We hebben Keistad gehad. De grootste uitdaging van het seizoen! En wat een wedstrijd! Een eerste set zoals we ze dit seizoen helaas iets te vaak hebben gehad. Het verschil viel uiteindelijk met 17-25 nog best mee, maar dat had net zo goed 0-25 kunnen zijn. Helaas, vanaf dat moment geen kans meer op een 4-0 overwinning. Eigen schuld. Derde worden dit seizoen zit er dus ook niet meer in. En dus volgde er in de setwissel tussen set één en twee goed overleg. Gunnen we Keistad de winst en stoppen we gewoon? Of gaan WIJ hier gewoon winnen en maken we de competitie in de top nog een beetje spannend? De stemming was alles behalve unaniem, maar er werd besloten door te spelen. Zucht.. Oké, een prima keus, want het bleek dat we aardig mee konden komen met het topdivisieniveau van onze tegenstander. Een overtuigende winst (vergelijkbaar met de eerste set) was dit keer voor ons. De derde set net zo. Prima volleybal, gewoon gewonnen. En na die set waren we moe. Is het genoeg Harry? Nee, we spelen tot drie gewonnen sets. Ohja, natuurlijk, topdivisie. En we moesten door. Nou vooruit dan maar. De vierde set maar even winnen dan. Het werd natuurlijk een set die beslist moest worden op twee punten verschil. Alweer! Dat gaat het hele seizoen al zo. Altijd weer die twee punten verschil. Bah! Daan was er overduidelijk klaar mee, want op een setpoint van de tegenstanders ving hij de bal af. Set verloren. Zo, klaar. “Waarom vang je die bal!??”, “Ga maar even afkoelen en kom maar terug als je weer kan volleyballen!” werd er vanuit het bestuur geschreeuwd. Dat pakte wel redelijk uit, want Daan heeft de vijfde set in z’n eentje voor ons gewonnen. Resultaat: 3-2 winst op de aanstaande kampioen. Had het anders kunnen zijn? Tja, als we beter waren begonnen misschien, als de scheids gewoon de juiste beslissingen had genomen, of als Harry gewoon niet het B-team had laten spelen. Het blijft een spelletje. Waar het precies aan lag weten we niet. Konden we overigens ook niet uit het wedstrijdverslag van de tegenstander halen. Die hadden een beter (video)verslag na hun thuiswedstrijd tegen ons. Om de voorbereiding van Keistad op hun cruciale wedstrijd tegen Woudenberg niet te verstoren plaatsen wij nu alleen een screenshot. (Bij voldoende aanvragen kan de volledige video desgewenst online gezet worden) 

Goed, 3-2 is prima, maar betekent wel dat er geen zicht is op die (voor ons) legendarische derde plek. En dus mag de focus ergens anders. Het volleybal doet er niet meer toe, dus trainen hoeft ook niet meer. De volgende weken staan vooral in het teken van de voorbereidingen op de legendarische volleybaldagen van 6 en 13 april. Dat hoeven we sommigen geen twee keer te zeggen. Volledige focus! Henoch deed speciaal daarvoor een Amerenaatje.

We zijn trouwens niet de enigen die zich op deze avonden voorbereiden. Sommige dingen zijn dus geen verrassing meer, stelletje prutsers! We kijken er in ieder geval naar uit.

Voor nu moeten we eerst nog even een potje spelen in Deventer. Volgens VizierOpVolleybal.nl is Avior al klaar dit seizoen. Is natrappen dan echt nog nodig? Vast niet, dus dat belooft een uiterst teleurstellend potje te worden. Hoe dan ook. Volgende week is weer anders. Tot dan!