Dag Marieke,
Ik zal maar even proberen een stukje te schrijven, want om nou direct mijn nieuwe wekelijkse verplichting te verzaken is ook zo wat. Ik hoor je denken, “nieuwe”? Tja, je wist het nog niet, maar naast het afscheid van Rik hebben we ook afscheid moeten nemen van Henoch. De langzaam ouder wordende middenman heeft (zelf) besloten dat zijn inspiratie op begint te raken. Vanaf nu zien we Henoch wat meer aan de zijlijn, het schrijven van de stukjes heeft hij dus (helaas) overgedragen. Een afscheid heb ik van hem niet gelezen. Ik hoop stiekem dat hij dat nog wel een keer doet. Het is anders zo stom voor jou, zonder iets te zeggen niets meer laten horen. Het lijkt tinder wel. Afijn er stond dus ineens een hele andere naam op de overeenkomst van Heren 1. Ook voor het hele team een verrassing, behalve voor de compliance officer die in de week voor de ondertekening al erg veel moeite had om niet meer vrij te geven dan “er zijn wel een aantal veranderingen, meer kan ik niet zeggen”. Iedereen heeft weer iets te doen in het team wat ongetwijfeld de nodige euro’s in de boetepot gaat opleveren. Henoch heeft iets anders op zich genomen, maar dat komt misschien later nog een keer aan bod. De kwaliteit van de stukjes zal er niet beter op worden, maar goed, dat doet het volleybal dan maar.
Dat laatste zeg ik niet zomaar, want na de terugblik op de seizoensvoorbereiding hebben wij onze doelstelling maar even uitgesproken. Eigenlijk kwam daar niets anders naar voren dan dat wij onze doelstellingen van vorig jaar willen prolongeren. Met andere woorden: dit jaar worden we dankzij ons idiosyncratische volleybal echt kampioen en halen we Europees volleybal. Dat we een stel prutsers zijn die het belangrijker vindt een nieuwe yell te bedenken moet maar even achterwege gelaten worden. Die nieuw yell hebben we in ieder geval gevonden! Je hebt het vast al gehoord. Het is ook voor ons nog even wennen, maar na “Koeerr-sshjeett” en “púúúrrùhh” is er nu dan “bad-kuip.” We hebben nog getwijfeld tussen “******”, “******” en “hiep-hoi”, maar onze minderjarige fans (of eigenlijk de ouders daarvan) hadden deze opties minder gewaardeerd. Bovendien staat ‘Badkuip’ ons erg aan. Naar Praags voorbeeld (Pivni Lazne Bernard) genieten wij ook graag van een lekkere ‘badkuip’ na de wedstrijd.
En zo ook afgelopen zaterdag. Eerst nog even op de teamfoto (die overigens best aardig is gelukt!). En ballen maar! Daarvoor moesten we eerst even de wedstrijdshirts uit het plastic halen, want die zijn nog hartstikke nieuw.
Het potje dan. Het leek wel een herhaling van vorig jaar, want als ik het me goed herinner schreef Henoch toen: “Ze bleken een uitgekiend strijdplan te hebben. Vanaf het eerste punt begonnen ze met z’n allen ‘Hup Kroes’ te roepen. Keihard en onophoudelijk. Daar hadden wij niet op gerekend. Nu is algemeen bekend dat hard roepen naar een tegenstander onsportief is, maar de scheidsrechters deden er helemaal niks tegen!” Het vermoeden bestaat dat de scheidsrechters hier zelf ook van geleerd hebben, want al bij ons eerste punt werd de altijd enigszins enthousiaste Daan teruggefloten; “punt alleen aan eigen kant vieren.” Ze waren onverbiddelijk. De rest van de wedstrijd had overigens ook wel wat weg van de vorige keer. Waar we vorig jaar nog een set met 27-29 aan de Soesters gaven, wonnen we hem dit jaar gelukkig zelf. En ook wisten we dit keer de rest van de wedstrijd naar ons toe te trekken, hoewel we dat de vorige keer iets minder overtuigend in setstanden deden. Blijkbaar was Sovoco niet op het aanvallend geweld van Marc ‘zoon van Ellie’ Rijers berekend. Een keurige drie-één overwinning.
Laten we hopen dat vanmiddag niet een herhaling wordt van de vorige keer. We mogen namelijk tegen Sneek! De vorige keer was in de voorbereiding. Tijdens die wedstrijd waren we in Sneek alleen maar nuttig als ballenjongens, dus dat moeten we even rechtzetten. Om 19.00 uur spelen we in de Sneker Sporthal.
Dit stukje is stiekem ook een beetje een afscheid, dat had de aanhef vast al verklapt. Bij dezen bedank ik Henoch voor jaren van trouw schrijfwerk. Laten we nu maar weer ouderwets Elburgs gaan volleyballen (of anders huppelen, maar dan wel blijven kijken he ?).
Aju!