Yo Marieke, Nog later dan anders deze week de terugblik op de afgelopen wedstrijd. Niet dat ik het nou zo druk had met andere zaken, maar m’n vingers waren pas vanochtend weer voldoende ontdooid om het toetsenbord te kunnen bedienen. Wat een vrieskist was ’t Huiken zeg… En dan kregen wij af en toe nog wat beweging en een bal op onze handen. Maar het arme scheidsrechtersduo Smits en Schut was verijst na een uur wachten vanwege de uitloop van de voorgaande wedstrijden en vier sets fluiten. Knap dat zij het de hele wedstrijd hebben volgehouden. Iemand anders die geen last leek te hebben van de barre omstandigheden, was good-old Henrico. In Schalkhaar geslachtofferd, luttele minuten voor de wedstrijd op scherp gezet door Harry, maar (je hebt het gezien) vanaf het eerste fluitsignaal scherp als mes. Twee scorende pipes – niet geschild, geschampt of geduwd, maar ferm geslagen – in de eerste vijf punten zetten de toon voor een puike performance van de jonge veertiger. Alsof Pieter Corneliszoon Hooft begin 1600 bij het dichten van de eerste strofen van zijn beroemde liefdessonnet dit optreden al voorzien had: Gezwinde grijsaard die op wakk’re wieken staag de dunne lucht doorsnijdt, en zonder…
Lees verder