Hey Marieke,

Nog snel even een update vanuit Heren 1, dat scheelt weer twee euro. We hebben een goeie septembermaand achter de rug, al zeggen we het zelf. Het bockbier is weer van hoge kwaliteit, we hebben nieuwe landsdelen verkend en – je gelooft ’t haast niet – we hebben zelfs een paar potjes gewonnen.

Waar we normaal gesproken pas medio oktober onze eerste overwinning boeken, hebben we nu na twee competitiewedstrijden al 9 punten in the pocket. Ongekend! Maar het leidt ook tot vragen. Op de recente ALV zelfs tot ronduit kritische vragen: “Pieken we niet te vroeg?”,”Waarom hebben we geen tien punten? Of elf?”, “Komt het op 14 april geplande feest ter viering van klassebehoud straks niet als mosterd na de maaltijd?” en “Wordt topdivisie spelen niet veel te duur voor zo’n dorpsclub als EVV?”. Supporting manager Gerard van Esterik temperde deze voorbarige onrust vakkundig en gaf en passantk aan dat de positie van Harry niet ter discussie staat: “Ik sta vooralsnog vierkant achter de trainer. Pas in oktober gaan we evalueren.”

Nader onderzoek heeft inmiddels een eenvoudige verklaring voor onze voorspoedige competitiestart opgeleverd. We mochten openen tegen twee Overijsselse ploegen. En die vallen qua vakantiespreiding in de regio Noord, die dit jaar laat vakantie had. Daardoor zijn ze twee weken later met de voorbereiding begonnen dan wij. Kwestie van geluk dus.

Eerlijk is eerlijk, het is niet alleen maar geluk. Want de trainer bereidt ons ook uitstekend voor op de komende tegenstanders. Elke donderdag bespreken we uitgebreid het gameplan voor de zaterdag erop en dat passen we dan toe in de training. Zo hebben we vorige week in de aanloop naar de uitwedstrijd tegen Set Up ’65 een uur lang verkeersexamen gedaan. En met succes! Want waar kampioenskandidaat Dynamo in Ootmarsum volledig de weg kwijt raakte door de quiz die men daar tijdens de warming-up voorafgaand aan elke thuiswedstrijd houdt, hadden wij op alle vragen het juiste antwoord.

 

We kwamen dan ook prima uit de startblokken en het duurde tot ver in de tweede set voordat het gevreesde ‘Heya Set Up, heya Set Up’ van de goedgevulde tribunes rolde. Dat was toen we – tot vermaak van het sympathieke Tukkerse publiek – bezig waren een 15-1 voorsprong vakkundig te verpoedelen. Nou ja, ere wie ere toekomt, zij begonnen opeens ook wel erg sterk te serveren. Gelukkig maakten we op 25-25 twee puntjes achter elkaar, zodat de set uiteindelijk wel naar ons ging. Net als de eerste en de derde. Met bier en burgers al in ons achterhoofd hadden we net te weinig aandacht voor de vierde set, dus die moesten we helaas aan geel-blauw laten. De hoofdprijs van de dag – een kus van een juf naar keuze – ging uiteindelijk met algemene stemmen naar Henrico. Hij heeft weliswaar geen stoere sprongopslag, maar tussen al dat Set-Up geweld was zijn geniepige floater-uit-stand-of- als-ik-gek-doe-een-vief-hupje-vooraf serviceserie in de tweede set goed voor 2 Twentse time-outs, 3 wissels en elf punten. Hulde!

Maar goed, genoeg over het tussendoortje dat competitie heet. Hoofdgerecht dit seizoen is natuurlijk de beker. Of eigenlijk: wás de beker. Want hoewel het de kortste weg is naar Europees volleybal, is voor ons de lol er al wel weer af. Naar aanleiding van een telefoontje vanaf een geheim nummer uit de regio Kampen hebben die prutsers van de Nevobo de loting namelijk aangepast. Vorige keer schreef ik nog dat we hoopten op een thuiswedstrijd en beperkte reistijden voor de tegenstanders. En het leek zowaar alsof de Nevobo dat honoreerde. Want met Reflex en Despa/Cito uit Zeist rolden weliswaar veel te sterke tegenstanders uit de bus, maar ze hoefden niet erg ver te reizen naar ’t Huiken. Een week later verscheen echter een gewijzigde indeling, waarin we naast Cito nu opeens topdivisionist Compaen op bezoek krijgen. #NooitmeerElburg speelt nu in een poule in Assen. Jammer, jammer, dan maar deze ronde overleven en de volgende loting afwachten…

Maar eerst nog een paar competitiepotjes, waarvan de eerste vanavond in Amersfoort. Nog niet in de nieuwe multifunctionele sporthal Amarena (het zou mooi zijn als wij in Elburg ook op die manier aan de weg konden timmeren…), maar in het vertrouwde Midland. Waar Keistad altijd op z’n best is. En wij gehavend moeten aantreden. Door omstandigheden zijn Reinder (babysitten), Mark P. (verhuizing), René (pensioen) en managing supporter Gerard van E. (thuisbediening digitaal wedstrijdformulier) niet beschikbaar. We houden ons hart vast…

PS Dat van die compliance officer met die courgette hou je nog tegoed…