Vanmiddag mogen we weer. Het voelt alsof we al maanden niet meer bezig zijn met volleybal. Niet gek, want vorige week hadden we een zaterdag vrij en de trainingen voelde ook een beetje alsof we ons hoogtepunt al lang en breed bereikt hebben. En laten we eerlijk zijn… dat is ook een beetje zo. De laatste officiële wedstrijd was namelijk die ene tegen Sliedrecht. En wat een wedstrijd was dat. We hebben genoten. Het was in alle opzichten een fantastische zaterdag. Gezelligheid ten top en het volleybalniveau meer dan redelijk. We hebben uiteraard wel een overtuigende 0-3 winst aan de komende landskampioen gegeven en wensen onze sportieve tegenstanders veel plezier in het Europees volleybal, maar een geslaagde matchday was het zeker. Dat vonden de Sliedrechtse matadoren overigens ook:

Voor ons was het vooral zaak om niet helemaal kopje onder te gaan tegen de grootmacht en dat hebben we gelukkig niet gedaan. Met setstanden van 14-25, 15-25 en 13-25 hebben we duidelijk geen kans op de winst gehad, maar hebben we wel laten zien dat we absoluut niet de prutsers zijn die onze competitiegenoten zien. Sterker nog, we deden niet echt onder voor teams zoals Taurus of SSS, die met vergelijkbare cijfers hun 1/8 finale verloren. Dat geeft toch een goed gevoel. Volgend jaar gaan we er weer voor. Dan worden we echt kampioen en gaan we echt het Europees volleybal halen. Voor nu zit het er op.

Verder heb ik inhoudelijk over de wedstrijd niet zo heel veel te melden. Het was erg goed en je had er bij moeten zijn, zullen we maar zeggen. Gelukkig waren de meesten dat ook, want ’t Huiken was goed gevuld. En ook het Småland naast het veld zag er gezellig uit. We hebben er met z’n allen een gezellige bak herrie van gemaakt. Ik hoor de toeters nog suizen in m’n oren. Dit zijn toch de wedstrijden waar je het voor doet. Met zo veel herrie, publiek en muziek kan eigenlijk niets meer misgaan. En als je het dan ook nog voor elkaar krijgt om in de tweede set een grote voorsprong te pakken op de tegenstanders, is een ondenkbare setwinst praktisch al binnen. Gelukkig vochten de Sliedrechtse toppers zich die felbegeerde tweede set toch nog terug en wonnen hem ook, anders was de vloer van ’t Huiken zeker ingezakt.

Die tweede set overigens… kwamen we aardig mee. Van 2-0 naar een 5-8 achterstand om vervolgens een beetje mee te komen tot 11-16. Valt nog aardig mee hè?

Ik heb trouwens nog wel meer feitjes van deze wedstrijd. Niet omdat mijn geheugen zo goed is, maar omdat Sliedrecht alles zeer objectief bijhoudt. Zo hebben ze alle teamgenoten en technische staf laten stemmen over ons niveau. Best een leuk idee. Ik kreeg een keurige 5,5 als score toegewezen. Iets wat ik vroeger op school altijd een ruim voldoende vond, maar waar ik nu toch moeite heb met het accepteren daarvan. Wouter kreeg een 3,9. Volledig terecht natuurlijk, als was het alleen al voor het trainen in een gele zwembroek. Cedr was onze topscorer en kreeg een keurige 6 (ruim voldoende!) toegewezen. Hij scoorde dan ook 8 directe punten uit zijn 24 aanvallen. Tegen Sliedrecht he!  Of nog een leuk feitje: Onze jonge Jonas heeft 17 passes uitgevoerd waarvan 24% perfect in de handjes van Wouter, die vervolgens die passes vakkundig heeft verpest (tja.. toch die 3.9).

Verder zegt het allemaal natuurlijk helemaal niets. Het was leuk, we hebben genoten en we hopen volgend jaar weer een soortgelijk potje te mogen spelen. Voor de mensen die de wedstrijd niet hebben gevolgd hebben ik hier een kleine fotocollage van de wedstrijd geplaatst (Kees Jaket, bedankt) . Er waren namelijk een heleboel professionele én amateurfotografen aanwezig. En foto’s zeggen meer dan duizend woorden natuurlijk!

Zo, nu dan echt klaar met de beker, maar niet met het volleybal! Vanmiddag spelen we weer een reguliere competitiewedstrijd. Ditmaal tegen Olhaco uit het altijd gezellige Hoogeveen. Niet de minste tegenstander, want hoewel ze twee punten minder hebben dan wij (en twee wedstrijd meer gespeeld), timmeren ze de laatste weken aardig aan hun resultaten. Zo hebben ze met 3-1 van Set-up gewonnen (wow!) en hebben ze Sneek zelfs met overtuigende cijfers naar huis gestuurd (4-0). Laten we een beetje onze Sliedrecht-vibe doorzetten. Dan komt alles goed. Gebeurt dat niet, dan kan er van alles gebeuren… Tot volgende week!