Niets is wat het lijkt…


Hey Marieke,

Ik wist wel dat je ’t niet kon missen!!! Fijn dat je weer terug bent. Want die monumenten heb je na één open dag wel gezien. En Botterweekend is maar één keer per jaar. Kun je de rest van de tijd mooi stukjes over volleybal schrijven.

Toen jij afgelopen zaterdag dat steile houten laddertje naar de top van de Vischpoort beklom, vierden wij Wouters jaarlijkse feestje: de fotosessie voor de website. Fotografe Jedidja kreeg tranen in de ogen toen ze ’t bonte zootje prutsers weer aan zag komen. Om er toch maar iets van te maken, had ze kruisjes op de vloer getekend waar we onze voeten neer moesten zetten. Dat werd dus Twister voor gevorderden. Vanaf deze plek daarom vast excuses voor de teamfoto…

Eigenlijk was een nieuwe teamfoto trouwens ook niet echt nodig. Want we hebben de zomerse transferperiode grotendeels aan ons voorbij laten gaan. Hoop reuring weer eerst natuurlijk, maar uiteindelijk hebben we – naast Peter – alleen Robin zien vertrekken. Die gaat lekker in Zwolle ballen. Mark P. vond de afstand tussen zijn nieuwe Twentse stulpje en Elburg achteraf toch net te groot om zonder reiskostenvergoeding af te leggen. En Cedr…? Tja Cedr…, die hopen we dinsdag weer gewoon op de training te zien.

Ik denk overigens dat je niet helemaal juist bent geïnformeerd over de nieuwe trainer. ‘Streng regime’??? Dat herken ik niet. Ik vind het juist een bijzonder sympathieke man, met uitzonderlijk veel verstand van volleybal, die een prima balans weet te vinden tussen conditiewerk voor de jeugd en hersteltrainingen voor het rijpere deel van de selectie. We waren wel even benauwd voor het  concept ‘teamactiviteit’ waar hij – in samenwerking met onze nieuwe teammanager Gerard van Esterik – onlangs mee op de proppen kwam. Je hoort namelijk wel eens van die trainers die hun ploegen door de modder en andere fysieke ontberingen jagen omdat dat zogenaamd goed is voor de saamhorigheid (dat zijn vaak de trainers die in hun eigen spelerscarrière zelf stiekem achter een boom lagen als er een stukkie moest worden gerend…). Wij kregen opdracht om ons rond lunchtijd te melden in een Apeldoornse sporthal zonder catering. Clubicoon Cedric is gelukkig niet voor één gat te vangen, zodat we toch aan onze broodnodige cafeïne kwamen.

Daarna mochten we tot onze verbazing gewoon een potje volleyballen tegen Dynamo. Nou ja, Dynamo mocht volleyballen en wij rolden de ballen terug. Nadat we elf sets achter elkaar verloren hadden, vond Harry het genoeg en nam ons mee ‘op geheime activiteit’. We hoefden alleen een zwembroek en vuilniszak mee te nemen… Halfnaakt door de Puttener beek? Modderglijden in Oldebroek? Niets van dat alles: lekker een middagje poedelen in een extra verwarmd zwembad met speelattributen voor elke leeftijd en daarna dineren bij de KFC. Als dat geen topseizoen wordt?!

Vorige week hebben we ons laatste oefenpotje gehad. Op speciaal verzoek van Henrico was dat in het pittoreske Sneek, waar niet alleen de vrouwen blijken te kunnen volleyballen. Wat een goede ploeg is dat zeg. Ons rommelige spel bleek gelukkig net effectief genoeg om ook eens een wedstrijdje te winnen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we ook een beetje afgeleid waren door allerlei randzaken. Zo hebben we de teamtaken opnieuw verdeeld. Om te voorkomen dat we bij uitwedstrijden zonder geld zitten, is de pot vanaf nu niet meer in handen van Rik, maar van Kroes. Da’s best een dingetje. Voor beiden. Dreumes haalt de drankjes en Cedr (‘ik heet Eeeee-rik….’) beheert de kleding, omdat-ie verstand van mode schijnt te hebben en close is met Maria. Sinds Sneek draagt Cedr overigens de bijnaam ‘Zlatan’. Die heeft –ie gekregen van het sympathieke derde damesteam van de thuisclub (beter bekend als het Sterrenteam), dat danig onder de indruk was van zijn verschijning. En de zakdoek om zijn hoofd. Cedr’s fascinatie voor sterren kennende verwachten we komend seizoen een fijne band met de Sneker schonen op te bouwen.

Nou, tot zover maar weer even. Volgende keer meer over het afscheid van de courgette en de taken, bevoegdheden van onze compliance officer (spreek uit: ‘kom-plaj-juns ov-viz-zur’). Ik moet me als de donder klaar maken voor de eerste officiële potjes van het seizoen: 3 bekerwedstrijden tegen CSV (met Robin), Set-Up IJsselmuiden (met Peter) en VVH (zonder Cedr). Half 11 vertrekken we al naar Harderwijk. Te laat komen is geen optie.

Contact opnemen met de webmaster