Het kampioenschap was bijna binnengehaald en we waren al op de platte kar door Elburg geweest, maar op vrijdag 20 mei moesten er nog wel minimaal 2 sets worden gewonnen om ook echt kampioen te zijn.

We kregen Diavo heren 4 op bezoek, op papier geen heel lastige tegenstander.

Maar ja, je weet maar nooit wat er gebeurt als het er echt om gaat.

Om te voorkomen dat we last zouden krijgen van de hongerklop had Marian, de vrouw van Henk, een heerlijke appeltaart gebakken voor bij de koffie.

Die smaakte echt top, we gaan er dan ook van uit dat Marian volgend jaar meedoet met Heel Holland bakt.

Dankzij de appeltaart gingen we flitsend  van start. Sterker nog, in de eerste set ging het zo goed dat Wim niet eens aan serveren toe kwam.

De tweede set was er eentje van concentratie vasthouden. Diavo kwam tot een schandalig aantal van 18 punten.

De derde en vierde set was onze concentratie weer wat beter op orde en we wonnen zoals we wilden met 4-0.

Hierdoor zijn we niet alleen op quotiënt kampioen maar ook qua absoluut aantal punten.

Dit resultaat was mede te danken aan onze vaste toeschouwers en een aantal dames van Dames-4. Nog nooit zo’n volle tribune gehad.

Dus na afloop maar weer een klein feestje gevierd in het Huiken. De La Trappe en teamschaal smaakten dit keer extra lekker.

Het was een lang seizoen, maar met een mooie afsluiting.