Het zat er natuurlijk al een tijdje aan te komen. En zaterdag was het zover. Was het zelfingenomen luiheid? Domme onderschatting? Of gewoon een surplus aan talent bij de tegenstander? We zullen het nooit weten, maar feit blijft dat we met 90-88 van Orion hebben verloren. En daarmee staan we weer lekker met alle beentjes op de grond. Rest ons niets dan te zeggen: heren, gefeliciteerd met de overwinning en het aanhouden van de ongeslagen status!

De technische staf van Orion had duidelijk lessen getrokken uit de 4-0 nederlaag in de heenwedstrijd. Een kleine preview van hun grondige analyse in het tribuneblad had ons eigenlijk al moeten waarschuwen.

Alle Orion-voorbereidingen ten spijt, technisch manager Buiting en paladijn Proost konden hun Plan A al snel in de prullenbak mikken. René Baanders herstelt weliswaar voorspoedig van zijn operatie, maar was zaterdag nog niet in staat om een balletje op te gooien. Zodoende was Harry zaterdag gedwongen om met een wat bleue Oldebroeker jongeling als spelverdeler te starten. Dat was even wennen voor ons. Maar zeker ook voor onze jeugdige tegenstander uit de Achterhoek. Verward keken de oranjehemden naar de zijkant. Wat nu te doen? Proost vroeg Buiting om raad. Buiting was er niet. Nou ja, Buiting was er wel, maar dan zijn broer. Die was namelijk tweede scheidsrechter. Tweede scheidsrechters mogen geen advies geven. Buiting floot prima, dus dat deed-ie ook niet. Proost moest het zelf oplossen. Proost vroeg Buiting om een time-out. Die mocht Buiting wel geven. En dat deed hij ook. En zo drukte Buiting toch nog een belangrijk stempel op de wedstrijd. Ondertussen rommelde onze inval-spelverdeler de balletjes naar linksvoor. En soms naar rechtsvoor. Technisch niet perfect, maar de intentie was steeds oprecht, zag ook de soeverein leidende eerste scheidsrechter Wim van der Veen. Proost vroeg Van der Veen om voor een technische fout te fluiten. Van der Veen deed net of hij Proost niet hoorde. Kroes vroeg Van der Veen om een gele kaart voor Van Loo. Van der Veen deed net of hij Kroes niet hoorde. Proost vroeg Van der Veen om een gele kaart voor Kroes. Van der Veen gaf Proost een gele kaart. Proost vroeg Buiting om een time-out. Buiting vond dit goed. Proost vroeg zijn ploeg om volgens Plan B te spelen. Dit hielp enorm. Wij wonnen weliswaar de set, maar Orion wist dat ze ons gingen verslaan.

Vanaf de tweede set was de wedstrijd gespeeld. Wij lieten de teugels – ook om conditionele redenen – wat vieren en Orion bleef Plan B spelen. Ook voor de komende tegenstanders van Orion is het goed om te weten dat Plan B betekent: alles of niets. Afgelopen zaterdag was het vooral alles voor Orion en niets voor ons. Aan alle kanten werden we overvleugeld, bij vlagen zelfs van de vloer gespeeld. Youness liet zich gewillig onthoofden door de spelverdeler van Orion, Marc vierde de verjaardag van Matthias met een origineel ‘Matthiasje’ en onze nerveuze invalspelverdeler verwarde continu de stijg-in-de-nek met de hoge-bal-bij-het-sprietje. Wat was begonnen als een ‘walk in the park’ was verworden tot een kansloze missie.

Complimenten dienen ook uit te gaan naar Orion. Het is maar weinig ploegen gegeven om een alles-of-niets spelletje drie sets lang vol te houden. Vaak is het eventjes alles en vervolgens lange tijd niets. Zeker wanneer er sprake is van gemiddeld jonge en onervaren spelers. Buiting en Proost hebben echter een manier gevonden om de effectiviteit van hun team enorm op te schroeven en plukken de vruchten van de investering in de ontwikkeling van de hele jongens- en herenlijn, die al jaren geleden is ingezet. Daardoor stromen jaarlijks diverse talenten door naar het eerste team van Orion in de top van de eredivisie. Succestrainer Buiting loopt intussen wat moeilijk door alle NOJK-medailles die hij in de broekzak heeft, maar ere wie ere toekomt, hij verdient een plek in een illuster rijtje van gerenommeerde kampioenenmakers als Nico Huisman, Tjarko Muijs en Derk de Saegher.

En wij? Ons past nederigheid. Als je net op je nummer gezet bent, geeft het immers geen pas om hoog van de toren te blazen. Of grote verhalen op te hangen. Wij moeten hard trainen. En proberen het vanavond tegen Scylla gewoon opnieuw.

Ondertussen koesteren we de vier punten van afgelopen zaterdag natuurlijk, maar het beste nieuws kwam op dinsdag. Want ons aller Nub mag een nieuwe fase van zijn revalidatie in! En dat betekent eindelijk weer wat oefeningen die op sport lijken. En zo hebben we deze week toch nog een beetje gewonnen.