Met nog twee wedstrijden te spelen zijn we ons bewust van het risico dat we lopen. Met Set-Up en Heyendaal onder ons hadden we 4 punten voorsprong op de PD-plek dus aan ons de taak deze te verdedigen.
Voor aanvang van de wedstrijd stonden we nog even stil bij het feit dat Peter zijn laatste bestraling zaterdag heeft gehad dus bij thuiskomst stond er een mand met etenswaren voor hen klaar, een soort van ontbijt aan huis bezorgd in de middag voor Pasen. Wel iets om (even) bij stil te staan. Dat het niet makkelijk zou gaan worden, was duidelijk. Het is het hele seizoen nog niet makkelijk geweest en met een dergelijk belang van de wedstrijd komt daar natuurlijk nog een extra dimensie bij.
De eerste set begon toch wel redelijk gelijk op. Bij 10-10 was het een en ander al duidelijk: er werden aan beide kanten zo aan het begin van de wedstrijd behoorlijk wat fouten gemaakt aan beide kanten van het net, mede dankzij een scheidsrechter die enorm veel ballen (technisch) af floot. De rest van de set werd er niet echt een verschil gemaakt, Heyendaal hield een voorsprong van ongeveer 2 punten maar het werd weer 20-20 door een paar goede punten van ons en uiteindelijk werd het 23-23. Gelukkig konden wij het nog even goed afmaken en werd het 25-23. Nog even geen vuiltje aan de lucht met de eerste set in onze zak. De tweede set liep Heyendaal in de eerste punten van de set iets uit. Gedurende de set werd dat zelfs 5 punten. Maar wij zouden wij niet zijn, als we niet terug zouden vechten. Langzaam maar zeker kwamen we weer terug. Wij scoorden en serveerden goed en wellicht dat Heyendaal de set al in de pocket te hebben, wat resulteerde in een 23-23 stand. Door twee dure fouten aan onze kant konden we het niet afmaken en ging deze tweede set jammer genoeg naar Heyendaal. De derde set lieten we het lopen, vanaf het begin van de set konden we geen vuist maken en waar we normaal nog wel eens terug kunnen vechten (dat is ons deze competitie al meerdere keren gelukt) wilde het deze set gewoon even niet. Met 18-25 als gevolg. De vierde set liet een compleet ander plaatje zien. We konden de hele wedstrijd eigenlijk omkeren. Met Marloes aan de service en Alise aan het net konden we ontzettend veel scoren en Heyendaal totaal niet. Tekenend was een afgeluisterde conversatie tussen de spelverdeelster en de middenmevrouw van Heyendaal toen de spelverdeelster aan de midden vroeg wat voor aanval ze wilde: “ik weet het niet, ik weet het echt niet, doe maar wat!” Totale wanhoop aan de kant van Heyendaal en euforie aan die van ons. Ze konden er echt niet langs komen! Even hoopten we nog hen onder de 10 te kunnen houden maar met 25-11 waren we dik tevreden. De vijfde set tenslotte… hoe moeilijk is dat! Het zijn maar 15 punten en als je aan het begin van de set al een paar foutjes maakt, loop je al snel onherstelbaar achter de fouten aan. Dan wordt het zo moeilijk nog terug te komen! Heyendaal begon dus iets scherper en wij er achteraan om het weer goed te maken… die leek heel even te lukken want het werd van 3-9 nog 8-11. We konden het helaas niet meer afmaken en met 11-15 verloren we tenslotte. Jammer genoeg maar twee punten en zoals de titel al vermelde, deden we Heyendaal daarmee een genoegen. Ze staan nog 3 punten op ons achter met nog twee wedstrijden te gaan. Wij moeten nog spelen tegen Scylla (nr. 4) en Set-Up (nr. 11). Heyendaal speelt nog tegen Voorwaarts (nr. 8) en Gemini (nr. 3). Het slot van de competitie zal misschien nog spannend worden (we hopen natuurlijk van niet!!!!) maar we hopen die voorsprong van 3 punten nog te kunnen verdedigen.
Tenslotte willen we het publiek bedanken, de tellers en de lijnrechters. Hopelijk kunnen we zaterdag weer op jullie rekenen tijdens de laatste thuiswedstrijd van het seizoen tegen Scylla. Om 16.00 spelen we in ’t Huiken, hopelijk in de wetenschap dat heren 1 tegen die tijd kampioen zal zijn! Vrijdag 19.00 uur kunnen zij in Harderwijk kampioen worden wanneer zij 3 punten verzamelen.
Verder wensen we iedereen nog een fijne Pasen en op naar het slot van de competitie!