Voor heren 1 stond zaterdag de laatste wedstrijd van de
eerste competitiehelft op het programma. We mochten op bezoek bij Alterno in
het altijd gezellige Apeldoorn. En daar valt weer veel over te vertellen…

Alterno stond op de derde plaats en volgens hun
website gingen ze ons ‘pijn doen’. Nou was dat dit keer niet zo heel moeilijk,
want de helft van de selectie was ziek, zwak of misselijk. We waren compleet,
maar daar was ook alles mee gezegd. Een aantal spelers was vergeten tijdig de
griepprik te halen en daar werden ze deze week hardhandig aan herinnerd. Ze zagen
eruit alsof ze anderhalf uur circuittraining achter de rug hadden. Ook Henrico was
erbij, ondanks de problemen met zijn Liesje. Toch begonnen we sterk aan de wedstrijd. We namen via goed blokkeerwerk
en efficiënt aanvallen meteen een voorsprong van een paar punten. En die bleef
eigenlijk de hele set in stand, mede geholpen door de vele servicefouten van
Alterno. Zelf stonden we trouwens ook niet ontspannen te spelen, waardoor we
vooral verdedigend kansen lieten liggen. En zo kabbelde de set een beetje naar
zijn einde. Schaars hoogtepunt vormde de knalharde sprongservice van Robert van
Esterik, die nog net de muur meepakte. € 2,- voor de boetepot! Niettemin, 20-25
voor ons. 

Ook de tweede set liep in eerste instantie gelijk op. Maar Alterno
zette een tandje bij en wij maakten net wat meer onnodige fouten. De
servicepass bleef hangen en onze aanvallen werden voorspelbaar. Tot overmaat
van ramp liet Liesje Henrico weer in de steek, waardoor onze uitblinker van de
laatste wedstrijden het veld moest ruimen. Sjoerd nam zijn plaats goed in, maar
de thuisploeg liet zien waarom ze de laatste weken alles gewonnen hadden en trok
de tweede set verdiend naar zich toe: 25-21. De derde was vanaf het begin weer
voor ons. Robert stond lekker te knallen en ook Rik kwam goed door. We begonnen
er zowaar plezier in te krijgen en de wave werd weer van stal gehaald. Echt
goed was het spel nog steeds niet, maar ach, met 19-25 konden we prima leven.
Nu set vier nog even en dan weer lekker naar de kantine… Dat pakte helaas wat
anders uit. De servicedruk van Alterno werd weer een stukje hoger, wij vergaten
onze afspraken en al snel stonden we een punt of vier achter. En plotseling
begrepen we ook waarom Alterno in de eerste set zo matig had geserveerd. Vlak
achter de serveerpositie bleek namelijk een dependance van de vroegere hoofdsponsor
van de thuisclub te zijn geopend. En alle jongetjes in dit Kindercentrum
mochten om de beurt de deur opendoen en iets grappigs zeggen tegen de
serveerder. Daar waren zulke leuke dingen bij dat we vergaten om moeilijk te
serveren. Zo werd Sjoerd – nadat hij aan het eind van de set werd gewisseld voor
Robert van het Goor – door het publiek begeleid met de historische woorden: ‘Zo
Pietertje, komde gij maor efkes lekker wisselen…’. Onder impuls van Robert van
het Goor en Gert-Jan, die met een hoofd vol watten ook ingevallen was, kwamen
we trouwens nog aardig in de buurt van Alterno en op 23-23 zelfs langszij. Na
een scorende aanval van hen en een mislukte van ons moesten we er helaas toch
aan geloven. 25-23 en een vijfde set.

Dat was even slikken, want een vijfde set
spelen was nieuw voor ons. Het publiek vond het wel leuk en vroeg meteen massaal
om een service op Pietertje, die na een boterham met pindakaas weer terug in de
ploeg was. Op Pietertje’s pass speelde Woutertje Rikkie vrij, die ongenadig
hard inbeukte. Toen mocht Woutertje serveren. En toen nog eens. En toen nog een
paar keer. Af en toe mocht de rest van het team de bal ook even aanraken, maar na
het wisselen van speelhelft mocht Woutertje van de scheidsrechter alweer
opslaan. Voor de goede rekenaar stond het toen dus 0-8. In het Kindercentrum
lag intussen iedereen in zijn bedje, het was in ieder geval verdacht stil… Peter
lichtte ons nog even in dat een vijfde set maar tot 15 punten gaat, waarop we
besloten de teugels wat te laten vieren. Zo kwam Alterno nog even dichterbij,
maar na goed verdedigingswerk van Herjan en Robert van het Goor was het verzet
wel gebroken. Met 8-15 wonnen we onze eerste vijfde set!

Al met al mogen we tevreden zijn over de uitslag. En over de
hele eerste seizoenshelft. We wilden als team beter worden en dat zien we in de
wedstrijden ook daadwerkelijk terug. Bij vlagen is het zelfs leuk. Ook leuk is
de support van het eigen publiek. Niet alleen in ’t Huiken, maar ook bij
uitwedstrijden zien we regelmatig trouwe supporters. Hartstikke goed!!

Ook goed nieuws tenslotte van het sponsorfront. Naast shirt-,
broek- en tassensponsoren Winkelcentrum De Vrijheid, Poort 5, Via Viela en
Handelsbedrijf Wijnne ontwikkelen we steeds nieuwe manieren waarop succesvolle
bedrijven zich kunnen verbinden aan het vlaggenschip. Restaurant Kade 18
sponsorde ook deze uitwedstrijd de wedstrijdbal, die hiermee helaas zo’n collector’s
item is geworden dat-ie door een onverlaat is meegepikt. De Nationale Politie
i.o. leverde afgelopen week al stemmig zwarte wedstrijdsokken. En het nieuwste
initiatief komt van administratie- en assurantiekantoor HGS uit Elspeet, dat sinds
een aantal wedstrijden optreedt als ‘rondesponsor’ van heren 1. Dit innovatieve
concept verkeert in de pilotfase en vraagt nog enige uitwerking. De basis
is echter duidelijk. Voor de luttele prijs van 13 consumpties laat heren 1, in
plaats van de inmiddels bekende yell ‘De Slenk’, op luide wijze de naam van het
sponsorende bedrijf uit de zoetgevooisde kelen rollen. Met trainer/coach
Gaillard overlegt de sponsorcommissie nog over het aantal rondesponsors dat per
wedstrijd toegelaten kan worden. Daarover vanaf januari ongetwijfeld meer. Geïnteresseerde
sponsors nemen bij voorkeur geen risico en melden zich z.s.m. aan bij Rik
Straatman (rik.straatman@chello.nl).

Tot zover maar weer. Wij spelen nog een oefenwedstrijd tegen
VVH en hopen dan klaar te zijn voor het Oliebollenmixtoernooi op 27 december. In het nieuwe jaar  komen we dan alle vrienden van de eerste seizoenshelft weer tegen.
Te beginnen met de wedstrijd tegen Vocasa, op 12 januari in ’t Huiken.