2017

“Verwacht alles, behalve mooi volleybal!!!” Dat waren de opbeurende woorden waarmee de coach van CSV afgelopen zaterdag zijn team probeerde te inspireren om de tweede set wél van ons te winnen. Voor ons het sein dat we al vroeg in het seizoen op de goede weg zijn. En dat Harry nog een boel te doen heeft om ons spel op volleybal te laten lijken. Natuurlijk wisten we dat al wel, maar toch waren we vol goede moed naar Harlingen getogen. Waarom? Omdat geen enkele EVV-ploeg in de historie ooit tegen een nederlaag opliep in Harlingen. Datzelfde geldt overigens voor onder andere Landgraaf, Roggel, Milaan en Kielwindeweer. Manager Van Esterik en sponsor Schuurman waren zelfs zó overtuigd dat zij besloten de eerste wedstrijd maar aan zich voorbij te laten gaan. En dat was maar goed ook, want met nóg een auto op zaterdagochtend op de A7 en N31 was de fileproblematiek in West-Friesland niet te overzien geweest. In alle wijsheid had de Nevobo namelijk besloten dat het een leuk idee was om ploegen uit Zwolle, IJsselmuiden, Harderwijk en Elburg een vierkampje in een hangar in de Friese havenstad te laten spelen. Onder supervisie van scheidsrechters uit Zuidoost-Drenthe en Noord-Holland. De enige…

Lees verder

Hey Marieke, Ik wist wel dat je ’t niet kon missen!!! Fijn dat je weer terug bent. Want die monumenten heb je na één open dag wel gezien. En Botterweekend is maar één keer per jaar. Kun je de rest van de tijd mooi stukjes over volleybal schrijven. Toen jij afgelopen zaterdag dat steile houten laddertje naar de top van de Vischpoort beklom, vierden wij Wouters jaarlijkse feestje: de fotosessie voor de website. Fotografe Jedidja kreeg tranen in de ogen toen ze ’t bonte zootje prutsers weer aan zag komen. Om er toch maar iets van te maken, had ze kruisjes op de vloer getekend waar we onze voeten neer moesten zetten. Dat werd dus Twister voor gevorderden. Vanaf deze plek daarom vast excuses voor de teamfoto… Eigenlijk was een nieuwe teamfoto trouwens ook niet echt nodig. Want we hebben de zomerse transferperiode grotendeels aan ons voorbij laten gaan. Hoop reuring weer eerst natuurlijk, maar uiteindelijk hebben we – naast Peter – alleen Robin zien vertrekken. Die gaat lekker in Zwolle ballen. Mark P. vond de afstand tussen zijn nieuwe Twentse stulpje en Elburg achteraf toch net te groot om zonder reiskostenvergoeding af te leggen. En Cedr…? Tja Cedr…, die…

Lees verder

Vrijdag 1 september was het zover. Het grotendeels vernieuwde dames 1 ging op teamweekend!! Doel van het weekend: elkaar beter leren kennen, teamafspraken maken en vooral gezellig hebben met elkaar!! Vrijdag in de vroege ochtend werden de voorbereidingen al getroffen door de trainers, ritje Elburg, Doornspijk, Hoge Enk, ‘t Harde, Lelystad en Zeewolde om vervolgens om 18.00 uur te starten met 13 dames en 2 trainers. Voorafgaand bleek de spanning er al goed in te zitten, appjes: wat voor schoenen moeten we aan? Heb ik genoeg kleding mee? Is een ligbed ook goed?? Etc etc Bij aankomst bij het Huiken leek het wel een schoolkamp. Ouders die hun dochter wegbrachten, vele tassen/koffers waar je je nek over brak, auto’s tot de nok gevuld. Kortom aan spullen geen gebrek. Nadat Naomi de brief voorlas aan het team met de doelstelling van het weekend gingen we op pad!! Op het parkeerterrein van staatsbosbeheer in Zeewolde kwamen de meiden erachter dat het wel erg veel was wat ze mee hadden genomen. Alles moest lopend in een keer meegenomen worden. Bepakt en bezakt gingen ze op pad. Na wat geklaag onderweg kwamen ze op het veld waar we het weekend met elkaar verblijven. Na…

Lees verder

Ha die Henoch, Nou de weken vliegen voorbij?ondertussen wat verloren, maar afgelopen zaterdag met 4-0 onze laatste thuiswedstrijd gewonnen. Wat een fijn gevoel om weer eens met 4-0 te winnen☺️. Het is voor iedereen (bijna) einde seizoen, voor mij is het echt “einde volleybal carrière”?. Ik vond het daarom tijd om te beginnen aan mijn volleybal memoires?Maar na veel wikken en wegen⚖ besloten om dat niet te doen… Want echt interessant is het ook niet voor iedereen om te weten dat ik al volleybal vanaf mijn 7de, toen de mini’s o.l.v. juffrouw Annie (Driessen), Jos Foppen, Joop (en volgens mij zijn zoon ook, Govert Koetsier..). Reinder Nummerdor, (toen ook nog echt letterlijk mini?) was ook van de partij. Tja goeie ouwe (onbezorgde…?) tijd, waar is het toch mis gegaan…, misschien bij de C’s, want daar kwam het onvermijdbare… Hoog net? Bovenhands opslaan? 3x spelen? Nee… samen douchen..? Tja als net iets te dik meisje van 11, is dat wel een “dingetje” geweest. Wel raar, want nu, ruim 25 jaar later, zijn de rollen juist omgekeerd. Nu ben ik blij dat ik kan douchen? en krijg de zenuwen van die andere 3 punten?. Ondertussen meisjes B, heimelijk verliefd op de trainer?(Jeroen…

Lees verder

Hey Marieke, Hoe is ’t nou? Jullie maken er net zo weinig van als wij, zie ik. 4-0 aan de broek en geen enkele set boven de twintig punten. Da’s niet heel sterk. Jullie hebben dan nog het excuus dat jullie niet heel hoog staan. Maar wij hebben zaterdag op jammerlijke wijze het kampioenschap verspeeld! Rik had uitgerekend dat we de competitie nog spannend konden maken als we 0-8 of meer van Scylla zouden winnen en als Reflex met minstens 3-1 zou verliezen van Peelpoes. Dus daar gingen we voor! Onze voorbereiding ging enigszins de mist in door een ontbrekend wedstrijdbroekje van Henrico. Cedric – die bekend staat om zijn goede kledingkeuze – regelde bij de barman een vervangende outfit: een prachtige zwarte basketbalbroek. Helaas zonder bretels, waardoor Henrico de rest van de avond voor het dilemma stond om óf tijdens het springen met één hand zijn broek vast te houden óf een boete te riskeren wegens naaktloperij. Hij koos uiteindelijk (zijn) eieren voor zijn geld. Helaas pakte ook ons gameplan niet helemaal uit zoals we vooraf besproken hadden. Dat kwam vooral omdat Scylla zich niet aan de service-opdracht hield. Hun opslagen bleken namelijk nauwelijks te verwerken. Tenminste, niet door…

Lees verder