Hey Marieke,

Eindelijk was het dan zover: de week van de waarheid!!! De week waarvan je wist die zou komen. Waarop mensen all over the world jaren hebben gewacht. Maar ook een week die even op gang moest komen. Zoals de meeste wereldacts vaak een laf voorprogramma hebben.

Dat voorprogramma was natuurlijk onze wedstrijd tegen Zwolle. Een wedstrijd die nooit een wedstrijd wilde worden. Dat hadden wij dan weer… Maar ja, het was ook onze eigen schuld. Of eigenlijk de schuld van Fleur en Lindsey, onze talenten van de week. Die kregen van coach Peter voorafgaand aan hun opslagbeurt een heldere tactische opdracht mee. En het moet gezegd: Peter had zijn huiswerk goed gedaan. De volleybalkenners herkenden een variant op de tactische vondst die in een grijs verleden door Joop Alberda was toegepast:

Het was geen moeilijke puzzel welke sterspeler van Zwolle als target moest worden gekozen. Als we Daniel ‘kind van EVV’ Reinders zouden kunnen lamleggen hadden we de angel uit de Zwolse ploeg. Zo gezegd, zo gedaan. De beide mini’s voerden hun service-opdracht naar behoren uit en we hebben de-man-met-de-bijnaam-die-we-hier-niet-kunnen-opschrijven niet meer gezien. Voor de liefhebbers hier de beelden:

Zonder kartrekker Daniel had de rest van Zwolle ook niet zoveel zin meer. En zo boekten we onze eerste 4-0 overwinning van het seizoen. Een welkome opsteker, want na de degradatie van Orion 2 onder leiding van M. Buiting hadden wij er niet op gerekend dat er nog ploegen zouden zijn waar wij met 4-0 van zouden kunnen winnen. Iedereen blij dus. Totdat het wedstrijdverslag in de Weekkrant verscheen. Want daar werd beschreven dat Rik het laatste punt zou hebben gemaakt. Dat gaf de nodige consternatie, omdat zeker acht anderen vonden dat zíj het laatste punt hadden gemaakt. Daaronder overigens ook vier Zwollenaren… En dat leidde weer tot ergernis bij Rik. Dus die weigert nu mee te doen in onze eerstvolgende wedstrijd. Wij denken dat ie eigenlijk gewoon naar de intocht van Sinterklaas wil, maar ja…linksom of rechtsom: het wordt behelpen.

Genoeg over ons potje tegen de blauwvingers. Er waren belangrijker zaken deze week. Afgelopen dinsdag werd de nieuwe aanvoerder van de Verenigde Staten gekozen. Via een achterhaald systeem dat ‘stemmen met kiesmannen’ heet. Ik weet niet hoe ‘t bij jullie in het team gaat, maar bij ons wordt de aanvoerder echt niet meer gekozen hoor. Wij gaan op de eerste training met z’n allen op de zijlijn staan en dan vraagt Peter of iedereen die graag aanvoerder wil zijn een stap naar voren wil doen. Dat hoeft ie geen twee keer te vragen. Iedereen doet dan zo snel mogelijk een stapje achteruit en de traagste van het stel is de sjaak. Scheelt een hoop commotie. En ik doe t graag.

Maar goed, ook die Amerikaanse verkiezingen staan natuurlijk in de schaduw van de hoofdact van deze week. Morgenavond vanaf een uurtje of zes weten we hoe ‘t afgelopen is en kunnen we weer terug naar business as usual. Tot die tijd is het duimen. Namens iedereen met een groen hart: ONTZETTEND VEEL SUCCES IN OLDEBROEK (en ook een beetje plezier natuurlijk)!!