Sponsor Wedstrijdshirts en Trainingspakken Heren 1
Vandaag een spannende wedstrijd in Zeewolde. 3-1 voor ons was de prognose. We werden al hartelijk ontvangen in de kleedkamers. “Deze gaan we makkelijk winnen meiden.” Na enkele opmerkingen besefte Ilse dat wij hun tegenstanders zijn. We maakten onze entree in de sporthal, middelste zaal wel te verstaan. Naast ons speelden de heren wat een leuke verassing was. Klein puntje waren de dubbelfouten door de ballen van naaste zalen. Dit was niet het enige irritatie puntje. Onze scheids had de regels niet goed gelezen, hij dacht namelijk dat de ballen op de lijn uit zijn. Maar wij zijn natuurlijk onverslaanbaar, ahum, dus wij gingen onze tactiek veranderen. We zette onder andere de powerservice van Jellie in! Go Jellie, go Jellie! Onze rally’s waren dit keer erg lang. We probeerden van alles, diepe ballen en kort. En dit eindigden we weer met een bal “uit” (Dik op de lijn). Van 23-16 voor de tegenstander moesten we terugkomen. En ja hoor, de powerballen van Jellie deden het hem. Met een blessure in de andere zaal waren wij alvast onze tactiek aan het bespreken. En dit mocht baten. We knalde ze er….. niet uit. We stonden 10-3 achter. Patrick gaf ons even op…
De loting voor de achtste finale van de nationale beker levert voor Heren 1 een weerzien met een oude bekende op. Net als vorig jaar kwam de koploper van de eredivisie. Sliedrecht Sport, uit de koker. Op zaterdag 23 november ontvangen de mannen van Harry van den Brink daarmee de zwaarst denkbare tegenstander. Vorig jaar toonde Sliedrecht Sport zich in een sfeervol duel duidelijk een maat te groot voor EVV en schopte het tot de halve finales. Dit jaar hebben de Drechtstedelingen hun zinnen gezet op een verbetering van die prestatie. Omdat sporthal ’t Huiken op 23 november niet beschikbaar is, wordt de wedstrijd gespeeld in MFC Aperloo in ’t Harde (19.00u). Ook daar hoopt Heren 1 natuurlijk weer op een grote support, zodat we er met elkaar net zo’n feest van maken als vorig jaar.
Hé Douwe, Vol vertrouwen ging ik afgelopen donderdag naar de wedstrijd. De 100% score van vorige keer moest natuurlijk ook dit keer worden gehaald! Met 8 man reden we in een stoet van 3 auto’s richting het Koetshuis. Gemakkelijk ging het niet. BAS-H1 had de route laten aanpassen, waardoor we enkele minuten later dan gepland in Biddinghuizen aankwamen. Tijd voor een ontspannen kopje koffie daar wilde Herjan door de verlate aankomst niet aan. Meteen omkleden was de opdracht. In dat kamertje werd dus ook de teamopdracht voor die avond besproken. Voordat de zaal werd betreden moesten natuurlijk de bidons worden gevuld. En daar zat nu dat luchtje aan. De douche leek de meest geschikte plek om die te vullen, maar bij het binnengaan bleek dat dat een lastige opgave was. Het leek alsof de vorige bewoners de doucheruimte ook als wc hadden gebruikt…….merci! Douwe had overigens ook daar aan gedacht…….nogmaals merci!!. Deze smakelijke attentie werd door hem in het kader van de scheidsweek aan de scheidsrechter gegeven. Maar ook nu bleek weer: waar het voor EVV niet meer dan logisch is, de tegenstander had daar niet aan gedacht. Dan nu de wedstrijd zelf. Wim was opnieuw onze redder…
Kennen jullie dat? Dat er in een wedstrijd wordt afgesproken om niet op die persoon in dat afwijkende shirtje te serveren en dat een flink percentage van de services tóch naar die persoon in dat afwijkende shirtje gaan? Nou, van die aantrekkingskracht had dames 2 de eerste paar competitiewedstrijden last. Het was niet om over naar huis te schrijven, dus dat hebben we ook maar niet gedaan. Enigszins opgelucht begonnen we aan onze tweede thuiswedstrijd, want tegenstander VZK bleek geen persoon in een afwijkend shirtje meegenomen te hebben! VZK is het oude cluppie van een van ons, dus we waren tot in onze gekleurde schoenen gebrand op een overwinning. We begonnen meteen scherp aan de wedstrijd: lekker veel servicedruk en slimme balletjes, afgewisseld met een knaller. 25-17, hey! En we hielden het lekker vol. Waren die duizelingwekkende lijnenloopjes in de eerste trainingen toch ergens goed voor… Ook de tweede set (25-22) en zelfs de altijd lastige derde set (25-23) sleepten we binnen. Aan het einde van de vierde set mochten de Wezepers even aan een puntje ruiken. Maar meer ook niet. We bleven kalm, kwamen knap terug en hielden de vijf punten dik verdiend in Elburg (25-23). Eens kijken of…
Na een flitsende start van de competitie gonsde het woord kampioenschap al door de kleedkamer. Maar met onze levenservaring van bij elkaar toch zo’n 300 jaar (en dat alleen al voor de basis) weten we dat er niet te vroeg gejuicht mag worden. Onze tweede wedstrijd was tegen de jonkies van VZK H3, die kennen we nog van vorig jaar. Ze zullen vast gedacht hebben: O nee, weer die ouwe lullen. Maar ook wij hebben verjonging in het team! Naast Jeroen hebben we Joost en Jelmer, dus gewoon de 3 J’s aan boord. Wel een beetje jammer dat de 2 jonge J’s niet mee konden spelen. Niet getreurd, onze Michel haalt de gemiddelde leeftijd ook flink omlaag. Helaas kregen we zaterdagochtend om 5:21 uur (!) een appje dat hij niet fit was. Natuurlijk te lang doorgefeest na het behalen van zijn spelregeldiploma. Dus de oudjes moesten de klus klaren, gelukkig met aanvulling van Wim uit H2. De wedstrijd in het kort: 3 sets top, toen was de koek op. De opstelling stond goed en voor ieder punt werd gestreden waardoor we de eerste set vrij makkelijk wonnen. Op 24-23 in de tweede set hingen beide partijen in het net, maar…