Hey Marieke,

Weekend voor de deur; dus het is weer tijd voor de wekelijkse plicht. En dan moet er ook nog een stukje komen. Ach, het is voor de goede zaak. En het scheelt weer € 2 in de boetepot. Deze week heb ik alleen even wat minder zin: er is geklaagd over stukje van vorige keer. Gebeurt elk jaar wel eens natuurlijk, daar weet jij alles van… Maar dit keer kwam de klacht niet van de buren, maar vanuit het eigen team: ‘Wat een hoop gezwam dat niks met volleybal te maken heeft!’. Het antwoord dat ons spel de laatste weken ook weinig met volleybal te maken heeft viel niet in goede aarde. Het moet dus anders dit keer.

Maar ja, hoe dan? Van volleybal weet ik niet zoveel. Dan kunnen we beter Henrico de stukjes laten schrijven. Die heeft namelijk enorm veel verstand van volleyballen. Hij legde aan het begin van het seizoen bijvoorbeeld uit dat je verschillende soorten volleyballen hebt. Zoals die lekkere blauw-gele Mikasa’s. Dat zijn de fijnste en die hebben wij!! Daar kun je lekker mee passen en serveren. Ze kosten alleen wel veel duur, minstens € 55 per stuk. Omdat andere teams vaak wél heel hard kunnen slaan, slijten de ballen daar sneller. Die clubs spelen daarom vaak met goedkopere ballen. De Gala Proline serie, in het vale blauw en rood, begint al vanaf € 30 per bal. Kroes noemt ze gekleurde aardappelen, waarmee je niet kunt serveren of passen, maar ja, ze zijn wel goedgekeurd door de Nevobo. En sinds kort is ook Molten weer terug met een nieuwe volleybal. Vroeger – vlak nadat de stenen bal werd afgeschaft – maakte Molten witte ballen. Harde witte ballen. Zo hard dat je na een rallypass nɘɈloM op je armen had staan (of Woɼϝԍu na een set-up achterover). Daarom zag je destijds ook zoveel teams met lange mouwen spelen. Maar dat terzijde. Die witte ballen kunnen niet meer tegenwoordig. Net als zwarte voetbalschoenen zeg maar. Of witte leggings. Beenwarmers, hoog opgetrokken zwarte sportkousen, kleine zwarte snorretjes, enzovoort. Daarom heeft meneer Molten nu groen-wit-rode ballen gemaakt. Van rubber. Toen wij in Schalkhaar tegen SVS moesten, dreigde de thuisploeg daarmee te gaan spelen. Op het laatste moment zagen we dat er geen Nevobo-stempels op de ballen zaten en konden we ook de scheidsrechters ervan overtuigen dat het dus onverantwoord was om ze te gebruiken. Gelukkig had SVS nog een tasje Gala’s liggen, zodat we zonder kleerscheuren naar een 4-0 nederlaag gespeeld werden. Dat bewijst maar weer eens hoe belangrijk een goede wedstrijdbal is. We zullen er de rest van het seizoen scherp op zijn!

Die rest van het seizoen begint voor ons morgen bij Reflex in Kampen, de volleybalhoofdstad van de benedenloop van de IJssel. Nog niet zo heel lang geleden was dit zelfs een gerenommeerd eredivisiebolwerk. Maar met een vooruitziende blik op de aangescherpte Nevobo-normen ten aanzien van accommodaties trok de ploeg zich twee jaar geleden terug. De Reflexhal leent zich er namelijk niet voor om op korte termijn weer eredivisie te kunnen spelen, nu de bond geen dispensaties meer wenst te verlenen. Voor de eredivisie gelden strikte eisen aan obstakelvrije hoogte boven (7 meter of meer) en vrije ruimte achter (6,5 meter of meer) en naast (5 meter of meer) het speelveld. In de topdivisie zijn deze normen milder en hoeft er bijvoorbeeld nog maar 5 meter vrije ruimte achter het veld te zijn. Met het oog daarop heeft Reflex een verzameling oud-eredivisiespelers bij elkaar gezet die ergens in het voorjaar kampioen van de eerste divisie A gaan worden en de club zo weer naar de topdivisie helpen. Geen wonder dus dat de Nevobo de organisatie van de komende bekervierkamp aan de club met de beste faciliteiten heeft gegund. Aanstaande zaterdag gaan de huidige topdivisionisten Compaen en Zaanstad met Reflex uitmaken wie er naar de volgende bekerronde gaat. En wij mogen het van dichtbij meemaken! Afgelopen week hebben we hard getraind op de voor ons nieuwe topdivisie-omstandigheden. De lange floater-opslag en sprongservice met verlengde aanloop zitten er hopelijk goed genoeg in. Peter neemt z’n megafoon mee om vanaf de bank aanwijzingen het veraf gelegen speelveld in te kunnen slingeren. En we verheugen ons weer op het vele wisselen met gebruikmaking van de ‘nummer-bordjes’!

Ik had hier graag ook nog iets over de wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen Apollo gezegd. Maar ja, het moet over volleybal gaan he… We hebben wél gewonnen (3-1 voor de meeschrijvers: 23-25, 25-21, 25-23, 25-21) en kunnen inmiddels van een flinke zegereeks spreken. De eerlijk gebiedt te zeggen dat deze overwinning mede op het conto van Apollo kwam. Hun vaste spelverdeler ontbrak wegens trieste familie-omstandigheden, waardoor de opstelling nogal door elkaar gehusseld moest worden. En dat kwam het spel van de sympathieke Tukkers niet echt ten goede. Dat spel was sowieso al best ingewikkeld doordat coach Peters zijn team in een driehoekje laat spelen. Ooit pleitte ook volleybalgoeroe Johan Cruijff voor het spelen in driehoeken (“Je moet altijd driehoeken hebben, want alleen dan heb je constant twee afspeelmogelijkheden”), maar de praktische uitvoering (‘heee, jij ook op stijg-voor?’) is best ingewikkeld. Omdat de onverstoorbaar leidende scheidsrechter Visser en zijn immer charmante collega Smits weinig clementie met technische onvolkomenheden of andere uitvoeringsproblematiek van Apollo toonden, konden we ondanks een matige vertoning toch vier punten bijschrijven. En zo kruipen we weer iets omhoog in het rijtje van voornaamste degradatiekandidaten van dit seizoen. 

Gezien voorgaande overwegingen lijkt het mij gepast om het stukje deze week bescheiden kort te houden. Echt afsluiten kan pas nadat ik namens Heren 1 oprechte excuses aan Dames 1 heb aangeboden. Uit correspondentie die ik uit privacy-overwegingen niet openbaar kan maken, blijkt dat onze gewaardeerde volleybalvrienden van Auto van Oort/Rebelle – waarvan het 1^e herenteam vroeger ook op aanvaardbaar niveau uitkwam – menen dat er nog een rekening tussen hen en ons vereffend moet worden. We hebben geprobeerd hen ervan te overtuigen dat praten vaak tot de beste oplossingen leidt en dat botte wraakacties tot niets leiden. We hebben ze helaas niet op andere gedachten kunnen brengen. Meiden en Mannus, het is niet anders: veel succes met jullie wedstrijd morgen om 11.00 uur in Dieren! In gedachten zijn we bij jullie…