Hey Marieke,

Wat een interessante verhandeling over jouw mentale marathon tijdens het volleyballen!!! En hoe herkenbaar ook… Onze Tanis heet Nubbie en die kan nóg bozer kijken! Ik heb laatst na weer een fout in de verdediging geprobeerd uit te leggen dat ik alleen maar wilde helpen… ‘Nou, daar stop je dan vanaf nu mee!!’, kreeg ik als commentaar. Maar ja, hadden we maar een vak moeten leren, hè; het leven van een hoofdblokkeerder gaat nu eenmaal niet over rozen, weten we allebei.

Heel veel tijd om in het veld over de dingen des levens na te denken heb ik trouwens niet meer de laatste tijd. Want mijn hoofd zit helemaal vol met de nieuwe spelregels. Zo gauw als ik er op linksvoor voor Dreumes indraai, moet ik eraan denken dat ik m’n armen volledig strek. Als ik dan Daan net aan kan raken, weet ik namelijk zeker dat ik niet word afgefloten voor schermen. Nog even omkijken of Wouter niet per ongeluk is ingewisseld voor de service (want dan moet je eerst bukken) en dan klaar voor een blokactie. Daarna wordt het pas echt ingewikkeld. Een netfout maken mag nooit, een voetfout soms. Mag wel als je niemand hindert (bijvoorbeeld op woensdagochtend om half 5 in ’t Huiken) en als de bal niet in de buurt is (als je een Daniëltje doet dus). Of als je de grond niet raakt met je voeten…(??). Kroes heeft een handig schema gevonden en dat krijgt iedereen nu op z’n pols geplakt. Ik heb ‘m even bijgevoegd, misschien ook handig voor jullie.

Afgelopen wedstrijd hadden we dat schema nog niet. Om netfouten te voorkomen hebben we alleen rond de driemeterlijn geblokkeerd (want netfout mag nooit!) en dan bij voorkeur bij de verkeerde antenne (dan is er geen bal in de buurt). We zijn nauwelijks afgefloten. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we de wedstrijd ook kansloos verloren hebben. Het was overigens nog bijna goed gekomen, want Kroes had halverwege de vierde set ook een briefje bij Peelpush neergelegd, met de tekst: ‘Als nummer 2 van EVV serveert, moeten jullie alles in het blok van Cedric en Gert-Jan slaan’. En zo kwamen we van 8-14 achter zomaar tot 16-14 voor. Een gouden vondst!! Beetje jammer dat onze nummer 2, toen-ie op 24-23 weer aan service kwam, tegen het sprietje aan serveerde… Wel zonder voet- of netfout, dat dan weer wel. Nou ja, een paar alcoholische versnaperingen later werd het toch nog een genoeglijke avond, dus niet te lang getreurd.

Na de smadelijke nederlaag tegen Peelpush moeten we voorlopig maar even teren op ons immense bekersucces. Het is wel zaak om dat snel en intens te doen, want de loting voor de tweede ronde belooft weinig goeds: Reflex (eredivisie), Compaen (topdivisie) en Zaanstad (topdivisie). En dan ook nog in Kampen, met z’n kleine zaal waar nauwelijks ruimte is voor onze gevreesde sprongservices. Als je daar twee velden naast elkaar opzet, kun je niet eens een armlengte uit elkaar staan, want dan maak je voetfout op veld 2. Maar goed, a team’s got to do what a team’s got to do…  Dus in plaats van trainen in ’t Huiken zijn wij afgelopen donderdag toch de Reflexhal en omgeving maar eens gaan verkennen. Je kunt maar voorbereid zijn! Wie schetst onze verbazing toen bleek dat ook de selectie van Zaanstad op dat idee bleek te zijn gekomen. Het werd een wat ongemakkelijke situatie toen onze treiterblocker Gert-Jan zijn Zaanse tegenstander met wat slap imponeergedrag en ongepast taalgebruik duidelijk probeerde te maken dat er voor hem op 22 oktober niks te halen valt in Kampen. Peter was net aan het handycammen, dus gelukkig hebben we de beelden nog:

Een ding is duidelijk: Zaanstad staat op scherp! Compaen schijnt af te stammen van zeerovers, dus die zijn altijd scherp. En Reflex, tja…Reflex… Die spelen allemaal eredivisie, maar dan in de eerste divisie. Die zijn rond december al wel kampioen. Dus de beker is hun enige uitdaging dit seizoen. Moet je ook maar kunnen managen. Onze uitdaging in Kampen ligt overigens vooral náást het veld. Da’s de Hansburger, toppunt van gezondheid en dus uitermate geschikt om de EVV-voedselhuishouding weer op orde te brengen!

Maar goed, dat is allemaal pas 22 oktober. Komende zaterdag gaan we naar Avior. Geen idee wie dat zijn. Opeens zaten ze bij ons in de competitie. Gelet op de vertrektijd die Peter dinsdag opgaf zullen deze knapen ook wel weer uit Limburg komen. Omgeving vliegveld Beek ofzo. Ze zijn de competitie in ieder geval goed begonnen, want hebben het schier onklopbare Arvevo met 4-0 van het veld geslagen. En volgens de krant is dat de schuld van een ontzettend lange diagonaalspeler.

Hij heeft wel wat weg van die Erik Boel van SVS vroeger. Ken je die nog? Die coachte vorig jaar het damesteam waar jullie tegen moesten in ‘de wedstrijd met de blokjes’…  Maar goed, als we zaterdag een setje willen winnen, hebben we een list nodig. Ik zeg: de Pruimenboom-yell!!!

Tot later!!!