Vorige week konden we met vreugde mededelen weer goed gespeeld te hebben en dat we weer 4 punten hadden gehaald op weg naar de regiodivisie volgend jaar.
Gisteren moesten we voor het vervolg naar Nijmegen, tegen VoCaSa hadden we thuis met 3-1 gewonnen, maar deze keer hadden zij het thuisvoordeel.
In een soort van achenebbisj sporthal, waar je binnen eerst een trap op moest, dan bij een krappe doorgang naar de kantine kwam, langs de kantine (met tegeltjes en een plafond uit het jaar -10) bij de tribune kwam, over de tribune naar de andere kant van de zaal moest lopen, daar weer een trap naar beneden moest nemen om naar de gang met kleedkamers te gaan, om vervolgens de deur te openen met ‘vrouwen gasten’ op een bordje naast de deur om tegen de lichamen van een stel mannen aan te kijken! Wij gesterkt in onze overtuiging dat de vrouw blijkbaar écht het slimmere geslacht is, doorgelopen naar de eerste beste vrij kleedkamer met een ‘mannen’-bordje naast de deur…
Maar goed, naast ons werd centrecourt gespeeld, dus met een net ertussen mochten wij op een zijveld aan de wedstrijd beginnen. Hoewel we de afgelopen tijd veel aandacht hadden besteed aan de pass, was juist dit het gene dat de eerste set ons opbrak. We gingen bij wijze van spreken behoorlijk de pietenbrug op (he Maria!!). We hebben nog geprobeerd alles af te schuiven op de roze olifant van Kay maar toen deze bij nader inzien paars bleek te zijn, kregen we de deksel op onze neuzen. 25-18 voor VoCaSa.
De tweede set kwam VoCaSa binnen no-time voor, op 11-5 keerde het weer een beetje, we vochten ons terug naar 14-14, lieten het weer lopen, kwamen weer terug tot 21-21 maar VoCaSa speelde het vervolgens uit en won met 25-22
De derde set liep eigenlijk gelijkop. We lieten ons niet kennen en wilden natuurlijk laten zien dat we niet voor niets gekomen waren. Er zaten hele lange rally’s in en er werd aantrekkelijk volleybal gespeeld maar het mocht uiteindelijk niet baten, tegen het einde van de set kwamen we weer wat tekort en werd het 25-23. Ook in deze set bleek wel dat de scheidsrechter niet altijd helemaal objectief is. Er werd een bal geblokkeerd door EVV, waarop VoCaSa riep dat de bal de antenne zou hebben geraakt via de blokkering. De rally werd doorgespeeld, en een stuk of 10 balcontacten later besloot de lijnrechter die het verste weg stond en ab-so-luut geen zicht op de bal of antenne van die kant kon hebben, te vlaggen. De eerste scheidsrechter nam het over en de rally werd stilgelegd. Schandalig op zijn minst. Niet iets om je door af te laten leiden, maar opmerkelijk is het zeker.
De vierde en laatste set tenslotte wilden we toch nog een beetje de eer redden en een zuurverdiend puntje mee naar huis nemen.
Bleek dat toen de opstelling het veld in moest, Peter per ongeluk het nummer van Albertina op het opstellingsbriefje had geschreven in plaats van die van Marloes, dus Albertina (enigszins koud!) moest het veld in. Dat werkte aan het begin eigenlijk heel goed, we konden een voorsprong opbouwen maar die werd op een gegeven moment aardig teniet gedaan door scheidsrechterlijke dwalingen en partijdige lijnrechters (die gewoon zaten te telefoneren tijdens de wedstrijd, ik bedoel maar…), tot het op een stand van 24-24 kwam. Helaas helaas won VoCaSa ook deze set met 26-24 en dus 4-0.
Conclusie: we moeten scherper worden, en punten binnen gaan halen om in de regiodivisie te blijven, zaterdag spelen we 16:00 uur tegen Heyendaal, een cruciale wedstrijd!!