jan, maar werd in die poging wreed gestoord door de wanhoopskreet van een teamgenoot: ‘Heee m’jong, de zitkoele is vort!’. Nadat wij ons verontschuldigd hadden voor de verbouwing van de kantine, het ontbreken van een feestprogramma en voor jouw afwezigheid vanwege een weekendje-weg veranderde de Lygurcus-bestelling van bier naar koffie. Diepzwarte koffie. En het zou ook niet meer goed komen die dag.

Ook wij waren aanvankelijk nogal van slag trouwens. Nog voor de entree van Lygurcus meldde de Nevobo-app dat titelfavoriet-in-opmars Orion met 3-1 van koploper Donitas had gewonnen. Dit betekende dat we onze achterstand op die andere Groningers met vier punten zouden kunnen terugdringen. Maar dan moest er wel volle bak gewonnen worden. Die wetenschap zorgde voor de nodige spanning in het team. Behalve bij Daniel. Dat was dan wel weer enigszins geruststellend want die heeft verstand van wetenschap. Hij wees op de uitgekiende trainingsweek, gebaseerd op de Stelling van Kramer, en voegde daar tussen neus en lippen aan toe: “Als iedereen van mijn niveau was, stonden we nu wellicht eerste” (red: later zou Cristiano Ronaldo deze uitspraak op ongelukkige wijze plagiëren en veel reuring veroorzaken). Cedric, die nog niet zo lang tegen de Lygurcianen speelt, vroeg wie nu precies die gevreesde Kramer was. Na lang zoeken werd duidelijk dat die in Groningen was achtergebleven; naar later bleek omdat hij als enige op de hoogte was van jouw afwezigheid, Marieke! Daar ging onze voorbereiding en het tactisch concept!!!

Gelukkig hadden we nog een plan B in de tas. Plan B bestond in dit geval uit een ongewassen trainingspak en vooral dito knielappen. Waarbij de tas al zeker een week niet open was geweest. Een voorzichtige opmerking van Lygurcus-zijde tijdens de warming-up (‘Kan het zijn dat jouw kniebeschermers wat zurig ruiken…??’) groeide uit tot een algehele weigering van de Groningers om gedurende de wedstrijd nog in de buurt van het net te komen. En omdat hun service en driemeteraanval niet lekker liepen, konden we een eenvoudige 4-0 overwinning bijschrijven. Historisch hoogtepunt was de welgemikte snoeiharde aanval van Gert-Jan tijdens de tweede set. Vanaf de reservebank. Spot-on op de gok van Cedric. Met een keurige bloedneus en grote bezorgdheid bij de rest van de goedgevulde spelersbank als resultaat.

Omdat ze er toch waren hebben we na de wedstrijd maar een lekker biertje met de gasten gedronken. En toen nog een. Al snel kwam het spannende verloop van de competitie ter sprake. Dat blijkt mede beïnvloed te worden door het (tijdelijk) terughalen van gestopte topspelers door diverse ploegen. Lygurcus-coach Douma noemde het oproepen van gepensioneerd vedette Peter Barla voor zijn sterrenensemble een reële optie voor de laatste fase van de competitie. Wij realiseerden ons dat wij ook iets moeten. Voor de thuiswedstrijd tegen het Arnhemse Arvovem (16 april) hebben we inmiddels een coryfee kunnen strikken. We houden nog even geheim wie het is, maar zijn blij dat hij die dag het strand voor de zaal wil verruilen. Het is puur uit overlevingsdrang, want helemaal lekker voelt het niet om tussentijds spelers aan de selectie toe te voegen. Zeker niet tegenover de competitiegenoten die gewoon met hun oude vertrouwde ploeg de strijd aangaan. Zo’n ploeg is bij voorbeeld onze komende tegenstander Orion. Vorig seizoen debuteerden zij in de eerste divisie en draaiden lang mee om de titel. Uiteindelijk wisten zij knap als vijfde te eindigen. Ook dit seizoen staat er weer een team waar de Doetinchemse jeugdopleiding trots op kan zijn en dat vooraf een serieuze kandidaat voor de titel leek. In de eerste seizoenshelft kwam het er nog niet helemaal uit, maar de resultaten van de laatste weken bewijzen het gelijk van het beleid om te focussen op de eigen kweek. Dat wordt dus een zeer zware dobber zaterdagmiddag!!!

Aangezien het tribuneblaadje even uit productie is, hierbij voor de trouwe kijkers vast de selectie van Orion:

Nr	Naam	Positie	Leeftijd	Vorige club
1	Rutger Sloot	Passer/loper	27	Volga
2	Gijs Heusinkveld	Passer/loper	24	VCV, Longa ’58, TuB Bocholt
4	Maarten Visser	Midspeler	27	Vollverijs, BOVO
5	Jan Horstink	Passer/loper	19	Volga, DVO Hengelo
6	Simon Eelderink	Midspeler	23	Sparta Zelhem
7	Luuc van der Ent	Midspeler	17	Dynamo Neede
8	Michiel Makkink	Spelverdeler	32	WSV, BOVO
10	Sven Dassen	Spelverdeler	31	Vollverijs
11	Peter Paul Dijkman	Diagonaal	24	Tornax
12	Eric Reitsma	Libero	25	Wevoc, Scylla

Nou, dat was ‘t voor nu wel weer even. Zie ik je vanmiddag bij de receptie? 

Groeten, Henoch