In de strijd tegen degradatie uit de tweede divisie ontving
Heren 1 afgelopen zaterdag Taurus uit Houten. Nu stond Heren 1 er met 18 punten
uit 12 wedstrijden vrij beroerd voor, maar voor Taurus was de situatie met 17
punten uit 12 duels zelfs nog penibeler. Zwartkijkers omschreven de wedstrijd
vooraf dan ook als degradatieduel; optimisten trouwens ook.

Taurus leek de spanning die bij een dergelijk potje hoort
het best te beheersen. De Stieren uit Houten wonnen het inslaan namelijk
glansrijk. Ze bleken niet alleen rechtdoor, maar ook diagonaal te kunnen inslaan.
Dit gaf ons de gelegenheid om onze blokkering in het achterveld nog wat te
trainen. Iets wat later in de wedstrijd nog mooi van pas kwam. 

In de eerste set bleek Taurus ook nog heel hard te kunnen
serveren. Uit sprong zelfs. Daar hadden we niet op gerekend en het duurde
eventjes voordat we doorhadden hoe dat werkte (2-6). Gelukkig begon uit het
niets opeens onze pass te lopen en voor we het wisten waren we aan het volleyballen.
Sommigen zelfs fanatiek en met inzet! Geen wonder dus dat we de eerste set met
ruime winst afsloten (27-25). Daar kon ook het beklag van Taurus bij de eerste
scheidsrechter niets aan veranderen.

De tweede set gaf een ander beeld. De Stieren hadden ons op
de horens en dat deed pijn. Gert-Jan reageerde zijn frustratie af. Foei!! Dat
kostte hem terecht een gele kaart. Wat weer leidde tot groot gejuich aan Taurus-zijde.
Geel voor het hele team wegens onsportief gedrag. Wat weer leidde tot groot
gejuich aan EVV-zijde. Gelukkig net niet groot genoeg voor een rode kaart.
Kortom, een gezellig potje was het wel. In de tweede set helaas net iets gezelliger voor Taurus
dan voor ons: 20-25.

In set drie waren we weer bij de les en dat hielp. Met name
het blok van Gert-Jan werd goed gebruikt dor de tegenstander en ook Prik kwam leuk door. De stieren
werden lammetjes en in no-time stonden we weer aan de tribunekant
(25-14). Daar denderden we door naar 8-1 en het Houtense varkentje leek
gewassen. Nee hoor, want zoals Heren 1 betaamt gaven we de gasten alle
gelegenheid om weer terug te komen (12-12). Onze volgende kleine voorsprong
konden we wat langer vasthouden. Langzaam maar zeker kwamen we zelfs in de
buurt van een overwinning. Op 21-18 werd de upper van Taurus afgefloten voor een
voetfout, maar zijn setup werd nog wel even in onze juichende spelerskluwen
gejakkerd. Onze aanvoerder wees de betreffende stier vriendelijk op de overbodigheid
van deze actie, maar gezien de briesende reactie vanaf de overkant van het net
leek deze tip niet in vruchtbare aarde te vallen. De eerste scheidsrechter wist bovendien zeker dat meneer Taurus de tweede scheidsrechter aan het beledigen was en toonde de rode
kaart. Toen de Taurus-speler zijn teleurstelling
verwerkte door met een subtiele beweging zijn modieuze kapsel weer in model te brengen,
interpreteerde de leidsman dit tot overmaat van ramp als een wegwerpgebaar.
Rood-geel en een verwijdering uit de zaal. Nou nou nou, dat was me allemaal
nogal wat zeg. Vanaf 23-18 mochten wij nog twee keer serveren en toen was het
klaar: 25-18. Handjeschudden met alles en iedereen en dan de kantine in voor
een welverdiende versnapering. Mooi niet dus. Een minutenlange discussie tussen
Taurus en het arbitrale duo bracht de scheids aan het twijfelen. Hij overwoog het
rood-geel terug te trekken en vanaf 23-18 over te laten spelen. Dat leek ons
een slecht plan. Nubbie had dorst en een veel beter plan. Hij brak het net vast
af. Daarop volgde uiteindelijk een compromis: geen rood-geel, maar wel 25-18. Daar
konden wij wel mee leven en zo kwam er uiteindelijk toch een prettig einde aan
een enerverend potje.

Komende zaterdag gaan we uit naar VCV, nummer vier op de
ranglijst. Op voorhand een kansloze missie; het zal dus wel weer een mooie wedstrijd
worden…