Nu we nog maar twee wedstrijden te gaan hebben vind ik het tijd om eerlijk te zijn. Ik ga er mee stoppen. Ik ben er klaar mee. Het hele seizoen al vind ik mijn niveau niet voldoende om een interessante en amusante bijdrage aan het team te kunnen leveren en sinds de laatste wedstrijd weet ik het zeker. Het is voorbij. Ik zal dit seizoen nog braaf mijn taak vervullen en ik zal de laatste twee wedstrijden gewoon nog aanwezig zijn, maar daarna mag een ander het weer overnemen.

De vorige wedstrijd, tegen Avior had ik het gevoel dat het niet goed ging. Niet goed genoeg. De eerste set werd gewonnen met minimaal verschil. Bij een stand van 27-26 trokken wij gelukkig aan het langste eind en maakten wij een einde aan een set waarbij (wederom) met twee punten verschil werd gewonnen. Daarmee werd duidelijk dat Avior in het komende seizoen niet meer in de eerste divisie zal uitkomen. Het verschil was dus echter maar twee punten. En dat is niet al te best voor een team van ons niveau.

De tweede set was nog veel slechter. Er was niets over van die verzameling ambitieuze prutsers uit Elburg en de set werd dan ook overtuigend verloren.

De derde set trek ik me persoonlijk nogal aan. Ergens halverwege de set dwaalden de gedachten behoorlijk af en had ik het gevoel dat ik geen toegevoegde waarde meer had in het veld. Het voelde alsof ik naast het veld zat, maar niet op de bank. De vierde set idem. Hoewel ik op dat moment behoorlijk was afgekoeld zat ik met mijn gedachten meer bij de bar dan bij het veld. En dat is niet de bedoeling. Het volleybal zelf ging gelukkig wel goed. Henoch speelde een fabuleuze wedstrijd en was daarna blij dat we die week erop een vrije zaterdag hadden. De derde en vierde set werden nog wel overtuigend van Avior gewonnen en daarmee staan we op een prachtige vierde plek in de competitie. Een ongeëvenaard resultaat zou je denken, maar ik wil iedereen even helpen herinneren aan het moment dat we in oktober 2017 een blauwe maandag hoger hebben gestaan, dus een record is het niet. We kijken wel naar een hoogste eindnotering voor Heren 1 ooit, zelf met nog twee wedstrijden te gaan. En daarmee sluit ook ik het seizoen straks tevreden af.

Maar bij dat resultaat hoort volgend jaar ook talent. En het talent om amuserende wedstrijdverslagen te schrijven ontbreekt. Vandaar dat ik stop. Ik heb de afgelopen weken dan ook niet meegetraind. Het is me niet gelukt om in de auto te stappen en naar het prachtige Elburg te rijden en trainen zat er dus niet meer in.

De komende wedstrijd speel ik niet mee. Gelukkig zijn deze ook niet meer van belang. Ik ben er vanmiddag en tegen SoVoCo uiteraard nog wel bij, maar dat is meer voor de feestjes achteraf. Ik zal volgende week ook proberen mijn verplichte bijdrage\te leveren (anders kost me dat weer een boete), maar volgend jaar mag een ander mijn taak op zich nemen.

Een ieder die elke week de moeite nam om de verslagen te lezen: Alvast bedankt en tot vanmiddag!