Geschreven door Peter Houben

Berichten in het gastenboek, verhalen aan de bar, aandikken en opjutten van verhalen en pogingen om spelers, speelsters en kader zwart maken. Elke oplettende EVV-er komt er regelmatig mee in aanraking. Best leuk om veel te weten over wat er gebeurt binnen EVV. Is dit betrokkenheid of nieuwsgierigheid? Meedenken of roddelen? Waarschijnlijk zijn we ons vaak niet bewust van de ernst en consequenties van bepaald gedrag. Of doe je het juist met opzet? Maak jij je er misschien ook schuldig aan?

Enkele situaties:

Iemand is teleurgesteld omdat hij/zij ingedeeld is in een ander team.

Een speler heeft problemen met een teamgenoot of een trainer.

Een team heeft problemen met zijn coach.

Iemand komt zijn afspraken niet na.

Een team voelt zich tekort gedaan.

Wat gebeurt er?

De betrokkene uit zijn verhaal en bijbehorende emoties bij jou.

Wat doe je?

Ga je mee in de emotie? ‘Ja, het is ook onterecht’. ‘Die trainer ziet het ook altijd fout’,  ‘Ga naar het bestuur!’, of ‘Zet ’t in het gastenboek’, ‘dit moet echt afgelopen zijn’.

Je kent nog wel iemand die er ook problemen mee heeft. Je hebt zelf nog een onuitgesproken meningsverschil met hem/haar. Je rakelt samen alle negatieve verhalen op en zoekt in hem/haar een gezamenlijke vijand. Voor je het weet voelt het als een eigen ervaring. Je gaat nu zelf deze gebeurtenis doorvertellen. Je zoekt daarbij vooral mensen waarvan je weet dat je steun krijgt en die je geen tegengas geven. Maar ……… waarom vertelt iemand zijn grieven uitgerekend aan jou?

En weet je wat nu het ergste is?

Degene die mogelijk iets fout gedaan heeft is er nog door niemand op aangesproken….. Dat moeten anderen maar doen! Maar welke anderen? Zij die geen problemen met betrokkene hebben soms? En moeten ze dan jouw verhaal gaan overbrengen?

Hoe voelt dit?

Voelt dit lekker? Of misschien toch niet? Ken je wel het hele verhaal? Kun je straks nog terug als je eenmaal een verhaal hebt rondverteld? Ben je wel in staat om objectief te oordelen? En nog veel belangrijker is de vraag: help je de ander en de betrokkenen hiermee? Wordt de klager er beter van als iedereen ‘meehuilt’? Krijgt de ‘dader’ een eerlijke kans om zijn kant van het verhaal uit te leggen of sterker nog een eventuele vergissing of de fout te herstellen?

Zou het niet beter helpen om de klager uit te dagen om naar zijn eigen aandeel te kijken? Durf je dat dan te zeggen? Moet je niet adviseren om open het gesprek tussen de twee partijen in gang te zetten? Of kun je zelf iets positiefs betekenen, misschien bemiddelen? Nee? Waarom eigenlijk niet? Durf jij eerlijk te zijn?

Laat ik een welgemeend advies geven. Wees eerlijk tegen jezelf en tegen anderen. Zorg dat je beide zijden van een verhaal kent. En als je niet in staat bent om te objectiveren, te nuanceren, te bemiddelen of anderen rechtstreeks feed-back (of kritiek) te geven  ….  houd je dan afzijdig bij emotionele verhalen van anderen, heb een luisterend oor, maar laat het daarna over aan degenen die er iets mee moeten doen.

Compact samengevat: ‘Wat je niet tegen iemand durft te zeggen, mag je ook niet over hem vertellen’.