“Niet de Goliats en rijken tellen in het kamp voor zes. Maar de fermen die niet wijken, hebben vroeg of laat succes.” Met deze wijze woorden probeert de coach met een citaat uit het nieuwe teamboek zijn meiden op scherp te stellen. Het blijkt volkomen zinloos, want wie heeft er nu aandacht voor een gedicht als over een half uur een spannende wedstrijd gespeeld moet worden. Daar komt nog bij dat er allemaal leuke jongens voorbij lopen en dat is natuurlijk veel interessanter…
Het is zaterdag 26 september 2009 en vandaag staat de eerste wedstrijd van het seizoen op het programma: EVV meisjes-C1 tegen Libero meisje-C1. Er is serieus getraind en iedereen heeft er behoorlijk veel zin in. Alle meiden hopen natuurlijk op een beter start dan vorig seizoen. Helaas is Sophie geblesseerd en kan ze de eerste paar weken nog niet meedoen. Ze is er gelukkig wel bij.
De wedstrijd begint en het is al meteen heel erg spannend. Beide teams gunnen elkaar geen enkel punt en het wordt uiteindelijk maar liefst 26-24 in het voordeel van EVV. Pfff… dat was pittig en vol zelfvertrouwen wordt aan de tweede set begonnen.
Helaas, pindakaas. Alles mislukt en voordat iedereen begrijpt wat er allemaal gebeurt, staat er al 18-25 op het scorebord. Best wel een tikkeltje jammer.
Nou ja, dan gewoon maar weer verder in de derde set. Of de meiden aan “de fermen die niet wijken” moeten denken, dat weet uw verslaggever niet, maar dat het spel opeens op serieus “volleybal van hoog niveau” begint te lijken, dat staat vast. De set wordt met grote overmacht gewonnen en de teller schrijft een stand van 25-19 op het wedstrijdformulier.
Zo is het wel voldoende, denken de meiden van het eerste meisjes-C team uit Elburg. Het is immers een beetje zielig voor die kinderen uit Dronten om ze naar huis te laten gaan met verlies. Tenminste, daar lijkt het op, want de belangstelling voor de bal is opeens helemaal verdwenen. De coach doet nog wel zijn uiterste best om iedereen bij de les te houden, maar tevergeefs. De vierde set wordt na een korte strijd beslecht met een stand van 10-25.
Na afloop waren de speelsters en coach toch redelijk tevreden, hoewel chaos en rommelig spel iedereen was opgevallen. De komende week zal er dan ook hard worden getraind, want het moet allemaal toch nog wel een stukje beter.
O, ja… Emergo is van “Luctor et Emergo”. Niet goed genoeg om als yell te gebruiken (KABOEM vinden de meiden leuker), maar wel van toepassing op dit (bijna?) leukste team van EVV.