En inderdaad…het was afgelopen zaterdag geen volleybal dat Heren 1 liet zien. Laat staan promotie. Door een misverstand was onze afzegging in Hoogeveen niet doorgekomen. En omdat het dorp al uitgelopen was besloten we toch maar de plaatselijke arena te betreden. Vrij onverstandig, zo bleek al vrij snel. De Drenten waren vastbesloten om de 4-0 oorwassing van de wedstrijd daarvoor tegen Donitas te wreken. En dat moest dan precies tegen ons gebeuren. Lekker hoor… De eerste set speelden we nog aardig mee, maar gaandeweg zakte ons niveau naar een zelden vertoond peil. Waardoor het toch nog een historische wedstrijd werd. Helaas zonder dat het ons punten opleverde. Ter vergoelijking moet gezegd worden dat het ons ook niet echt meezit. Cedric’s nagel herstelt maar langzaam van het Belgische barstje, Rik heeft ruzie met (waarschijnlijk) z’n meniscus en tot overmaat van ramp begaf ook de nagel van Matthias het tijdens het inspelen. Het arme jong moest halverwege de derde set de strijd staken omdat-ie niet meer durfde te blokkeren. Kan gebeuren, alle begrip, over tot de orde van de dag…

Totdat in de loop van het weekend de wedstrijdbeelden beschikbaar kwamen. Niet alleen kwam nog maar eens tot uiting dat de veldverdediging van Heren 1 wordt gevormd door minimaal één laffe haas. Tot verbijstering van coach Peter stond Rik okselfris langs de kant te swingen. Niks te zien van een blessure. De video toonde ook Cedr in beeld, getooid met integraalhelm en met z’n handen in gebald tot vuisten op heuphoogte voor zich uit gestoken. En Matthias dan? Die bleek helemaal niet eens te hebben meegedaan aan de warming-up…

Tijd voor een evaluatie dus. En voor het maken van hernieuwde afspraken! Een groot deel van de dinsdagtraining werd hieraan gespendeerd. Daar kwamen de nodige apen uit mouwen. Onze aanvoerder beaamde dat hij al jaren bang voor de bal is. Zeker als die op hem opkomt. Rik gaf volmondig toe dat hij eigenlijk niets mankeert. Maar hij heeft in z’n decennialange carrière nog nooit verloren in Hoogeveen en wilde dat nog maar even zo houden. Cedr bekende schoorvoetend dat het verhaal van de gescheurde duimnagel volledig uit de lucht gegrepen is. De Lelystadse jongeling wilde geen enkel blessurerisico lopen in de aanloop naar zijn motorrijexamen van afgelopen woensdag… Matthias was vanwege verblijf in (waarschijnlijk) Enschede niet op training. Het is dus nog onduidelijk waarom hij z’n vingers zo opzichtig spaart. Hoewel er wel sterke vermoedens zijn…

Peter zou Peter niet zijn als hij niet onmiddellijk in zou grijpen. Hij kwam met een nieuw concept. Kern daarvan is focus. Op volleybal zelfs! Dus geen tijd meer voor bijzaken zoals het kijken naar damesvolleybalwedstrijden en het versturen van wedstrijdverslagen naar de regionale pers. Om maar niet te spreken over het fabriceren van grappig bedoelde schrijfsels richting damesteams. In de loop van de dinsdagavond al werd ook het systeem danig omgegooid. Geen plek meer voor angstige spelers in het achterveld, vrij baan voor de motormuis en weg met de sneeuwwitte bruidsjurk. Vanaf de wedstrijd tegen Sovoco gaan we het helemaal anders doen!!! Als daar maar geen ellende van komt…

PS Denkt u allemaal nog even aan de verjaardag van de lieftallige Marloes Prins komende dinsdag?