Spannend was het weer voor H1 afgelopen zaterdag. Sjoerd, Herjan
en Remco hadden er al een paar dagen niet van geslapen, maar gelukkig: het liep
uiteindelijk goed af. Net op tijd arriveerde het paard van Sinterklaas toch nog op de
goede plek! Opgelucht konden we ons vervolgens voorbereiden op de wedstrijd
tegen Blauw Wit.

Volgens onze coach komen die uit Oldebroek, stonden ze derde
en hadden ze de laatste wedstrijden allemaal met 4-0 gewonnen. Dat leek dus
weer een duistere zaterdag voor heren 1 te worden. Tot overmaat van ramp deed de inspeelmuziek het niet zoals we wilden. Gelukkig hadden de jongens uit Oldebroek zelf leuke
liedjes ingestudeerd over zwarte broeken en blauwe shirts, zodat het toch nog
gezellig werd tijdens het inslaan. Dat inslaan wordt ondertussen wel een vervelende bezigheid. Onze tegenstanders smashen allemaal veel harder en hoger dan wij. Wij
zorgen er inmiddels voor dat onze fijne wedstrijdbal, deze keer aangeboden door Passepartout
Cozijn van den Pol, dan niet gebruikt wordt. Want die houden we graag heel voor
als de wedstrijd begint.

En die wedstrijd begon zaterdag met een goeie opslag van Mini van de Week
Jurjan Jansen. De rally die daarop volgde was meteen typerend voor de rest van
de match. Hoe Jurjan ook probeerde de bal bij hen op de grond te krijgen,
de Oldebroekers verdedigden alles. Na tien minuten maakte Wouter een fout en
kon de wedstrijd beginnen.

Wij begonnen wat gespannen, omdat we van Blauw Wit hadden
gehoord dat de druk bij ons lag. Gelukkig heeft Rik  alles al eens meegemaakt, dus die bleef de
ballen er gewoon in knallen. Ook werd duidelijk waarom de sluwe Henrico vorig
jaar in de laatste wedstrijd tegen Blauw Wit zo opzichtig stond te falen in de
pass. Hij wilde gewoon voor eigen publiek alle services op zich af hebben. En
bracht ze dit keer mooi bij spelverdeler Wouter. Na het stroeve begin pakten we
de eerste set eigenlijk vrij eenvoudig met 25-20. Dat hadden we niet verwacht.
In de tweede set kwamen de Blauwwitters beter op stoom. Omdat onze libero
Herjan nauwelijks servicepasses te verwerken kreeg, besloten we het blok wat
meer open te draaien, zodat hij in ieder geval in de verdediging wat kon laten
zien. Maar ja, toen begon Blauw Wit opeens keihard te slaan. Geen goede tactiek dus. Na
een tijdje begon Blauw Wit heel hard ‘één, één, één’ te roepen en bleken we met
23-24 achter te staan. Dankzij die wake-up call en wat gemene services
pakten we de set gelukkig nog met 26-24. In de derde dan maar eens kijken of we
het koord nog wat verder konden laten vieren. Slecht plan weer. Op 3-7 had
Peter zijn beide time-outs al verspeeld en moesten we het verder zelf oplossen.
Daar zijn we helaas niet zo goed in. Zelfs het inbrengen van Sjoerd bracht ons
niet veel dichterbij. En bovendien bleek Blauw Wit gewoon een goede ploeg, die met
hoge aanvallen aan de buitenkant veel scoorde en met goed verdedigen onze
aanvallen onschadelijk maakte. Vast heel leuk om te zien, maar je werd er wel
doodmoe van. Van 19-23 kwamen we nog terug tot 23-24, maar toen frommelden ze de
zoveelste bal door ons lekke blok…: 2-1 in sets.

Vorig jaar hadden we ook met
2-0 voorgestaan en uiteindelijk verloren. Daar hadden we geen zin in. Dus
besloten we zelf ook maar eens wat te gaan verdedigen. Robert, Rik en Henrico
stonden weer lekker te hakken, onze service bleef een wapen, maar het
belangrijkste ingrediënt bleek het inzetten van BlockBerry Auee. Hij scoorde veel
op midden en deed voor hoe je de hoge buitenaanval wél kunt blokkeren. Dat-ie z’n
eerste service onderin het net prikte vergeven we hem deze keer dus maar. De
set, en daarmee de wedstrijd, eindigde in stijl met een tweemanskillblock op
het midden door Rik en Berry. Vier punten in de tas, mooi begin van de
zaterdagavond!

Dank en complimenten zijn uiteraard weer op hun plaats
richting publiek. Prachtig gezicht die volle tribune. Leuk ook al dat lawaai
uit Oldebroek erbij. Leve de derby’s! Sander, Henk, Rudi, Henry, dank voor het
begeleiden van de eerste scheidsrechter, die zonder tweede scheids uitstekend floot.
Mag ook wel eens gezegd.

Volgende week gaan we het hele weekend naar de stand op
volleybal.nl kijken, want pas donderdagnacht 29 november spelen we tegen D.V.V.
in het Duitse Druten. Ze schijnen al eeuwen geen thuiswedstrijd meer te hebben
verloren. Op 8 december mogen we dan weer thuis. Tegen Spiker, dat als
promovendus fantastisch presteert en tweede staat. Genoeg uitdagingen dus de
komende weken!