Donderdagavond konden de mannen weer de wei in voor een volgende finale in de reeks van finales aan het eind van de competitie. Na de overwinning tegen Alterno in de beker en het gespeculeer over busreizen naar en campings in Almelo, was het weer tijd voor de realiteit. De nummer laatst komt op bezoek. Onderschatting is het voornaamste probleem wat bij zulke wedstrijden naar voren kan komen, dachten enkelen.
Dit bleek ook wel aan de reacties op het gastenboek en de waarschuwingen van Henrico aan tafel en nogmaals in de kleedkamer. Desondanks was niet onderschatting het probleem van de eerste set. Door de vele waarschuwingen speelden we misschien wat te verkrampt. Ondergetekende was in ieder geval niet geheel bij de les. De tegenstanders sloegen de bal regelmatig diagonaal over het blok diep in het achterveld. De mid-achters anticipeerden hier niet goed op. Dit kostte ons de nodige punten.
In de buurt van 23-23 kreeg Wouter een slechte pass te verwerken. Hij riep mijn naam en gooide de bal vanaf het doek voor een pipe. Ik lette niet goed op en moest de bal bovenhands over het net spelen en vond een mooi plekje naast het veld. Als blikken konden doden… Gelukkig doen we aan een teamsport en werden er wel punten gemaakt door anderen. Een verwarrende beslissing van de scheidsrechters bij 24-24 viel niet in ons nadeel. En het laatste punt werd door Rick Straatman op een erg scherpe set-up van Wouter gemaakt. Ik geloof dat hij zo rond de 3 meterlijn op de grond kwam. Deze zwaarbevochten eerste set (28-26) was achteraf meteen het einde van de wedstrijd.
De 2e set mocht Wouter even laten zien hoe lang hij de service kan vasthouden. Het werden 9 punten op rij. Deed even denken aan de 5e set tegen Spiker. SDS had het ook wel gezien; “dit wordt niet wat vanavond”…Bij ons kwam de ontspanning en hier en daar weer een glimlach. Marino liet regelmatig zien wat hij verstaat onder eerste tempo ballen. Marino’s directe tegenstander stond verwonderd te kijken dat de bal alweer op de grond lag. Je kon het hem ook niet kwalijk nemen. Gaat allemaal ook zo snel. Goed om te zien dat Wouter en Marino elkaar goed kunnen vinden. Deze set werd met 25-12 afgesloten.
De 3e set ging soepeltjes. We gingen verder waar we gebleven waren en zo ook SDS. Wij, goed serveren, blokkeren en verdedigen en SDS slecht passen en moeizaam aanvallen. Henrico mocht 13 maal achter elkaar serveren. Gebeurt niet vaak dat je op 14-0 voorsprong komt. Als dank kon hij vertrekken en viel Wilfred in. En zo als elke keer was het weer een goede invalbeurt van Wilfred. Goed bezig, Wilfred! Kees werd overmoedig en nam een risicovol besluit. Onze mini van de week, Henoch Snuif, (volgende maand 44 jaar) kon de trainingsjas uitdoen. Vol afgrijzen en vertwijfeld werd Kees aangekeken….Niet Henoch!!! Na 2 keer aanvallen stond die arme ouwe … met de tong op de schoenen te grijnzen. Wouter is dan ook meedogenloos voor hem. Deze set rondden we af met 25-07.
De vierde set bleven Wilfred en Gert-jan, die ook in de 3e set was ingevallen, staan. De start van de set heb ik gemist, want soms moet je datgene doen waar je goed in bent. De flesjes vullen. Bij 5-1 kwam ik terug. Het middengedeelte van set heb ik deels meegemaakt. Dit door een scene op de tribune…Wij waren nog steeds beter dan SDS maar lieten de teugels een beetje vieren. Geen lange servicebeurten meer. En toch kreeg Kees weer die onbegrijpelijke dwang om Henoch in te zetten. Zou de vereniging hiervoor subsidie krijgen? Op 24-17 wilde SDS toch nog het lijden verlengen met een time-out. Gedurende deze time-out werd fel gedebatteerd wie de laatste bal van Wouter mocht hebben. Herjan’s ego was groter dan het teamgevoel en hij besloot de wedstrijd dus maar met een ace. 25-17.
Een belangrijke 4-0 overwinning behaalt met een grote dank naar de geitjes van Wouter 😉 voor de fanatieke aanmoedigingen. De therapeutische aantrekkingskracht van de trommel had zijn uitwerking. De dames konden er hun emoties goed in kwijt. Misschien wil deze of gene nog even verder napraten, want er was iemand wel heel fanatiek…. Volgende week zaterdag 19 maart is de kraker tegen Auto van Oort in Dieren. Nummer 1 tegen 2. Wij gaan er weer onze uiterste best doen. Misschien tot ziens in Dieren.