Afgelopen zaterdag mocht Heren 1 aantreden in Doetinchem
tegen Orion 2,  het hoogst spelende
competitieteam van de sympathieke Achterhoekers. De situatie van Orion is dit
seizoen nogal ingewikkeld. Omdat ze vorig jaar meer geld hebben uitgegeven dan
ze hadden, mag hun eerste herenteam dit jaar alleen maar trainen. En af en toe
een bekerwedstrijdje spelen. Hartstikke saai dus. Daarom is het niet gek dat
deze spelers zo nu en dan sfeer proeven bij het tweede team. En als ze er dan
toch zijn, is het ook geinig als ze af en toe een balletje meeslaan. Zouden wij
ook doen. Sterker nog, dat hebben we gedaan! Zonder het te vertellen hebben we
vorige week stiekem ons hele Heren 1 naar Doetinchem gestuurd. En omdat Woutertje
G. tegenwoordig ook weinig speelt, hebben we hem ook een shirtje aangetrokken.
Superblij was ie!

In Elburg hadden de mannen van Orion al laten zien dat ze
aardig kunnen volleyballen, dus we besloten er maar een gezellig dagje uit van te
maken. Zo vaak kom je als ploeg tenslotte niet in Duitsland. Om ten volle van
de fraaie omgeving te kunnen genieten, stelden we ons ten doel de wedstrijd zo
kort mogelijk te houden. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Want het
plafond in sporthal Rozengaarde is dermate laag dat de passers van Orion de
service van Remco er steeds tegenaan stuiterden. Dat is één of twee keer leuk,
maar het kost wel ellendig veel tijd steeds. Op 0-8 vond ook Remco het
welletjes en met zijn uiterste krachten wist hij de bal buiten de lijnen te
serveren. Tjonge, wie had daarop gerekend? Wij niet. En Orion al helemaal niet.
En dus werd het leuk. Aan onze kant dan. Want onze service en side-out liepen
eigenlijk best goed, dus we bleven onze puntjes maken. Op 22-24 wist Orion nog
een setpoint ongedaan te maken, maar een ouderwetse pielbal via het blok
betekende toch echt setwinst voor ons. In de tweede set gingen we tot ergernis
van Orion aanvankelijk lekker door, maar we konden onze servicedruk niet
vasthouden. Of Orion ging gewoon beter passen, dat kan ook. Anyway, zij kwamen
beter in hun spel en lieten zien wat drie keer per week fanatiek trainen kan
opleveren. Set twee en drie waren duidelijk voor de gastheren, zelfs met
gastspeler Gaillard als passer-loper; in de vierde set spartelden we wat meer
tegen. Maar onvoldoende om nog een extra puntje mee naar huis te nemen. Tot
dolle vreugde van Orion en het in groten getale opgekomen publiek, dat ook wel
begreep dat ze waren ontsnapt aan erger.

Moe maar voldaan (omdat we zelf wel lekker gespeeld hadden)
stapten we na de wedstrijd onder de ruim opgezette douches. Daar troffen we tot
onze verbazing een vriendelijke dame in badpak en met badmuts. Met haar
ontstond een geanimeerd gesprek, waarvan de essentie ons helaas is ontgaan
omdat wij haar lokale tongval niet konden ontcijferen. Nadat nog een tiental
andere Achterhoekers in badkleding en normale kleding aan ons voorbij getrokken
was, rees het besef dat we stonden te poseren in de gemeenschappelijke
doucheruimte van het plaatselijke zwembad. Het spreekt vanzelf dat het nog lang
onrustig bleef in zwembad Rozengaarde… Om het testosteron op het gewenste zaterdagavond-peil te houden
werd de avond afgesloten met het traditionele bezoekje aan de plaatselijke
McDonalds.

Bij het ontwaken op zondagochtend bleek dat de strijd om lijfsbehoud
in de tweede divisie inmiddels ongemeen spannend is geworden. Favorita draagt
de rode lantaarn met 20 punten uit 15 wedstrijden. Vlak daarboven staan Taurus
(16-27), EVV (16-28), VVH (16-29) en VoCASA (16-30). Daarna volgt een gat naar
de middenmoot, gevormd door Pegasus (16-38), het über-sympathieke Rebelle
(16-38) en Dynamo (16-43). Bovenin proberen VCV (14-47), Vrivo (15-51) en Orion
16-56) om koploper Keistad (16-63) bij te halen. Maar goed, da’s bovenin en
voor ons nogal buiten beeld. Niettemin, het moge duidelijk zijn dat onze
volgende wedstrijd in Nijmegen tegen VoCASA vrij belangrijk is. We denken er
daarom over om voor die wedstrijd weer een blik verse spelers open te trekken.
Wie dat zijn, laten we nog even in het midden.