Yo Marieke,

Nou dat was wat hoor afgelopen zaterdag na de wedstrijd. Met 2-3 verloren van kampioenskandidaat Set-Up ’65, de zesde nederlaag op rij…. Uiteraard stormde het na afloop in de kleedkamer. “Wat zijn jullie nou allemaal aan het doen? Jullie laten mij volledig in de steek!! En jezelf! En Barbara en Willem en Barend. Die zitten hier helemáál voor Pietje Bell op de tribune hier!! Het zijn prutsers; er zijn er maar twee aan de overkant die wat kunnen. Die tegenover Martijn en de dame van Eva…”. Deemoedig bogen we het hoofd en lieten Harry verder razen, terwijl wij onze zonden overdachten. Want hij had natuurlijk helemaal gelijk. Ons spel sloeg echt nergens op. Alleen Rik – die geen zonden heeft om te overdenken – durfde Harry erop te wijzen dat wij geen Martijn in ons team hebben. Goed punt wel. Er bleek bij nader inzien ook geen Harry voor de groep te staan, maar een kleinere versie die zijn Hoornse korfbalteam bij ons de kleedkamer had ingeloodst en hen met een monoloog vol krachtige oneliners wist te inspireren om een 7-8 achterstand om te buigen naar een 14-11 overwinning in de degradatiekraker tegen het tweede van KV Elburg. Hoewel dus niet primair voor ons bestemd hebben we zijn wijze woorden wel in onze oren geknoopt:  “Door niet slechts spelen op emotie, maar allemaal met een eigen focus en een gezamenlijk plan vergroten we onze kansen”. Gevolgd door een adequate vertaling naar een aloude volleybal-vieréénheid, welke onderstaand treffend is weergegeven:

1. Mindset, betekent nadenken over wat er nu van je verwacht wordt (bij blokkering en aan de opslag)
2. Vertrouwen in jezelf, betekent met lef durven blijven spelen (aan de opslag en in de variatie)
3. Team boven individu, betekent de frustratie in het spel laten zien op de momenten dat je kansen krijgt (in het veld en aan de kant)
4. Bezieling, betekent met hart en ziel spelen om in de flow te komen (en laten zien dat je bereid bent alles te geven)

Met deze wijsheid in de rugzak kunnen we ook nog even terugkijken op onze eigen wedstrijd. Die startte eigenlijk best aardig. Wouters traditionele eerste bal van de wedstrijd (jij weet ‘t, ik weet ‘t, maar ja, zij verwachten die steek op ‘t midden niet…☺) leidde meteen tot een score en zelfs een 1-0 voorsprong. Daarna ging het echter snel bergafwaarts en speelden de Tukkers ons met soms clownesk verrassingsvolleybal van de mat. De hele eerste set, welke wij met 25-16 verloren, bleef het eenrichtingsverkeer (de verkeerde kant op dus). In de tweede set bleef het eveneens eenrichtingsverkeer, maar nu de goede kant op. Na 10 opslagen van Wouter mocht Set-Up ook weer eens. Dat deden onze sympathieke gasten niet heel goed, want aan het eind stond er een eindstand van 25-9 voor ons op de borden, welke een seizoensrecord betekent. In de volgende sets was het spannender, maar via 25-23, 20-25 en 10-15 trokken we uiteindelijk aan het kortste eind. Omdat Wouter de enige speler is die in het wedstrijdverslag genoemd wordt, is het terecht om hem de schuld van de nederlaag te geven.

Was er dan helemaal niets positiefs aan de wedstrijd? Jazeker, we hebben weer een paar prima opslagen van de Talenten van de Week gezien, welke ook hard gejuicht en geyelld hebben. Dank voor jullie steun, Evan Morren en Stan Westera!!

Vanavond mogen we weer een potje. Het lijkt wel of ons programma zwaarder en zwaarder wordt. Na de wedstrijden tegen koploper Donitas, aanstaand kampioen Dynamo en challenger Set-Up, moeten we het nu opnemen tegen het beste team welke we dit seizoen zijn tegengekomen: Keistad. In de uitwedstrijd hebben ze ons met 4-0 van het veld geblazen, kanslozer dan dat heb ik het niet meegemaakt. Helaas voor hen heeft een blessuregolf hen daarna de nodige punten gekost. Met een 4-0 overwinning in Borne zijn zij vorige week prima begonnen aan hun inhaalrace om alsnog de topdivisie te bereiken. Dus als je mooi volleybal wilt zien, dan is vanavond (18:30 uur weer dit keer) een mooie kans. En wij? Wij modderen voort.