Een stukje over volleybal


Steeds luider zoemt het rond… Over de tribune, in de kantine, bij Wippe’s haringkar midden op de knip van Elburg, ja zelfs in de kleedkamer! De spanning wordt groter en groter. De spelers van Heren 1 hebben dan wel afgesproken om er niet mee bezig te zijn, maar met nog een paar wedstrijden te gaan snakt iedereen naar het antwoord op DE GROTE VRAAG: Gaat het lukken om dit seizoen ook iets over volleybal in een wedstrijdverslag te prutsen?

En ja hoor, het is zover!! Afgelopen zaterdag gebeurde er namelijk iets dat sterk op volleybal leek. Bij het openingsfluitsignaal van de uitstekend debuterende eerste scheidsrechter Van Tol vuurde de speciaal voor de opslag ingebrachte Rafaël Blaas een kanonskogel af die zijn weerga niet kent. Met angst in de ogen hengelde de libero van Donitas een arm onder de bal en met een uiterste krachtsinspanning brachten de studenten de bal terug in het EVV-veld. Daar passte de 9-jarige Blaas de bal als een routinier naar spelverdeler Gaillard, waarna hij met een beheerste driemeteraanval de Groningers daar trof, waar ze het meest kwetsbaar zijn: Im Herz!

En zo eindigde de wedstrijd EVV-Donitas bij de stand 0-0 in de eerste set. De studenten waren namelijk maar met één doel naar Elburg gekomen: zo snel mogelijk de trein terug nemen. En om vervolgens in Groningen een feestje van de concurrerende studentenvolleybalvereniging Veracles te crashen*. Eeuwig zonde  voor al dat publiek dat speciaal voor de studentenploeg van heinde en ver naar ’t Huiken was gekomen. Ouders hadden hun kinderen voorbereid: “Vanmiddag gaan we kijken naar studenten. Dat is een speciaal soort mensen, die altijd net wat anders doen dan je verwacht. En later worden ze dan weer net als wij. Kijk, hier kun je vast de teamfoto zien:…”.

1300a-team-Hemd-van-t-lijf-600

Maar o wat viel dat tegen! Donitas bleek gewoon wisselspelers en zelfs een coach te hebben. Het tenue was uniform van kleur en jaargang, de shirtjes fris gewassen en de traditionele gaten onder de oksels ontbraken. Niets lange haren bijeengehouden door een koordje uit een oude joggingbroek. Opgeschoren kapsels met aanzienlijke doses gel voerden de boventoon. En tot overmaat van ramp was de geur van deodorant en tandpasta tot op de tribunes te ruiken. De traditionele drankkegel ontbrak volledig! Waar moet het toch heen met dit land**??!! Scheidsrechter Van Tol leek het atypische gedrag van Donitas te tolereren, maar vond het na twee sets gemartel dan toch genoeg. Bij het begin van het derde bedrijf riep ze de aanvoerders van beide ploegen bij zich en vroeg de jonge Donitater om uitleg over de on-studentikoze vertoning. Die verontschuldigde zich in keurig Nederlands: “Wij missen twee wat radicalere sujetten vanwege de huidige bezetting van het Maagdenhuis, mevrouw”. In niet mis verstane bewoordingen maakte de arbiter echter duidelijk dat met haar niet te spotten viel: “Jongeman, een maagdenhuis in Groningen is hetzelfde als een winkel voor hoogtezonnen in de Sahara. Totaal ongeloofwaardig dus! En nu aan je werk, Diekerhof!!”.  Gedesillusioneerd sjokte de jonge Noorderling terug naar zijn positie, om die even later te verruilen voor een vaste plaats op de bank.

De oplettende lezer begrijpt dat een dergelijke gang van zaken de opgave om iets over volleyballen te schrijven waarlijk niet eenvoudiger maakt. Toch waren er lichtpuntjes. Daniel blijkt te hebben besloten de opslagen waarmee hij ons tijdens de training treitert nu ook in wedstrijden toe te passen. Leuk om ook anderen eens te zien lijden. Henrico deed het voor een middenman niet onaardig als passer-loper en good-old Rik liet zien dat je ook boven de 40 best hard kunt aanvallen. Daan en Nubbie lieten zien dat je ook onder de 40 best hard kunt aanvallen. De rest van het team liet zoals gewoonlijk weer weinig zien.

Nou dat was het dan weer. Het stukje is wat korter dan normaal, maar dat komt omdat het over volleybal moest gaan. Volgende week proberen we weer iets anders. Maar eerst spelen we nog tegen het sterke Side-Out, dat na de winterstop aan een imponerende serie bezig is en daarmee een stevige positie in de brede middenmoot heeft veroverd.

* Later zou blijken dat Veracles wél gewonnen had, zodat het verblijf op het verkeerde feestje de Donitaters ongetwijfeld gemengde gevoelens heeft opgeleverd.

** Twee weken geleden hadden wij reeds een voorproefje van Student 2.0 mogen ondervinden, toen in het landelijke IJsselmuiden opeens hoofdscout Wouter van Veelen namens de Enschedese studentenvolleybalvereniging Harambee de tribune betrad. Hij bleek, getooid met stropdas en dispuutsoverhemd, op pad om Mooiboy en Daan vast te leggen voor volgend seizoen. Daarover later meer.

Contact opnemen met de webmaster