Schat, ik kom wat later zaterdag…
“Schat, ons familieweekendje volgende week kan niet door gaan…. Ja, natuurlijk, lieverd, ik vind ’t ook vervelend, maar het is nu eenmaal zo. Hoe kon ik nu weten dat Lycurgus vandaag geen kampioen zou worden??? Ik moet er volgende week dus weer heen met die beker. Helemaal naar Groningen nog wel. Ik beloof dat ik meteen daarna naar huis kom!” De ongelukkigste man van afgelopen zaterdag was ongetwijfeld de sympathieke bondsofficial die rond 19 uur zijn kleinood weer terug in het pakpapier kon stoppen en mee terug naar huis kon nemen. De anderhalf uur daarvoor lag het stukje geslepen glas provocerend te glinsteren op de tellertafel. En alles leek er vooraf inderdaad op te wijzen dat de prijs mee naar Groningen zou gaan. Wij hadden immers vakkundig de wedstrijd tegen Zwolle verpoedeld (hadden we al verteld dat we S.L.E.C.H.T. gespeeld hadden??), terwijl Lygurcus evenzo vakkundig reuzendoders Kangeroe en Reflex aan de zegekar had gebonden. Bovendien had Lygurcus in de voorbereiding op de wedstrijd niets aan het toeval over gelaten om het Elburger grondgebied als kampioen te verlaten. Waar andere Groninger ploegen eerder met de reguliere lijn 100 van Syntus richting sporthal ’t Huiken kwamen, arriveerden de koplopers van de tweede...