Op de website van het Asics Open staat dat op het laatste moment – zaterdagmorgen 7.00 uur – wordt besloten of het doorgaat. Met spanning wordt het weerbericht gevolgd en het internet in de gaten gehouden.

Precies om 7.00 uur verschijnt het verlossende bericht: HET GAAT DOOR!

We kunnen op weg naar het belangrijkste jeugdtoernooi dat de Nevobo organiseert: het Asics Open, bij de meeste volleyballers beter bekend als de “Nederlandse Open Club Kampioenschappen”.

Dit jaar voor het eerst doet van EVV ook een groepje meiden mee in de categorie CMV. De afgelopen weken is er erg hard voor getraind, want aan dit soort kampioenschappen doen alleen de allerbeste teams van grote verenigingen mee. Winnen is bij het Asics Open belangrijker dan meedoen!

Het team bestaat uit de volgende meiden:

Jamilla – Pass en verdedigen Sanne – Service en pass Sharon – Pass en tactische aanval Danieke – Service en spelverdelen Lisanne – Aanval en blokkering

Met deze meiden en de combinatie van de verschillende kwaliteiten is een zeer sterk team samengesteld en de verwachting is dan ook hoog gespannen.

De eerste wedstrijd is tegen Yarden / Havoc uit Haaksbergen en zet al direct de toon voor vandaag. De spanning is bijna ondraaglijk en sommige speelsters kunnen het niet aangebibberd krijgen. Helaas gaat de wedstrijd verloren met 14-25 en 13-25, maar zoals later zal blijken, toch een uitstekend resultaat. In elk geval is de spanning weg en iedereen heeft een goed gevoel over het getoonde spel. Ook de vele meegereisde ouders zijn onder de indruk van het hoge niveau en het fraaie spel van hun kroos.

Helaas gaat de tweede wedstrijd niet door en moet er maar liefst 3 uur worden gewacht voor de volgende wedstrijd gespeeld kan worden. Altijd erg vervelend als een team niet op komt dagen. In elk geval gewonnen… maar ja… Er zit niets anders op dan te kijken bij de andere teams en het sms contact met vrienden te onderhouden.

De derde wedstrijd is tegen Rabobank / Devoko uit Denekamp. Dit team behaalde maar 5 punten tegen onze vorige tegenstander, dus vol verwachting wordt aan de wedstrijd begonnen. Het is tot aan de 13 punten erg spannend, beide teams geven elkaar niets cadeau. Dan wordt de druk toch te groot en zien de meiden uit Denekamp kans de wedstrijd naar zich toe te trekken. Het wordt 16-25 en 18-25. Jammer, want het onderlinge niveau was toch zeker vergelijkbaar.

De vierde en laatste wedstrijd is tegen VCV-Varseveld – hoe kan het ook anders – uit Varseveld. Dit team had nipt verloren van Yarden / Havoc en dat belooft niet veel goeds. De meiden uit Elburg hebben helemaal niet te verliezen en gaan voor de volle 100% de strijd aan. Het wordt een fantastische pot met alles erop en eraan, maar toch gaat de eerste set helaas verloren met 15-25.

Plaatsing voor een eventuele kruisfinale is niet meer aan de orde en alle meiden willen nog heel even genieten van deze fantastisch ervaring. Ze stralen, alles lukt, de service loopt als een zonnetje, de aanval komt regelmatig zo hard op de grond, dat het even aan carbidschieten doet denken. Het gaat gelijk op, 5-5, 10-10, 15-15, 20-20, 25-25, de meiden en de coach van VCV-Varseveld raken helemaal van slag, want verliezen van een onbekend kluppie ergens van de Veluwe, is toch ondenkbaar. Het is bloedstollend spannend, het publiek staat op de banken en overstemd het volleybalgeweld met luide aanmoedigingen. Het is 27-26 en Sanne is aan service… ze denkt niet, ze doet! Sanne slaat een knalharde bovenhandse service, zo hard, dat de bal via de armen van een passer in het naastgelegen veld terecht komt. De laatste set met 28-26 winnen maakt deze dag helemaal geweldig. Ook de scheidsrechter had genoten en feliciteerde EVV met de “overwinning”, want zo kan je dit zeker noemen.

De Asics Open is helaas voorbij en het gewone volleyballeven wordt de komende week weer opgepakt. Iedereen gaat weer verder trainen bij het eigen team. Alle meiden en in het bijzonder Jamilla, die speciaal voor dit ene toernooi heeft mee willen doen, hartstikke bedankt voor jullie inzet. Het mee mogen doen aan de “open club” is een ervaring die je zeker over 10 jaar je nog goed weet te herinneren.