Hey Marieke,

Wat een prachtig begin van de tweede seizoenshelft was dat vorige week vrijdag!! Jullie hebben ’t dames 1 mooi lastig gemaakt. Jammer van die service-clinic van Rianne in de derde en vierde set… Maar goed, het was wel weer lachen. Hoewel die pizzabezorger natuurlijk donkerrood had moeten hebben voor het knipogend aanvragen van z’n derde time-out!!

Wij hebben morgen de herstart van de competitie na een maandje rust. Die maand hebben we ook wel nodig gehad, want we gingen aardig zwalkend naar de Kerst. Nederlagen tegen Keistad en Scylla en een gestolen overwinning op Arvevo. Over Keistad had ik je een en ander verteld, maar het verslag van de wedstrijd tegen Scylla heb ik maar afgekocht. Over die wedstrijd hebben we nog we nog wel even als team nagepraat, want we waren een beetje van de kaart. Iedere keer als wij het net recht wilden hangen, werd de scheidsrechter boos. En gaf-ie een punt aan de tegenstander. Tijdens de wedstrijd vonden wij dat nog best grappig. Maar toen die opeens afgelopen was, werd duidelijk dat we een levensgroot probleem hadden. Kaart = taart, maar hoe moesten we al die zoetigheid de komende wedstrijden in vredesnaam wegkrijgen? Via een ingewikkeld schema hopen we dat nu tegen Pasen voor elkaar te hebben. Wij konden ons dus volledig focussen op de volgende wedstrijd tegen Arvovem en hebben het verdere nakaarten over de nederlaag tegen Scylla maar aan de experts over gelaten….

Met blij gemoed op naar Arnhem dus, voor ’t potje tegen Arvovem. Nou ja, blij…we scheten peuken eerlijk gezegd. Arvovem stond laatste, had nog geen wedstrijd gewonnen en dan tegen ons vlammen natuurlijk…je zult ’t altijd zien! Bovendien was Remco er niet bij, want die moest voor straf op zaterdag naar school. Doordeweeks eerst nog getraind op een systeem met 3 spelverdelers, zodat we niet zo secuur hoefden te passen, maar dat gaf toch teveel verwarring in de opstelling. En bovendien hebben we eigenlijk maar twee spelers die bovenhands kunnen spelen. In de categorie originele oplossingen toverde Peter uiteindelijk z’n zoveelste briljante vondst van dit seizoen uit de hoge hoed: “Als we nou eens die jongen die zo hard slaat en al 10 jaar geen pass meer gegeven heeft als libero opstellen…?”. En zo wrong Nubbie zich zaterdagmiddag – met de nodige hulp van teamgenoten – in het rode vodje van Dreumes.

En daar stonden we dan in de sporthal met Oostduitse uitstraling, die de naam Kermisland dankt aan een Arnhemse ambtenaar met nóg meer vindingrijkheid dan onze eigen trainer. Twee supporters van Arvovem hielden het dak omhoog, zodat ook de familie Schouten droog kon zitten. En dus konden we mooi op tijd beginnen. Helaas…de netpalen bleken te lang. Of de scheidsrechterstoel te laag. Hoe dan ook, de lieftallige eerste scheidsrechter Cédrique Leenderts had onvoldoende zicht en vroeg vooraf bij de aanvoerders om clementie voor eventuele onjuiste beoordelingen. Dat zagen wij natuurlijk niet zitten, want in de emoties die dat met zich meebrengt is een extra kaartje zo gepakt. En dat past niet in ons overvolle voedingsschema. Omdat wij ook de beroerdste niet zijn, stemden we ermee in dat er een bierkratje als verhoging op de bok werd geplaatst, zodat de scheids weer goed zicht had. En het moet gezegd, samen met tweede scheidsrechter Huub Schrooten – sinds de uitwedstrijd tegen Landgraaf onze Limburgse vriend – floot ze een puike pot. Daarmee waren de beide arbiters met afstand de beste mensen op het veld. Want beide ploegen maakten duidelijk waarom ze – samen met Apollo, Landgraaf, Zwolle, Scylla, Keistad, Orion 2, Lygurcus 2 en Rebelle – tot de voornaamste degradatiekandidaten worden gerekend. Scout René Baanders – die beweert dat er in zijn tijd wél publiek van de thuisploeg in Kermisland zat – telde in de eerste set precies nul geslaagde blokkeringen van beide teams en evenveel geslaagde middenaanvallen van EVV. Omdat Arvovem wel een keer de eigen side-out maakte wonnen zij de eerste set. Met het inbrengen van Tom en Ruben kregen we vanaf de tweede set opeens ook aanspeelmogelijkheden door het midden en omdat Nub opvallend vaak goed tegen de bal aanliep hielp ons dat aardig in de wedstrijd. Ook de servicepass van Arvovem was trouwens een belangrijk wapen voor ons. In de vierde set speelden we de wedstrijd frivool uit, met als hoogtepunt de stijg-in-de-nek van Daan op Tom op matchpoint, die helaas in schoonheid stierf. Het duurde vervolgens nog een kwartiertje maar toen hadden we de vier punten dan ook binnen! Dat de beste speler van Arvovem de hele wedstrijd geblesseerd op de bank zat, had daar helemaal niets mee te maken.

En dan morgen de herstart. Uitgerekend tegen Avior, je weet wel, met die vreemd gekleurde ballen… Die ons er met 4-0 afgerost hebben in de eerste wedstrijd en vervolgens weken aan de kop gestaan hebben. Boven Reflex dus hè!! Oké, ze hebben vlak voor de Kerst wat puntjes verloren, maar het is duidelijk dat dit een ingewikkelde opgave gaat worden. En dan blijken ze nog keihard doorgetraind te hebben ook:

Intimiderend gewoon!! Het is niet onze gewoonte om trainingsbeelden van onszelf vrij te geven, maar nu we de opnames van Avior gezien hebben, kunnen wij niet achter blijven:

Zaterdag maar eens zien welke voorbereiding de meeste vruchten afwerpt. Plaats van handeling: ’t Huiken, vanaf 18.30u.

PS: Uit het archief van René (‘blokje uit…’) nog bewijs dat Kermisland inderdaad ooit volle tribunes heeft gekend…