Henoch, schrijfvriend (door dik en dun, toch??),
Het was een enerverende week…. Ja denk jij “dat snap ik” . Maar het is mijn blessure, ja ik heb echt sinds jaren (even afkloppen..✊) een blessure?. Waarschijnlijk meerdere oorzaken (stress…) maar het gelijk na de wedstrijd buiten staan in de wind (?) is volgens de fysio “niet heel handig”. Maar ja als je eindelijk de kans krijgt om 4-0 te winnen, (24-21 voorstaan in de 4de set en toch 25-27 verliezen…) is best zuur? maar ach toch 4 puntjes? Het was zo’n wedstrijd dat alles wel liep, of soms helemaal niet… Trainert thuis in bed, Wouter bij ons op de bank en Sinterklaas op de boot. Gelukkig is hij weer veilig in Nederland aangekomen! We zijn allemaal wezen kijken, want ja we hebben niet voor niets de wedstrijd verzet van 16.00 naar 11.00!!!!
Zondag dus een enorme stijve en vooral pijnlijke nek? En nu bijna een week later 2 fysiobezoekjes verder, is het nog niet helemaal top (maar ja herstellen gaat ook wat langzamer dan vroeger, ik ben ook geen 20 meer….)
Dat fysiobezoekje brengt me trouwens wel bij het volgende, je raadt nooit wat de fysio als eerste aan me vraagt…. “Ben jij dan die Marieke, die de stukjes schrijft?”? ik voel me best een beetje beroemd, ik merk inderdaad dat “men” overal onze stukjes leest, mijn collega’s, ouders van mijn werk, heel Elburg en omstreken (Oldebroek bijvoorbeeld?) Mijn broertje uit Deventer wordt er zelfs POSITIEF! op aangesproken (veel van zijn vrienden wonen nog in Elburg ssst..?)
Zelfs in het buitenland! (Of telt het niet mee toen ik in Marokko was ook daar de stukjes las??)
Dus bij deze wil ik iedereen de groeten doen??, (ik zal geen namen noemen ivm privacy-redenen)
Doei doei!!!

Ik zie jouw wedstrijd verslag weer tegemoet, 3-2 winnen, maar eigenlijk minder punten? hoorde ik?
Groetjes Marieke