Donderdag 17 maart, donkere wolken pakken zich samen boven ’t huiken en dat terwijl de lente in aantocht is! Het probleem: Geert is geblesseerd… Is H3 van EVV eindelijk eens compleet dit seizoen, raakt onze middenman geblesseerd! Nu kunnen we het wel opvangen met onze ruime selectie (dan maar een keer geen wissel..), maar het blijft natuurlijk vervelend, vooral voor Geert. Toch besluit hij om met ons mee te gaan naar Ermelo en de warming up aan te zien. Geert: jij mag met recht dat kruisje geschikt achter je naam aanstrepen, vertel dat maar tegen je commandant!

Nu zou je denken: na deze inleiding komt de wedstrijd wel aan bod. Nou, dan moet ik je teleurstellen. Er gebeurde eerst nog van alles voor we überhaupt in Ermelo arriveerden… Iets met bewegwijzering toch mannen?? Het zat namelijk zo: ik vond het nodig om tijdens de rit naar Ermelo wat op te scheppen over het geweldige gratis navigatiesysteem dat op mijn Iphone zit. Sja, dan moet je je grote mond natuurlijk waar maken. Nou mensen: vertel het verder, dat navigatiesysteem is niet geheel betrouwbaar. Of je moet het natuurlijk normaal vinden dat je ineens fietsers als tegenliggers hebt en jou weghelft wel erg smal lijkt… Maar na al deze commotie hebben we toch de sporthal gevonden. Het mocht even duren, maar dan heb je ook wat!

Nou, nu de wedstrijd dan maar even. Er stond veel op het spel voor H3. Ermelo stond namelijk 1 punt onder ons en de nummer 1 blijkt niet te mogen promoveren. Schijnt iets te maken te hebben met het weigeren van promotie afgelopen jaar. Jammer voor hun, maar een bekende Nederlander zei ooit eens: ‘elk nadeel heb z’n voordeel’. Nou, dat klopt dus helemaal! Gebrand op een overwinning en ook nog eens extra gemotiveerd omdat onze bikkel Geert het toch ging proberen schoten we furieus uit de startblokken. Ze zijn in Ermelo nu nog niet bijgekomen van het geweld dat de eerste set daar voorbijraasde. Snoeiharde aanvallen, veel variatie en een ‘spielmacher’ (Sven) die 9 punten op rij serveert. Deze jongen heeft goed opgelet bij H1! Het moge duidelijk zijn, deze set ging met overduidelijke cijfers naar de Elburgse kant. De toon was gezet!

Dan denk je: die tweede set wordt een eitje. Jammer is dan altijd als het toch niet zo blijkt te zijn. De mannen uit Ermelo hadden bekeken dat ze ons volleyballend niet zouden verslaan vanavond, dus gingen ze over op het befaamde ‘ping-pong’. Hier kunnen zelfs de badfighters nog wat van leren. (bestaan deze trouwens nog wel bedenk ik mij net…) Maar om een lang verhaal kort te houden (slecht nieuws moet je niet zo uitgebreid vermelden..): we verloren deze set nipt en dat was natuurlijk balen.

De derde set was het voor ons duidelijk. Willen we laten zien wie er dit jaar gaat promoveren, dan is dit het moment om op te staan. Of zoals Robert opmerkte: het is grote mannen tijd! Nu wil het geval dat onze nieuwe midden (Berry) goed naar de coach luistert. Hij is nog niet besmet met het bekende ‘ik weet zelf wel hoe het moet’ en denkt dat onze coach precies weet wat hij moet doen om te presteren. Gisteravond pakte dat geweldig uit! Wat was die man aan het roeien op midden… Ik heb begrepen dat zijn directe tegenstander zich vandaag maar heeft ziek gemeld op zijn werk, want hij is nu nog duizelig. Alles lukte. Als dan ook nog even Jochem en Titus een spelletje spelen van wie het hardst die bal op de grond kan meppen (ik begrijp: als de bal via de grond en de muur aan de overkant weer voor je voeten rolt is het ook goed), dan weet je wel hoe laat het is. Sven vond iedereen goed en Julian haalde op diagonaal ook nog de nodige puntjes binnen. Kortom: het plaatje klopte! Deze set ging overtuigend mee naar Elburg.

Dan heb je de vierde set natuurlijk de unieke mogelijkheid om de tegenstander knock-out te slaan! Dat is gewoon op dit moment nodig, om even te laten zien: jij maakt geen kans meer op promotie dit jaar, geef het maar op! Hans kwam in het veld voor Geert (jammer dat er geen publiek was Geert, anders had je een publiekswissel gehad..) en hij ging door waar Geert was gebleven de afgelopen sets. Namelijk met punten scoren! De Elburgse trein denderde door en had geen medelijden met de tegenstander. Punt na punt werd er gescoord en het werd al snel duidelijk. Ook deze set zouden we meenemen! Dit maakten we ook goed af en toen was het tijd voor een klein overwinningsfeestje..

Al met al een mooie pot, waar we een paar belangrijke punten hebben meegenomen. Helaas zal onze Sven nog maar 1 wedstrijd dit jaar spelen. Hij gaat vrijwilligerswerk doen in India. Dat is natuurlijk ook veel beter dan volleybal en we wensen hem daar veel succes en plezier bij! Mocht je nog afscheid willen nemen van hem, dan kun je dat komende dinsdag doen! Dan spelen we namelijk om 9 uur in Elburg tegen Vaassen. Ook hier zullen alle punten weer belangrijk zijn voor ons….