Wageningen, 23 april 2005, 16:30, sportcomplex “ de Vlinder”

In een zonnig Wageningen verrees een modern sportcomplex voor ons. Omdat Ap meer op zijn nieuwe navigatie-tooltje (inderdaad met vrouwenstem) vertrouwde dan op zijn ogen, dreigden we het bouwwerk bijna nog te missen… Nog net voor HEC kwamen we op het strijdtoneel aan.

Beide teams was er alles aan gelegen om de p/d wedstrijden op 7 mei te ontlopen, omdat personele onderbezetting op die dag als een zwaard van Damocles boven de teams hing.

Ook tijdens deze beslissingswedstrijd konden we echter al niet beschikken over onze gehele selectie. Evert-Jan en Jan waren om verschillende redenen verhinderd, en Henry was slechts beperkt inzetbaar, waardoor door coach Anne Doedens met het aantal fitte spelers meteen de basis in het veld kon worden gevormd (Jaap – Ap – Gerrit – Gert-Jan – Berthold – Eric).

Gezien de goede laatste serie wedstrijden waren wij favoriet, maar we waren door onze scout gewaarschuwd voor de vechtlust en wilskracht van een HEC in nood. Ondanks een korte inspeel periode (er moest volgens een strak schema een groot aantal beslissingswedstrijden worden gespeeld) begonnen we toch goed aan de eerste set. Voor elk punt dat HEC maakte, maakten wij er 2 of 3, en vrij snel en eenvoudig wonnen we de eerste set met 25-14. Bij ons liep het goed, terwijl de zenuwen HEC parten leken te spelen : ze maakten veel onnodige fouten.

In de tweede set herpakte HEC zich. Het ging lange tijd gelijk op, maar halverwege de set liep HEC in twee opslagbeurten 5 punten uit en die zouden ze tot het einde behouden: 20-25. Bij ons was het wat onrustiger, verkrampter dan tijdens de eerste set, met als gevolg dat relatief simpele ballen toch tot punten voor HEC leidden. Na de goede eerste set stonden we (tussen de rally’s in ieder geval) weer met beide benen op de grond.

De derde set was weer voor ons, weer met 25-14. Met name goede opslagen van onze kant dreven HEC bijna tot wanhoop. Door hun mindere pass heeft hun spelverdeler alle hoeken van het veld meerder malen van dichtbij kunnen verkennen, maar – zo verklaarde hij later – dat was voor hem geen doel op zich.

In de vierde set was HEC beter. Nu maakten wij de onnodige fouten, was onze pass niet constant waardoor onze aanvallers niet lekker konden worden aangespeeld. HEC kreeg – soms met 3 man – blokkerend ook meer vat op onze buitenaanval. Ook het in de slotfase inbrengen van Henry voor Gert-Jan kon het tij niet meer keren. 17-25 was de eindstand, en daar was niet veel op af te dingen.

We moesten ons opmaken voor een beslissende en ongetwijfeld spannende vijfde set. De toss wonnen we. Jaap begon met de opslag en we namen gelijk een voorsprong van twee punten. Om en om werden punten gemaakt, we bleven continu aan de goede kant van de score, maar liepen nooit verder uit dan 2 of 3 punten.

Op 6-5 ontstond er tijdens een rally onrust aan HEC-zijde, omdat ze een fout hadden gezien die de scheidsrechter niet had waargenomen. Er werd wel doorgespeeld, maar bij ons werd een uitgelezen mogelijkheid om te scoren door schrijver dezes op een niet te evenaren (en zeker niet aan te raden) manier om zeep geholpen. Afgeleid door de onrust, kon de scheidsrechter echter niet anders concluderen dan dat hij de situatie niet terug kon halen, en besloot daarom toen tot een dubbelfout. Dit leidde tot enig tumult, en het HEC was even van de dam. Toen de scheidsrechter bij zijn beslissing bleef werd de volgende kans op 7-5 door ons direct benut.

We wisselden met 8-6 van speelhelft, waardoor zij weer op de speelhelft stonden waar tot nu toe alle sets werden gewonnen (…dus dat bijgeloof lieten we toen ook varen…). Via 12-9, timeout HEC, 12-11, timeout EVV, 13-11, timeout HEC, 13-12, timeout EVV, en 13-13 kwamen we op ons eerste matchpoint 14-13. Na een goed geplaatste opslag van ons kon de bal door HEC niet worden gescoord. Bij de aanval die volgde, sloegen we gelijk toe, en wonnen zo na één uur en drie kwartier de wedstrijd – die toch wel een thriller was geworden – uiteindelijk met 3-2.

Hiermee realiseerden we ook ons vierde doel (het ontlopen van p/d!) en behielden – naast deelname in de tweede klasse – ook onze ongeslagen status als het gaat om vijfsetters.

Uiteraard was HEC teleurgesteld, maar ze toonden zich sportieve verliezers. We wensen hen veel succes bij de p/d wedstrijden over twee weken, en hopen ze volgend jaar – net als de voorgaande 10 jaar – gewoon weer tegen te komen.