Waarschijnlijk heeft u het niet eens gemist, maar het verslag van de laatste thuiswedstrijd ontbrak. Het was dan ook geen wedstrijd om over naar huis te schrijven.

Na de malaise tegen de vrolijke Friezen namen we ons voor om keihard revanche te nemen tegen Side-Out. We trainden ons de pestpokken op dinsdag, Henrico heeft zelfs een keer gebukt. En de beide spelers die twee keer in de week trainen waren van plan om dat ook op donderdag weer te doen. Totdat we donderdagmiddag onaangenaam getroffen werden door een persbericht van de PR-commissie van Side-Out. Daaruit werd duidelijk dat Side-Out aan een sterke reeks bezig was en ook EVV aan de zegekar zou gaan binden. De argumentatie was sterk: Side-Out had dit seizoen al twee wedstrijden gewonnen, van Veracles en VC058 (!). Daarvan bleken wij verloren te hebben en daarom was het onvermijdelijk dat we ook in Slagharen de bietenbrug op zouden gaan. Tegen zoveel logica konden wij niet op. En dus besloten we de training de training te laten en er dan maar een gezellig uitje van te maken.

Nou, dat lukte behoorlijk. Na een rondje langs gewaardeerde sponsors als Poort5 Sport en Wippe’s Haringkar stapten we goedgehumeurd in de auto’s richting het ponypark. Vanwege het wat ongelukkige aanvangstijdstip (19.00u) hadden we voor de zekerheid een extra harinkje achterover geslagen en wat krentenbollen bij ons gestoken. Bij het betreden van de sporthal verging ons ook de laatste lust tot volleyballen. We traden binnen in wat zich het best laat omschrijven als een oud-bruine kroeg met futuristische mobiele taptechnologie, gelardeerd met enkele authentieke visnetten en vogelkooien en hier en daar een fris ogend damesteam. Met afstand de beste kantine die wij de afgelopen tien seizoenen hebben aangedaan. Het spreekt vanzelf dat wij ietwat verlaat de sportzaal zelf betraden… De afgetrainde mannen van Side-Out stonden toen inmiddels de planken al uit de vloer te slaan. Het was duidelijk: mevrouw Grendelman van de lokale PR-commissie had verstand van zaken en wij geen schijn van kans. Peter stuurde een op-hoop-van-zegen-opstelling de wei in en besloot iedereen maar wat speeltijd te geven, zodat de mentale schade van de komende nederlaag gelijkelijk verdeeld zou worden over alle spelers.

Dat bleek een gouden greep want bijna zonder wanklank zaten we na anderhalf uur Slagharense storm weer in de moeder aller kantines. Het futuristische apparaat vulde de glazen en vrolijk proosten wij op alles wat ons lief was. Speciale aandacht was er daarbij voor de prima prestaties van rekruut Reinders. De jongeling heeft nog niet de alcoholgerechtigde leeftijd bereikt, maar kreeg als man of the match het privilege de glazen van de teamgenoten te vullen. De verstokte rokers staken er buiten nog eentje op en troostten elkaar met de gedachte dat er volgende week weer een nieuwe kans zou zijn. Buiten bij de rookpaal troffen zij een wat teleurgesteld ogende man met een oostelijk accent die foeterde op alles wat Side-Out was. En die het leuk vond om nog wat zout in onze wonden te strooien door te zeggen dat wij er geen donder van kunnen. Vooral Matthias niet, want die scoort alleen maar via het blokje. Hij voegde eraan toe dat wij nooit gewonnen zouden hebben als hij zelf nog meegespeeld zou hebben en niet als trainer machteloos langs de lijn had moeten staan. Uit pure nieuwsgierigheid checkte Robert bij terugkeer in de kantine het wedstrijdformulier en, ja hoor, daar troffen wij een uitslag van 1-3 in ons voordeel aan. Wat een weelde!! Wie had dat ooit kunnen denken? Uit pure blijdschap lieten we het apparaat nog maar eens vullen en bestelden een XXL-teamschaal. Helaas waren we vergeten dat voor de consumptie van frituurproducten nog geen minimumleeftijd bestaat en waren de meerderjarigen onder ons veroordeeld tot de door Reinders afgekloven resten. Ach ja…ook dit mocht de pret niet drukken: afgeslacht en toch vier punten!! Het spreekt vanzelf dat het nog lang onrustig bleef in de kantine

Inmiddels is het wedstrijdverslag van Side-Out gepubliceerd en is duidelijk wat er aan de hand was. Side-Out was zaterdag niet zo goed in vorm. We hebben dus donders geluk gehad. Nou, daar zullen we komende zaterdag bergen van nodig hebben. Want dan spelen we tegen Zwolle. En die hebben – volgens de PR-commissie van EVV – 10 van de laatste 7 wedstrijden gewonnen. Waarvan drie met 5-1. Tegen ploegen waar wij door ingemaakt zijn. Kansloze missie dus!!! Maar ’t wordt vast wél weer gezellig…