Na een paar weken rust laten wij als Dames 1 maar weer eens wat van ons horen. Inmiddels hebben we Blue Monday overleefd en onze goede voornemens al weer aan de kant gegooid.

Aangezien wij twee weken geen wedstrijd zouden hebben, had Herjan een alternatieve training voor ons bedacht. We kregen de opdracht om onze buitenschoenen aan te doen en ons goed warm aan te kleden. Gezien de Siberische temperaturen die week, was onze grootste angst dat we moesten gaan hardlopen. Gelukkig konden we allemaal in een warme auto stappen en gingen we met de dames 1 karavaan naar Dronten. Daar gingen we tot onze grote verbazing pony rijden. Voor sommige meiden, die gelukkig toch voor volleybal hebben gekozen, niks nieuws. Maar voor andere meiden toch even wennen. Gelukkig zijn wij stoere vrouwen en zeker niet bang voor zo’n lieve pony met een hartje op zijn bibs. Iedereen heeft een paar rondjes gereden en een aantal zelfs nog op de pony gestaan. Na het aaien van alle aanwezige paarden en pony’s hebben we deze gezellige avond afgesloten.

Herjan dacht als de dames zich zelf niet houden aan de goede voornemens, zal ik dat wel even doen tijdens de training. Van squats op drie verschillende manieren tot over elkaar heen klimmen en onder elkaar door kruipen, hij kon het zo gek niet verzinnen. Met deze goede voorbereiding meldden wij ons zaterdag netjes op tijd in ’t Huiken voor de wedstrijd tegen Dynamo uit Apeldoorn. Aangezien er een aantal speelsters niet mee konden doen, kregen we versterking van Laura en Julia. Daarnaast waren de mini’s van de week, Felicia en Bente, ook aanwezig. Na de heerlijke traktatie van Naomi en een service strategie van Herjan gingen we vol goede moed de zaal in. Nadat iedereen de vermoeide spieren behandeld had met warmtesprays en zalfjes begonnen we aan onze warming up. Helaas zonder muziek aangezien er naast ons nog wedstrijden werden gespeeld. Gelukkig konden we tijdens het inslaan speciaal voor het afscheid van Anita nog even ‘Oerend Hard’ keihard aan zetten. Anita verbaasde ons, maar vooral zichzelf, kort geleden met het fantastische nieuws dat ze in verwachting is van een tweeling. Dit konden we natuurlijk niet zo maar voorbij laten gaan zonder een spandoek.

Dan maar Oerend Hard beginnen aan de wedstrijd. Die verliep alleen niet helemaal zoals gewenst. We maakten de hele wedstrijd veel individuele fouten en er werd maar weinig gescoord aan het net. We lieten wisselend spel zien met af en toe ook mooie rally’s en vechtlust. De service strategie van Herjan was leuk bedacht, helaas was de uitvoering van ons wat minder. Er werd veel uit en op de libero geserveerd. Hierdoor was Dynamo net iets te sterk en verloren we met 2-3.

Gezien het afscheid van Anita was het na de wedstrijd genieten van een heerlijke teamschaal. Naast een mooie speech van Marieke hadden we nog een cadeautje voor Anita zodat ze goed is voorbereid op de uitdaging van een tweeling. Anita, namens het hele team bedankt voor de leuke tijd en geniet nog even van de rust thuis.