Al wekenlang speelt het in de hoofden van de spelers van Heren 1. Het gonst zelfs door de gangen van ’t Huiken. Het toernooi der toernooien is aanstaande! Alleen weggelegd voor de crème de la crème van het volleybal. En ook wij mogen daar dit jaar in december bij zijn!!! Geen Lycurgus 2, geen Auto van Oort/Rebelle, nee zelfs geen Blauw Wit. Maar EVV Heren 1 wel!!
Geen wonder dat we de laatste weken wat moeite hebben om ons op de competitiewedstrijden te concentreren. De thuiswedstrijd tegen Leeuwarden ging dan ook jammerlijk verloren en in Slagharen boekten we tegen de verhoudingen in een volledig onterechte overwinning op kampioenskandidaat Side-Out. Door deze resultaten bivakkeren we inmiddels op een kansloze vierde plaats, maar ja, een kniesoor die daarop let, want HET TOERNOOI komt eraan.
Peter Gaillard is zo’n kniesoor. Uit zijn praatje voor de wedstrijd van afgelopen zaterdag maakten we op dat hij het potje tegen Zwolle serieus nam. Het ging over instelling, beleving, teamgevoel en het belang van werken voor elkaar. Volgens Peter speelden we tegen de reserves van de landskampioen en waren ze de nummer twee van onze competitie. En nog wat van dergelijke zaken, maar die zijn niet echt blijven hangen. Niet alleen omdat we er met ons hoofd niet helemaal bij waren, maar vooral omdat de helft van het team er überhaupt niet bij was. Die bleken als speler, coach of scheidsrechter actief bij het optreden van ons eigen tweede team tegen Volta. Waar onze gewaardeerde vriend Sjoerd dit seizoen overigens zijn enorme scepter zwaait. En zo vriendelijk was om zijn manschappen op te dragen de laatste set aan EVV te laten. Al met al een weinig hoopgevende aanloop wederom.
Na het winnen van de toss en het inmiddels gebruikelijke pesterig wisselen van speelhelft, werden we door Zwolle getrakteerd op een evenzo gebruikelijke vernedering bij het inslaan. Alles ging harder en hoger dan bij ons. De wedstrijd leek al verloren voor-ie begonnen was. Met enige wanhoop stelden we ons op langs de zijlijn en wierpen een laatste vertwijfelde blik op de tribune. En dat bleek een meesterzet. Want het beeld van de tribune bracht de sfeer van HET TOERNOOI naar boven. Een bonte verzameling van EVV-ers, van Dames 1 tot aan Heren 3, had zich daar verzameld. Uitgelaten, al dan niet voldaan na de eigen wedstrijd, in sommigen gevallen gelaafd door een kleine alcoholische versnapering en spreekkoren aanheffend over groene shirtjes en zwarte broeken. Voorzitter, activiteitencommissie en sporthalbeheerder waren ook zichtbaar aanwezig. In deze omstandigheden mochten wij niet versagen! Als vanzelf ontspon zich een plan: serveren als dollen en verdedigen als mallen (of andersom). En dat bleek een meesterlijk plan! Voordat de blauwvingers het doorhadden stonden wij een set voor. Voordat wij het doorhadden stond het even later helaas ook weer gelijk. Maar wij hielden het langer vol. Eerlijk is eerlijk, daarbij hielp het ook dat Daan, Herjan en Henrico onze pass prima verzorgden en dat Nubbie af en toe een balletje doorhaalde.
En zo eindigde het potje tegen Zwolle in een onverwachte 3-1 winst en vrolijkheid alom. Niet dat het iets verandert aan de troosteloze vierde plaats overigens. Maar zelfs de kniesoor leek daar niet om te malen. Veel belangrijker: we hebben die fantastische toernooisfeer weer opgesnoven en zijn er helemaal klaar voor! Daarom roepen we alle EVV-ers op om er ook bij te zijn en het feest mee te maken! 30 december vanaf circa 19.00 uur in ’t Huiken treden we weer in het veld voor het legendarische Oliebollenmixtoernooi en strijden we om de opvolging van de kampioenen van 2013, de Knetterlinten. Be there!!