Hey Marieke,
Nou da’s ff geleden hè? Het wordt wel weer eens tijd om bij te praten, want volgens mij dateert mijn laatste update alweer van begin april. En dat was van ruim vóór onze laatste competitiewedstrijd van afgelopen seizoen. ‘Moeten we daar nou nog op terugkijken?’, hoor ik je denken… Jazeker, sommige teamgenoten wachten nog steeds op het verslag van de uitwedstrijd tegen Auto van Oort/Rebelle. Want die verliep als in een jongensboek. We hebben met Heren 1 in de loop der jaren inmiddels een heel arsenaal aan tactieken uitgeprobeerd, maar nooit – ik herhaal: nooit – pakte die uit als op de 23e april van 2016. De situatie vooraf was als volgt: wij bleken – geheel volgens planning – op setgemiddelde veilig te zijn. Onze tegenstanders, tevens lang gekoesterde vrienden, uit Dieren konden degradatie nog uitstellen door ons met 4-0 te verslaan en zo p/d te halen. Gezien de warme onderlinge betrekkingen hadden wij al begin februari besloten ze drie sets lang geen strobreed in de weg te leggen. Om vervolgens na de gewonnen vierde set in polonaise naar de sfeervolle kantine te trekken. En zo geschiedde. De Rebellen sloegen langs, over en af en toe door ons heen. Met twee keer 25-13 en een keer 25-18 lagen we mooi op schema. Het lag er wellicht wat al te dik bovenop, want na de derde set kwam zelfs de tweede scheidsrechter informeren waarom wij de alom erkende slechtste spelverdeler van de eerste divisie gewoon door lieten modderen. Dat was voor Peter het sein om Cedric eindelijk in te zetten. En dat hebben ze in Dieren geweten. De statistieken vermelden 5 kill blocks, zes directe punten met de service, een briljante steek achterover en vier zwoele blikken. Met 25-18 trok onze jonge Lelystedeling de set naar ons toe en maakte hij van Rebelle eigenhandig de beste degradant uit de eerste divisie ooit. De enige smet op de avond bleek het feit dat de Dierense kantine de hele avond gesloten was in verband met een besloten feest van de bridgeclub…
Maar goed, dat was vorig seizoen. Dus dat telt niet meer… Op naar 2016/2017. Met een flink gewijzigde selectie zelfs. Diverse ere- en topdivisieteams dongen naar de gunsten van onze jongelingen, maar het merendeel bood moedig weerstand. Mooiboy bleek niet te houden helaas; het dorstige Enschedese studentenleven trok te hevig. En dat begrijpen we volledig!! Op het laatste moment vertrok ook die andere tiener. En dat gemis gaan we komend seizoen nog voelen. Want Daniel was de enige die de weg in Limburg kende, omdat ie ook daar een krantenwijk heeft gehad. En laten we daar nou drie (3!!!!) keer heen moeten…. Het eerste teamweekend is ondertussen geboekt.
Gelukkig hebben we ook vers bloed in de ploeg teruggekregen. En nog van die tieners ook. Vanuit Zwolle komt Ruben ons op het midden versterken. En we denken dat Tom uit Lelystad ook op het midden speelt, maar die heb ik op de training nog niet gezien. Ik vraag me überhaupt af waarom iedereen opeens op midden moet… Gelukkig hebben we ook talent uit de eigen vereniging dat doorstroomt. Ene Remco uit Heren 2 is komend seizoen libero, zodat we hopelijk ook eens wat verdedigen. Met dit zooitje hebben we inmiddels de eerste toernooitjes gespeeld en afgelopen zaterdag een teamdag doorstaan. Qua intensiteit een beetje overdreven, zoals je in het verslag van Dames 1 kunt lezen. Ach, we hebben ons beste teentje weer voorgezet en ons lot als mannen gedragen. Huilend dus… Behalve Cedric, Ruben en Remco, want die hebben nog niet de leeftijd om zich als mannen te gedragen. En Tom heb ik niet gezien…
Na de inspanning uiteraard de nodige ontspanning in de vorm van een bbq, verzorgd door keurslagerij Straatman. De daar uitgesproken doelstellingen voor komend seizoen zijn helaas verloren gegaan in een walm van verschaald bier. De nieuwe yell is wel blijven hangen; de vraag is echter of die ook na het wegtrekken van de alcoholdampen nog stand houdt. Daarover later ongetwijfeld meer.
Hoe is jullie seizoensopening bevallen? Maakt de nieuwe trainert de hoge verwachtingen naar aanleiding van zijn cv plus foto waar? En zijn jullie klaar voor de derby’s met Dames 1 en niet te vergeten de Oldebroekster vriendinnen? Ik lees het wel weer.
Ciao, Henoch