Zaterdag 2 april. De eerste officiële warme dag van 2011! Je zou denken: een mooie dag om mooie dingen te doen! Dat dachten wij dus ook… Het doelwit van de middag: koploper Swift H2. Een mooie pot zo op papier. Twee teams die de laatste weken in de winning mood zaten, kruisen de degens in Swifterband. Alle ingrediënten voor een geweldige middag waren aanwezig…
En dan wordt je ’s morgens om half 10 gebeld door de steraanvaller van je team: ik ben ziek… Okay, even een optelsom: Spelverdeler zit in India, middenman moet werken, aanvaller wordt ziek… Hoe grote selectie had H3 ook alweer??? Was dat niet 7 man? Klinkt weer eens als een goede voorbereiding… Gelukkig kon er wat aanvulling vanuit JA mee in de namen van Sander, Pim, Olaf en Matthias.
De eerste set begon goed. In een erg intimiderende zaal (er was op ons na geen mens…) begonnen we scherp aan de wedstrijd. Coach Robert had ervoor gekozen om Matthias libero te maken en Sander op de buiten neer te zetten. Hans en Berry stonden op midden, zieke Jochem op de buitenkant en Julian diagonaal. Het aanvalsplan was simpel. Overrompelen en dan maar zien waar het eindigt… Goed plan! We deden goed mee en leken de sterkere partij. Tot de spelverdeler van Swift aan service kwam… Hij maakte aardig wat puntjes en hoewel we daarna weer goed meekwamen, verloren we deze set..
Tweede set dan maar! Sander ging er uit en Hans verhuisde naar de buitenkant. Pim kwam op midden erbij en we gingen er weer vol voor. Helaas deed de tegenstander dit ook en kwamen we geen moment lekker in de set. Ondanks aardig spel werd ook deze set verloren..
Toen kwam de beslissende set. Swift kon kampioen worden als ze deze zouden pakken. En wij hadden hem echt hard nodig… Er werd gestreden als ware gladiatoren aan Elburgse zijde. Olaf die op de diagonaal was ingebracht voor Julian begon sterk en maakte mooie punten. We deden weer leuk mee, maar het was niet genoeg.. Ook deze set was Swifterband te sterk.
Nu zou je denken: die laatste set dan maar om toch een beetje een goed gevoel over te houden aan de wedstrijd. Sander weer op de buitenkant voor Hans. Hij speelde leuk mee, net als de andere jongelingen. De geslepen tegenstander met al hun ervaring was echter elke keer net een stapje vooruit. We moesten de gifbeker helemaal leegdrinken…
Een wedstrijd om snel te vergeten dus. Het gevaar van een krappe selectie kwam deze wedstrijd voor het eerst dit seizoen omhoog en pakte ons direct hard aan. Ondanks dat we naar onze mogelijkheden goed tegenstand hebben gegeven was de tegenstander gewoon net wat beter. Is het seizoen dan voorbij? Nee, dat zeker niet. Er wachten nog twee wedstrijden en we zullen er alles aan doen om deze naar onze hand te zetten. Promotie is nog steeds een reële optie en we zullen er alles aan doen om dit te behalen. Komende dinsdag zullen we de degens kruisen met Hierden H4. Ook dan zijn we verre van compleet. Mocht je dus kunnen volleyballen en tijd hebben, kom dan gerust naar ’t Huiken. Alle hulp is welkom…