Hey Marieke,
Wat ontzettend leuk om weer eens wat van jullie te lezen!! En wat goed dat jullie zo enorm positief zijn na een stroef seizoen. Want ik kan me voorstellen dat zo’n tweede plek op setgemiddelde na 34 kampioenschappen op een rij een beetje voelt als een troostprijs. Niks mis mee natuurlijk. Maar wat is nou een platte kar zonder Dames 3? Soort Kerstboom zonder piek, een paard zonder zadel, een huwelijk zonder schoonmoeder, een spelersbus zonder punten… Nou ja, het voelt in ieder geval niet ‘af’.
Ook gezellig dat jullie zaterdag in Assen waren. Zo’n rare sporthal was het trouwens toch niet? Die zweetlucht sprak ons inderdaad ook niet aan. Het concept zweten spreekt ons überhaupt niet aan. Maar dat hebben jullie gezien. Wat waren die jongens van Animo goed he? Met die 3-2 nederlaag kwamen we nog prima weg. Keiharde sprongservices, ondanks de afleidingsmanoeuvres van Bertus en jullie bij de opgooiplek. Ik snap niet dat zij geen kampioen geworden zijn. Ik vond ze echt tig keer beter dan jullie Groningse vrienden. Om over Zwolle nog maar te zwijgen. Daar hadden we echt moeten winnen. Daar was jij toen niet bij toch? Maar je zult van Heidi en Marloes gehoord hebben dat daar echt niets lukte. Het voelde alsof je auto midden op de knip van Elburg afslaat en je ‘m onder toeziend oog van honderden terrasbezoekers maar niet aan de praat krijgt. Ken je dat gevoel? Genant! Omdat Lygurcus zaterdag met 4-0 won van Flash waren we sowieso geen kampioen geworden, ook als we van Animo ‘68 gewonnen hadden. Gert en ik waren daarom snel over onze teleurstelling heen. De rest had het er wel heel moeilijk mee en wilde daarom snel weg uit Assen. Vooral Robert kwam maar niet over z’n teleurstelling heen…
Ontzettend fijn dat wij wel wat langer konden blijven op het Animo-feestje en met Marloes mee terug konden rijden. Onze eigen Über-Prins(es). En rijden kan ze ook. Wel lachen dat ze na de sanitaire stop langs de A28 gewoon wegreed en niet door had dat jij niet in de auto zat. Wij hadden wel gezien dat jij nog achter de container zat, maar vonden eerlijk gezegd de extra ruimte achterin wel prettig. Tja, de bierconsumptie eist z’n tol. Overigens wel een pluspuntje van die sporthal in Assen: prima pitchers! Lijkt me ook wel iets voor ’t Huiken.
Nou ja, allebei geen kampioen dus. Geen platte kar en veroordeeld tot het spelen van promotie-wedstrijden. Het schijnt een historische gebeurtenis te zijn, zowel voor ons als voor jullie. Maar ik zie vooral twee vrije zaterdagen in rook opgaan. Ik zou naar de Dierentuin met m’n dochters, maar die tuin zit er nu niet in. Ben blij dat ’t morgen uienweer wordt! Ik zie dat jullie naar Heino mogen voor een potje tegen Hevo. Dat is boffen!! Wij hebben goede herinneringen aan onze uitwedstrijden daar. Het is redelijk in de buurt en hun eerste damesteam past mooi in hun shirtjes. Maar het mooiste is het Rad van Fortuin dat na de wedstrijden van stal wordt gehaald. Rik S. nam daar twee jaar geleden een half varken mee naar huis. Muntgeld meenemen dus!
En dan de week daarop de thuiswedstrijden. Gelukkig spelen we dit keer niet tegelijk, maar jullie na ons. Draaien we de rollen eindelijk eens om en kunnen wij met een kleine versnapering in de hand jullie aanmoedigen. En dames 1 natuurlijk. We kijken ernaar uit! Goed idee om er ongeacht de uitslagen sowieso een feestje van te maken. Misschien kunnen we ook andere EVV’ers daarvoor uitnodigen? Als ’t moet plakken we er gewoon ook nog een thema op. Paarden?
Trainen jullie na de promotiewedstrijden trouwens ook nog zo lang door? Bij ons komen er nog allerlei selectietrainingen enzo om te zien wie de vervangers kunnen worden van spelers die stoppen. Is dat bij jullie ook? Het is bij ons elk jaar weer een kunst om het team zoveel mogelijk bij elkaar te houden. Die uitdaging zal bij jullie misschien nog wel groter zijn, met zo’n bonte verzameling goedgebekte, lichtelijk eigenwijze dames bij elkaar. Heb je nog tips voor ons?
Nou, het is toch een lange lap tekst geworden. Ik stop er zo maar weer eens mee. Vroeg op bed, want morgen is het D(ieren)-day. Jullie veel succes in Heino. Laat je weten hoe het jullie is vergaan?
Ciao! Henoch