Hey Marieke!

Wat leuk om te lezen joh!! Ik dacht eerlijk gezegd dat je aan ’t bluffen was met die Telegraaf. Maar ere wie ere toekomt, dit is nog ‘ns landelijke exposure… !!! En dan niet met zo’n onnozel stukje over sport ofzo, maar als expert met een eigen mening. En inclusief een betrouwbaar ogende compagnon. Ik moet zeggen, je verhaal spreekt me inhoudelijk ook ontzettend aan: ‘liever trends volgen zonder visie’. We hebben het er van de week bij Heren 1 in de groep over gehad en we gaan ervoor! Tja, we moeten toch iets hè, na die domper van vorige week. Hebben we de hele zomer keihard getraind en dan zo’n klap in ons gezicht. Op de donderdag voor de eerste competitiewedstrijd kwam Peter met de boodschap. Omdat Dames 1 zich heeft teruggetrokken uit de derde divisie mogen wij niet promoveren… Twee jaar lang niet zelfs!! Het schijnt voor alle EVV-teams te gelden. Maar toen ik jullie zag spelen, kreeg ik niet de indruk dat jullie al op de hoogte waren. Wat een fanatisme zeg. En prima spel, dat in de derde divisie niet zou misstaan. Helaas, helaas…

Wij hebben ons inmiddels beraden op een aantal stappen om met deze tegenslag om te gaan. Want tja, de meesten van ons hebben nieuwe schoenen gekocht en moeten dus nog twee jaar verder. Zonder kans op promotie. Allereerst hebben we bij de bond het reglement nog eens opgevraagd. En gelukkig, de kans om voor promotie in aanmerking te komen blijkt in de eerste divisie sowieso gering. Alleen de kampioen gaat door.  Daarom hebben we het potje tegen Rebelle meteen maar laten lopen, zodat we zo’n promotie-ongelukje als vorig jaar gelijk uit kunnen sluiten. Het was nog even lastig omdat ze in Dieren blijkbaar ook geen enkele ambitie hebben, maar uiteindelijk is het gelukt. Misschien hadden we jullie vooraf even moeten inlichten, dan hadden jullie ook wat gas terug kunnen nemen op de tribune… We hebben overigens wel genoten van jullie vocale bijdrage, hoor! Vooral in de vierde en vijfde set hebben we daar eens lekker de tijd voor genomen.

Ook hebben we het aantal trainingsuren drastisch teruggeschroefd. Naar circa 10 per week. Voor het hele team gezamenlijk dan. Jullie deden dat natuurlijk al jaren, maar nu hebben wij ook ondervonden hoe verfrissend dat werkt. En bovendien slijten onze nieuwe schoenen dan minder snel, zodat we die over twee jaar kunnen gebruiken om alsnog promoveren. Alleen Daan weigert om minder te gaan trainen dan in de weken hiervoor. Het blijft een eigenwijze rooie; je kent ze wel…

En tenslotte hebben we Gert-Jan op pad gestuurd om te ontdekken of er misschien andere rollen op en om het volleybalveld zijn waarmee we de komende twee jaar kunnen vullen. Van scheidsrechteren werd-ie niet echt enthousiast, maar het lijkt erop alsof-ie toch een aardig alternatief heeft gevonden.

Tja, het blijft allemaal maar half werk natuurlijk. Om er toch nog wat van te maken zijn we maandag met een paar man naar het Nederlands damesvolleybalteam gaan kijken. We hadden er al veel over gehoord natuurlijk. En, eerlijk is eerlijk,  er was geen woord gelogen! Eigenlijk zouden we na de warming-up weer terug naar huis, maar ze bleken ook nog aardig te kunnen volleyballen. Dus we zijn nog even blijven zitten. Na vier sets mompelde de stadionspeaker met een nauwelijks verstaanbaar accent iets over ‘pure volleybalpromotie’. En dat was voor ons het sein om gelijk weg te gaan! Nou ja, om te beginnen met weggaan, want voordat we het parkeerterrein af waren was het dinsdagochtend helaas. De volgende potjes kijken we dus maar op televisie. Met dank aan de Nevobo, die in al haar wijsheid heeft besloten dat we onze wedstrijd in Hoogeveen zaterdag mogen afzeggen als we graag naar de dames willen kijken. Nu pleiten wij  daar al jaren voor, maar goed. Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald, zullen we maar zeggen.

Via het wedstrijdsecretariaat hebben we nu dus een heerlijke vrije zaterdagmiddag. Dat Rik, Cedric en Daan geblesseerd zijn en Nubbie zaterdag een vrijgezellenfeest heeft is een toevalligheidje en heeft echt helemaal niks met deze annulering te maken. Heus niet! Zelf weet ik trouwens ook niet zeker of ik had kunnen spelen, want ik word straks opgehaald voor de Nationale Ouderendag en ik heb geen idee wanneer we weer worden thuis gebracht.

Nou, je bent weer een beetje bij over de ontwikkelingen. Mochten jullie wel moeten spelen, doe je best, maak er wat van en denk vooral niet teveel na over promotie! Wij bereiden ons intussen vast voor op een volleyballoze zaterdag.