Heren 1 kent dit seizoen geen kickstart. Zo moeten we dit
seizoen langer dan gebruikelijk wachten op de eerste overwinning. En het
spreekt vanzelf dat ook de wedstrijdverslagen dan wat langer uitblijven. Maar hier
is dan toch onze eigen kijk op de wedstrijd tegen Keistad van afgelopen zaterdag.

Geheel in de traditie van dit nog jonge seizoen moesten we
eerst even wachten… De meiden van A1 hadden namelijk zoveel plezier in hun
wedstrijd dat ze er een lange vijfsetter van maakten. En het moet gezegd, het
was ook een leuke pot om naar te kijken. Toen we eindelijk het veld in mochten,
moesten we eerst even wachten. Het scheidsrechtersduo was er namelijk niet
helemaal van overtuigd dat alle stickertjes van de meetlat voor de nethoogte
wel op de juiste plek zaten. Nadat de door henzelf meegebrachte rolmaat aangaf
dat dat wel het geval was, konden we beginnen. Wel eerst even wachten totdat
alle wisselspelers netjes achter de bank en/of achter de achterlijn stonden
trouwens.

De wedstrijd dan eindelijk maar. Die verliep in eerste
instantie best aardig. We konden – na een aarzelend begin – goed in het spoor
blijven bij Keistad, vorig jaar nog uitkomend in de eerste divisie. En kregen
ze zelfs zover dat ze hun passer-loper moesten vervangen. Helaas bleken zij
over een goede vervanger te beschikken. En ze konden een gemeen tandje
bijzetten met hun service. Vanaf 14-13 was het even wachten totdat we de
passing weer op orde hadden: 22-13. Eerste set naar de knoppen dus. Zoals het
hele seizoen wonnen we de tweede, en zoals altijd weer nipt: 27-25. In sets
drie en vier knokten we voor wat we waard waren, maar die nare serviceseries
van Keistad gooiden steeds roet in het eten. Met een terechte 1-3 nederlaag
moesten we daarom helaas genoegen nemen.

Waren er ook positieve punten? Jazeker! Remco heeft de
afgelopen wedstrijden prima aan zijn conditie kunnen werken en vond tussendoor
ook nog tijd voor goeie set-ups. Aanvallend zit de schwung er sowieso behoorlijk
in, zeker bij Daan en Esterik. Positief was ook de werklust en wil om te
winnen; ook/juist als we onder druk stonden. Heel positief was de ondersteuning
vanaf de tribunes; dat helpt enorm als het in het veld even tegenzit. Ontzettend
positief zijn we over de hulp bij het vlaggen (Dames 4) en tellen (Heren 3),
want zelf zijn we vaak wat minder objectief in dat soort zaken. En misschien
wel het allerpositiefst is het feit dat we morgen alweer de kans krijgen om te
laten zien dat we misschien zo traag op gang komen als een diesel, maar dat we –
eenmaal op gang – dan ook doordenderen.

Dat moet dan morgen in Houten gebeuren, tegen
medepromovendus Taurus, dat net als wij nog geen overwinning wist te boeken. We
houden jullie op de hoogte. Nog één nachtje wachten…