Wat een euforie! De eerste set verliep afgelopen zaterdag 26
januari ’13 zoals het moest lopen. Het eerste punt van de eerste set werd, zoals
bij de toss was gemeld, door de dames van D2 gescoord.
Goede servicebeurten, mooie passes en geplaatste prikkers en smashes volgden.
Eindstand 1e set: 25-14.
Natuurlijk werd de 2e set voortgezet met dezelfde
instellingen als de eerste. En wederom liepen de dames van Elburg enorm uit tot
een stand van 19-9. Wat er toen gebeurde… Alsof het licht uit ging ofzo… De
dames van Blauw Wit kwamen aan serve en bleven aan serve. Dan was het de pass die niet aankwam, met als gevolg dat de set-upster de bal met moeite voor één
van de aanvallers omhoog speelde en dus de aanvaller het niet kon afmaken of de
pass was goed, maar de set-up niet of de set-up was super, maar de aanvaller
kreeg te maken met een killing-blok. We hebben er toen nog 1 puntje uit kunnen
halen, maar de 2e set moesten we helaas aan Blauw Wit toekennen: 20-25.
Weer wakker geworden van het middagslaapje, vechtlust
herpakt en de zin van het winnen weer hervat hebben we de 3e set
naar ons toe kunnen trekken: 25-17. Dat gaf ons weer moed!
Met de gedachte in ons achterhoofd om de vierde set ook ‘ff’
binnen te halen en hiermee ook de thuiswedstrijd tegen Blauw Wit winnend af te
sluiten, begonnen we met een kleine achterstand. Verder gingen we redelijk
gelijk op, maar moesten we ook de 4e set afstaan aan de Oldebroekse
dames: 22-25. En ja, 2-2, dus een 5e set is noodzakelijk om een
winnaar aan te wijzen. Wederom moest er worden getossed, dit maal mochten wij
de set beginnen met serve, maar het antwoord vanuit Oldebroek was duidelijk:
zij waren als eersten bij de 8 met maar liefst een verschil van 7 punten. Na
het wisselen van veld was het wederom Blauw Wit die het eerste punt maakte door
een machtig mooie ace: de passer die deze bal ‘liet gaan’ is er nog steeds van
overtuigd dat er (wederom) nog niet gefloten was (binnenkort maar een keer bij
Beter Horen aangaan of het fluitje van de scheids moet ‘doorgeblazen’ worden).
De achterstand was enorm en met man, vrouwen en macht is er aan gewerkt om het
tij nog te keren, maar helaas… We moesten ook in de 5e set de
Oldebroekse dames als meerdere erkennen: 11-15.
De match hebben de dan verloren, maar ‘overall’ hebben we
onze eigen doelstellingen die we voorafgaand aan de wedstrijd gedeeld hebben, (deels)
volbracht en daarmee ook deels gewonnen! Dit hebben we dan ook dezelfde avond
afgesloten in Harderwijk in Maria’s nieuwe optrekje onder het genot van een
borrel, een chippie, een spekkie, een pizza en een ‘ik ben’-spelletje.