Hey Marieke,

Zo tussen het schaatsen en ruiten krabben door maar even een nieuwe update. Afgelopen zaterdag 3 maart mochten we met Heren 1 na een pauze van twee weken weer aan de bak voor een competitiepotje. We hadden recent weer ‘ns een paar potjes gewonnen, dus dat gaf de Elburger moed. En zeker tegen Alterno, waaraan we in de eerste competitiehelft geen punt hebben afgestaan. Nou kwam dat mede doordat de wedstrijd uitgesteld was naar dit weekend, maar toch… Statistieken liegen niet!

Goedgemutst, gesjaald en gewinterjast togen we op een vééééél te vroeg tijdstip naar Apeldoorn. Omdat we daar wel vaker gespeeld hebben, hadden we twee thermoskannen koffie en een prima te pruimen arretjescake mee (nogmaals dank, Rebekka!!). Onder het genot van een bakkie bleken de voortekenen toch minder gunstig dan aanvankelijk gedacht. Kroes zat met een gezicht als een oorwurm in een hoekje omdat hij door de Siberische kou zijn huiselijke zaterdagochtendrituelen niet had kunnen uitvoeren, Remco meldde dat-ie niet kon spelen omdat een Duitse zwaluw hem in zijn nek had gebeten en Daan kwam pas op het laatste moment aanzeilen. Op een snowboard. Zonder sportschoenen. Cedric hebben we helemaal niet gezien.

Tot overmaat van ramp bleken de omstandigheden in de zaal ook niet in ons voordeel. Het was er steen- en steenkoud, terwijl wij ons de afgelopen weken juist gewenteld hebben in de knusse warmte van de Soester sporthal De Bunt en natuurlijk ons eigen Huiken. Waar de smaragdhagedisjes zich laven aan de tropisch warme muren, af en toe verstoord opkijkend als er weer een dode mus van het dak naar beneden komt zetten. Niet verrassend dus dat we enige tijd nodig hadden om ons aan te passen. Maar toen Wouter halverwege de derde set zijn wanten uitdeed, konden we toch aardig tegenspel bieden aan de thuisploeg met louter ex-eredivisiespelers in het veld. Zo aardig dat we zelfs op voorsprong kwamen. Daarop vond de Alterno-materiaalcommissaris het tijd om de nieuwe LED-verlichting op standje schijnwerper te draaien. En omdat wij precies tegen het licht in speelden (je weet wel, aan die kant waar géén tapijtje achter het veld ligt), kostte het ons net een paar punten teveel voordat wij het lek boven hadden. In de vierde set – om de spreekwoordelijke baard van de keizer inmiddels – zouden wij dan moeten kunnen profiteren van het lichtvoordeel. Toen de Alternoploeg echter opeens het veld betrad met zonnebrillen, hebben we de pijp maar aan Maarten gegeven. We houden niet van excuses achteraf, maar tegen zoveel overmacht is niet op te boksen.

Omdat Apeldoorn ook op fotografisch gebied geen Soest is, hebben we dit keer geen plaatjes van de wedstrijd. Toch is het nog wel goed om even terug te komen op de foto’s uit Soest. Veel mensen vragen zich af hoe die discussie tussen Wouter en scheidsrechter Koopmanschap over dat reclamebord nu geëindigd is. Gelukkig heeft de fotograaf niet alleen de beelden, maar ook de teksten vastgelegd. Ook dit raadsel opgelost dus.

“Mag ik dat reclamebord van het wandrek aftrappen, scheids?”

“Ik heb jouw set-ups gezien, Gaillard. Jij kunt niet eens de muur raken.”

“Als-ie eventjes niet oplet, probeer ik ‘t lekker tóch, Gert!”

“Zó doen wij dat!!!”

Volgende week mogen weer eens een potje in ’t Huiken. Om 16.30u al, want er moet ook gekorfbald worden. Dan spelen we tegen volleybal club Zwolle en daar hebben we vorige keer van verloren. Dat zijn dus zeker geen prutsers. Alle steun is welkom om onze negatieve spiraal te doorbreken. Tot dan!!