Battlefield Elburg…
Zo, daar zijn we dan weer. Terug van weggeweest! Het is alweer een tijdje terug dat jullie wat van EVV H2 (het oude H3) hebben gehoord, maar nu is er toch eindelijk tijd/inspiratie om weer een verhaal te schrijven.
Allereerst maar eens over de samenstelling. Die is behoorlijk gewijzigd sinds afgelopen jaar. Hans heeft ons verlaten en voor hem in de plaats zijn Wilfred Straatman, Evert-Jan Beelen, Matthias Haalstra en Patrick Sijbel ons komen versterken. Ik hoor u denken: da’s een behoorlijke selectie! Nou… laten we hier later maar even op terug komen..
Nu dan de oefencampagne. Jazeker, die hebben we gehad. Minitoernooitjes in Nunspeet en Elspeet, individuele wedstrijden, het zat er allemaal in dit jaar. We waren al moe voordat de competitie überhaupt was begonnen… En dan hebben we dit jaar ook nog eens een trainer die er militaire methoden op na houdt om iedereen in conditie te krijgen aan het begin van het jaar J
Maargoed, de competitie is dus voor ons begonnen. De eerste wedstrijd mochten we direct uit naar Oldebroek voor de moeder aller derby’s. Laat ik er niet teveel woorden aan vuil maken en het hier op houden: zij waren net iets verder dan wij… Dus de weken erna hard trainen, want Nunspeet wacht alweer. Deze wedstrijd ging behoorlijk van onze kant. We waren compleet als team en hebben een goede prestatie neer gezet. 4-0 winst was uiteindelijk het resultaat waar we wel behoorlijk content mee waren!
En dan zul je altijd zien: zit je in de winning mood, dan gaat er wat mis. EN HOE!!! De wet van Murphy is geen verzinsel mensen! Het begon met Sven die door zijn enkel ging. Drie dagen later moest Patrick met een acute blinde darm ontsteking opgenomen worden in het ziekenhuis. Reken mee dat Geert nog niet speelt, omdat hij nog aan het revalideren is van zijn enkel en een eenvoudig rekensommetje leert ons dat we maar met zeven mensen overbleven. Aangezien Matthias libero speelt betekent dat dus geen enkele wissel.. Nu is het mooi dat we enkele Cocu’s in ons team hebben, die op verschillende posities kunnen spelen dus we konden het intern wel oplossen. Maar dan voorafgaand aan de training komt Berry met de mededeling: ik heb een geïrriteerde pees in mijn schouder. Ik weet niet of ik de hele wedstrijd morgen volhoud… Nou, wij voor de zekerheid Gerrit uit H3 erbij gevraagd. Het is toch wel wat…
Nu kunnen we kort over het vervolg zijn. We hebben de wedstrijd tegen Elspeet gespeeld en stonden met 2-1 voor toen in de vierde set Titus bij een miraculeuze redding verkeerd terecht kwam. Schouder uit de kom. Wij kunnen als team best wat opvangen, maar dit sloeg wel alles. Helaas hebben we, ondanks hard werken, deze wedstrijd met 2-3 verloren.
Al met al is het dus een heftige start van het seizoen. En zware weken wachten ons, met zo’n beetje elke week een wedstrijd. We kunnen wel wat extra support gebruiken dus de komende weken! Wij gaan er in elk geval voor om in elke wedstrijd punten te sprokkelen en waar de kansen aanwezig zijn vol voor de winst te gaan. Helpen jullie ons daarbij met jullie aanmoedigingen vanaf de tribune?