Ja Marieke, Het was weer zover! De eerste uitwedstrijd van het seizoen. En meteen naar het hoge Noorden. Je kunt het maar gehad hebben. Ik moet eerlijk zeggen: ik zag er wel wat tegenop. Want na een kilometer of 40 op de bijrijdersstoel slaat de kramp in de benen vaak al toe. Gelukkig hebben we tegenwoordig een manager. En die had geregeld dat we niet op de ACLO, maar in Assen tegen Donitas konden spelen. Dat scheelt toch al gauw 25 kilometer. Voor de Groningse studenten had Jaap een paar leenautootjes geregeld. Behalve voor hun libero, die moesten we bij een bushalte in Assen-Noord oppikken. Achteraf bleek dat we hem daar beter hadden kunnen laten staan. In Asser sporthallen is het doorgaans erg gezellig. Herinner je je de dampende mensenmassa op dat feestje in de Peeloo-hal na onze mislukte kampioenswedstrijd nog? Nou, in de Olympushal gaat het er een stuk serieuzer aan toe. Bij binnenkomst ontdekten we meetrainer Job zwijgend langs de kant van veld 2. En er klonk wat schor geschreeuw vanaf veld 3, waar een mislukte dirigent probeerde een verzameling vijftigers aan het handballen te krijgen. Op de andere velden heerste een serene rust. Een rust die lang...

Lees verder

Hey Marieke, Tja, als jij zo blijft spuien moet ik ook maar weer eens he… Fijn om te horen dat jullie het regionale volleybal zo goed sponsoren. Paar puntjes voor Blauw Wit, paar extra voor Dames 1. Zo houd je iedereen aan boord. Da’s ook wel een nobel streven voor ons. Dat wil zeggen: we moeten onszélf weer eens wat punten toebedelen. Anders is er geen eerste divisie volleybal meer in de regio (of je moet het pittoreske Kampen mee willen rekenen. Maar dat wens je niemand toe). Want het is inmiddels retespannend in de eerste divisie A. Dat komt mede door allerlei onverwachte uitslagen. Zo won kampioenskandidaat Orion slechts met 2-3 bij het kwakkelende SVS en versloeg Lygurcus met dezelfde cijfers Arvovem, dat – ondanks het recente vertrek van de gelauwerde spelverdeler René Baanders – in verliespunten maandenlang eerste stond. Gelukkig pakten wij zelf nog een puntje bij de studenten van Donitas, die in eigen huis best lastig te bestrijden zijn. Dat merkten we in de eerste twee sets, waarin we ons voornamelijk hebben beperkt tot bukken, schuilen en terugrollen. Gelukkig hadden we wel de volle steun van het blauw-gele (niet te verwarren met blauw-witte!) thuispubliek dat als één...

Lees verder

Steeds luider zoemt het rond… Over de tribune, in de kantine, bij Wippe’s haringkar midden op de knip van Elburg, ja zelfs in de kleedkamer! De spanning wordt groter en groter. De spelers van Heren 1 hebben dan wel afgesproken om er niet mee bezig te zijn, maar met nog een paar wedstrijden te gaan snakt iedereen naar het antwoord op DE GROTE VRAAG: Gaat het lukken om dit seizoen ook iets over volleybal in een wedstrijdverslag te prutsen? En ja hoor, het is zover!! Afgelopen zaterdag gebeurde er namelijk iets dat sterk op volleybal leek. Bij het openingsfluitsignaal van de uitstekend debuterende eerste scheidsrechter Van Tol vuurde de speciaal voor de opslag ingebrachte Rafaël Blaas een kanonskogel af die zijn weerga niet kent. Met angst in de ogen hengelde de libero van Donitas een arm onder de bal en met een uiterste krachtsinspanning brachten de studenten de bal terug in het EVV-veld. Daar passte de 9-jarige Blaas de bal als een routinier naar spelverdeler Gaillard, waarna hij met een beheerste driemeteraanval de Groningers daar trof, waar ze het meest kwetsbaar zijn: Im Herz! En zo eindigde de wedstrijd EVV-Donitas bij de stand 0-0 in de eerste set. De studenten...

Lees verder