2018

Het is weer zaterdag, tijd voor de wekelijkse update uit Heren 1. Ik zal het dit keer écht kort houden want ik heb nog andere dingen te doen, zoals bijvoorbeeld een taart bakken. Waar we vorige week nog beloofden onze gasten uit Utrecht een gepast welkom te heten, hebben we er in werkelijkheid alles aan gedaan om het ze zo ongemakkelijk mogelijk te maken. In ‘t Huiken hing  een soort erbarmelijke kille sfeer. Door de snelle en overtuigende winst van MC1 en het ontbreken van Dames 1 was ‘t Huiken dusdanig leeg dat deze sfeer vergeleken kon worden met een sporthal in een stad ergens tussen Rhenen en Renkum. Alleen een verdwaald 2e herenteam deed zijn best om de hal te vullen en maakte voor de gezelligheid in de hal zelfs opzettelijk een vijfsetter van hun wedstrijd. Dat alles moet zeker in contrast gestaan hebben met de sporthal van onze Utrechtse opponenten, die doorgaans bom- en bomvol schijnt te zijn. Behalve dan toevallig die ene wedstrijd in december dat wij daar spelen, dan zijn we alleen. We hebben gelukkig nog net aan kunnen regelen dat de kantine open is, want anders is er voor ons helemaal geen reden meer om…

Lees verder

Het was weer zover. Vol gezonde tegenzin stonden we zaterdagmiddag met z’n allen klaar bij ’t Huiken. Nou ja, met z’n allen…de polderboys gingen op eigen gelegenheid, de coachende spelers gingen rechtstreeks vanuit Nunspeet (met twee korte tussenstops bij  de nieuwbouw van Feithenhof en Keistad om respectievelijk een bejaarde middenman en een minderjarige libero op te halen) en de afdeling ziek, zwak en misselijk kwam wat later of helemaal niet. Gebrek aan teamgeest? Angst voor het onvermijdelijke? Who knows. Feit was dat één Duster Lodgy volstond om het clubje wel gereedstaande spelers te vervoeren. De beste zetel was natuurlijk voor Tjeerd die zich wederom bereid toonde om Heren 1 te versterken. Waarvoor hulde! Op naar….Wageningen!! De plek waar EVV nog nooit iets gepresteerd heeft. De plek waar het grote VC Sneek enige weken geleden kansloos ten onder ging. De plek waar de Duitsers driekwart eeuw geleden het hoofd begrijpelijkerwijs in de schoot legden. De plek, kortom, waar niets te halen valt. Vorig jaar dacht Harry nog met een revolutionaire tactiek een eind te kunnen maken aan het Scylla-syndroom (“de eerste tien ballen op het midden spelen, mannen!”), maar nadat dat resulteerde in een 9-1 achterstand gaf ook hij zich over….

Lees verder

Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd gepland tegen Hellas Ds1. Zoals bekend en duidelijk zichtbaar in de stand, doen wij het nog niet eens zo heel slecht. Sterker nog, wij staan op de tweede plek met 1 wedstrijd minder gespeeld. Om gelijk maar even duidelijk te zijn: JA! De gedachtes van de platte kar gaan ook bij de dames van EVV door het hoofd. Er zijn al hele plannen uitgestippeld als het ooit zo ver mag komen. Maar goed, dan is het wel belangrijk dat wij zoveel mogelijk punten blijven pakken en niet onnodige foutjes gaan maken. Vooral niet tegen teams die wat lager in de ranking staan. Om 15:00 uur stond de wedstrijd gepland. Onze trouwe supporters waren met z’n allen ook weer mee gekomen uit Elburg en omstreken en ook onze nieuwe aanwinst ‘’Bitch de beer’’ was er weer bij. Geheel in stijl met een machtig mooi shirt aan! Helaas duurde het vrij lang voordat wij het veld op konden, omdat de wedstrijd voor ons aardig aan het uitlopen was. Zelfs toen de scheidsrechter aangaf dat de wedstrijd afgelopen was bleek het een foutje te zijn, want er was ook nog sprake van een vijfde set. Gelukkig, om 15:15 konden wij…

Lees verder

Stel je voor dat je een team hebt met een aantal middelmatige spelers. En stel je nou voor dat dat team al jaren goed samenwerkt en enigszins doet alsof het kan volleyballen. Met ambitie en doorzettingsvermogen kun je dan in de eerste divisie belanden. Dan kun je behoorlijk trots zijn op jezelf. Je zet een leuk spelletje neer en wint af en toe eens een set van jonge, ambitieuze volleyballers die het wél echt kunnen. En stel je dan eens voor dat deze ervaren spelers langzaam maar zeker afhaken. Ze stoppen met volleybal, gaan volleyballen bij een andere vereniging of sluiten aan bij een ander team. Of… ze blijven gewoon wel meedoen, maar worden toch ook steeds weer geconfronteerd met die leeftijd. Dan blijft er van zo’n team niet veel over. En stel je nu dan eens voor dat je dat team aanvult met ‘jong talent’. Of eigenlijk, jonge volleyballers die wel willen ballen op dit niveau, maar bij andere teams (uiteraard) geen kans maken. Dan kunnen ze mooi meegenieten van de euforie die ontstaat bij het winnen van een setje, zoals dat af en toe gebeurt en dan kunnen ze “echt” volleyballen in de eerste divisie. Dan heb je…

Lees verder

Na een lekker vrij weekend en een avond heerlijk sushi eten was het weer tijd om aan de bak te gaan. En hoe dan. Een wedstrijd tegen de nummer 1 Auto van Oort/Rebelle dames 2. Om de platte kar nog een beetje in het zicht te houden is het van groot belang om nu punten te pakken. Gelukkig was onze nieuwe mascotte “bitch” aanwezig om ons aan te moedigen. De eerste set begonnen we scherp en met veel enthousiasme. Met een goede servicedruk hebben we de tegenstander onder druk gezet. Ook aan het net werden de ballen er flink ingeslagen. Deze set hebben we binnen kunnen halen met 25-23. De tweede set begonnen we ook goed, maar gingen we wel meer fouten maken. Met vechtlust van onze kant hebben we ook deze set gewonnen met 25-22. De derde set was minder spannend en hebben we gewonnen met 25-15. Op naar de vierde set. Daan vertelde ons nog maar even dat het winnen van deze set dubbele punten op zal leveren (nooit geweten). Punten die we wellicht aan het einde van het jaar hard nodig gaan hebben. Met de 5 punten binnen handbereik en nog maar een paar punten te gaan…

Lees verder