Een lang verhaal…
“Goed gedaan. Volgende keer eerst trainen”, stond er op het briefje dat Daan na afloop van de wedstrijd tegen SVS bij terugkomst op de parkeerplaats onder zijn ruitenwissers aantrof. Een ouderlijk advies, waar wij het natuurlijk van harte mee eens zijn, maar toch waren we ook best tevreden over het spel van onze linkshandige jongeling zónder trainingsarbeid. Mede door zijn ouderwetse mix van harde aanvallen en (vooral) laffe shotjes kregen we SVS uiteindelijk op de knieën. En dat zag er lang anders uit. In de voorbereiding op de wedstrijd zorgde – behalve de afwezigheid van Daniel en het feit dat Rik als verzorger op het wedstrijdformulier stond – vooral het verslag van de wedstrijd Donitas-SVS voor de nodige onrust. De 2.10m lange SVS-diagonaal Erik Boel zou in bloedvorm zijn en had eigenhandig de Groningse studenten kapot geslagen. We trainden daarom de hele week op schuilen, bukken en terugrollen. Ooh, hoe gelukzalig zijn toch de onwetenden van geest!! Want toen we op de door hoge bomen omzoomde parkeerplaats bij de Schalkhaarder sporthal arriveerden, ontdekten we pas waar het echte gevaar lag. Eén van de bomen begaf zich langzaam richting ingang van de hal en bleek naast een indrukwekkende baard een sporttas...
