Wij volleyballen met zijn allen 6 tegen 6. Het is een hobby waar we veel plezier aan beleven. De een wat fanatieker dan de ander. Echter het spelletje is niet te doen zonder een scheidsrechter. Wat me opvalt is dat we niet altijd het respect kunnen opbrengen om de scheidsrechter in zijn waarde te laten. Als de man of vrouw een fout maakt, dan is dat een gegeven die we moeten accepteren. Als speler speel je ook niet foutloos. Natuurlijk mag je wel eens wat zeggen, dat hoort erbij. Toch roep ik een ieder op,  de “vrijwilliger op de bok”  te accepteren zoals hij het spelletje fluit. Mocht er dan toch door gezeurd worden dan is een gele of rode kaart het gevolg. Het zijn de regels die bij het spel horen. Accepteren en doorgaan, zeg ik dan, houdt anders gewoon je mond.

Ook het regelen van verengingsscheidsrechters blijkt telkens weer een taak met een uitdaging. Zodanig zelfs dat we voor het 3^e achtereenvolgende seizoen een nieuwe coördinator (VSC) kunnen zoeken. Iedere keer worden teams gevraagd om te leveren, iedere keer gaat dit niet vanzelf. Dit geeft deze EVV-vrijwilliger geen motivatie om zijn werk goed te kunnen doen. Wat kunnen we hier aan doen? Ik denk dat iedereen dat zelf wel kan bedenken, fluiten van andere teams hoort erbij, je kan je niet verschuilen achter een ander. Ook dat is samen vereniging zijn.

Ik vertrouw erop dat iemand binnen EVV deze taak op zich zal willen nemen. Wie denkt deze job vanaf augustus 2017 naar zijn of haar hand te kunnen zetten? Laat het me weten, dan neem ik contact met je op.

Met vriendelijke groet,

Henk de Man

TC EVV