Ontneem een volleybalteam zijn tradities en ze raken de kluts kwijt. Die tradities ontstaan vaak in de jonge jaren bij de mini’s of in de jeugd en verdwijnen daarna bijna nooit meer. Zo heeft elke volleybalspeler een eigen manier van opslaan of een gekke manier van inlopen en zo is dat ook bij Heren 2. Alleen deze traditie is dan wel een beetje bijzonder en nogal zenuwslopend. We spelen graag alleen maar vijfsetters, om het maximale uit onze contributie te halen. Ik hoor u denken; is dat team dan zo goed of worden ze te laat wakker? Tsja, daar zijn de meningen nog over verdeeld. Bij de wedstrijd van 30 november was het in ieder geval het laatste.

Over de eerste twee sets kunnen wij dus kort zijn, daar was VZK alert en goed aan het volleyballen, terwijl wij nog wakker geschud moesten worden (het was ook pas 21:00 🙄 ).

Dit lukte Harry net voor de derde set. Hierdoor was er aan het begin heel kort goed spel aan beide kanten, maar algauw lieten we steken vallen. Het blok was niet goed en van aanvallen kwam weinig terecht. Dit veranderde echter toen Gerard aan het net kwam, die even liet zien hoe hard hij kon slaan. De mannen uit Wezep schrokken van zoveel slagkracht van die jonge jongen. Evert-Jan was inmiddels de tribune opgekomen en hielp een handje mee door luidkeels te supporten, hij is namelijk nog steeds geblesseerd. VZK was weer herstellende van de klappen van Gerard en gingen weer volleyballen, hierdoor ontstonden goede en lange rally’s waarin iedereen een duit in het zakje deed. Rik was weer lekker tactisch bezig, zoals een echte Heren 1 veteraan het doet. De aanvallers van VZK kregen meer moeite met ons blok. Gerard sloeg de ballen om de oren van de tegenstanders maar na een kort beraad van de scheidsrechter was de laatste toch echt dubbel fout. Hier was nummer 7 van VZK het niet mee eens, en dan ben je bij Gerard natuurlijk aan het goede adres. Hij produceerde zo’n goede aanval dat werkelijk het hele Huiken schudde op zijn grondvesten en natuurlijk kwam die op nummer 7 terecht. Hierdoor vergat VZK alles en ging EVV aan de leiding. We eindigden deze set met 25-17.

De vierde set begon gelijk met een botsing tussen Patrick en Stefan, de videobeelden zullen nog even moeten uitwijzen wat er precies gebeurde, maar het scheelt dat Patricks haardos zijn hoofd beschermde. Gelukkig hoefde niemand naar de EHBO en konden we gewoon verder spelen.  Sander was ook goed aan het opslaan en laat daarmee een keurige stijgende lijn zien in zijn services. Maar toen kreeg Berry een bal op zijn hand en had wat verkoeling nodig, zo bleek. Hij moest wel doorspelen, er waren geen andere middenspeler want die is dus geblesseerd. We waren wel bezorgd, straks hadden we helemaal geen middenspelers meer.. Dankzij een mooie tactische bal van Rik wonnen we deze set traditioneel met 25-22 dus dat betekent: VIJFSETTER!

Gelukkig is Stefan gek op opslaan en bracht ons tot een 4-0 voorsprong. Het bleek dat VZK nu helemaal de weg kwijt was; ze hadden problemen met onze service en sloegen veel ballen in het net. Over deze set kunnen we dus redelijk kort zijn: 15-5 was de eindstand en zo werd het 3-2 voor ons.

Nu is de vraag; gaan we 7 december om 21:00 tegen Pauwervoll weer een vijfsetter spelen? Het zou mooi zijn voor de statistieken.. Kom je kijken?