We zijn weer begonnen


Het was een winderige zaterdagnamiddag in januari van het Jaar des Heeren 2015. De verzamelde jongensclub die zich EVV heren 1 noemt, reed in colonne over de snelweg A28 richting de afslag Ommen op weg naar eindbestemming Hardenberg. Niemand maakte zich echt druk over hoe daar te komen. Immers, Matthijs had eerder dit jaar zijn rijbewijs gehaald en de andere benjamin Daniel wist de weg vanwege zijn kortstondige carrière als bezorger van de Gazet van het Reggedal. In die gezegende omstandigheid dwaalden de gedachten af naar de oefenwedstrijd die op 3 januari werd gespeeld in en tegen Enkhuizen. Een nu al memorabele match. Niet vanwege het gebrek aan kleedruimte (omkleden gewoon in de zaal zelf), de penetrante geur die uit de bestuurskamer naast het veld opsteeg of het bijzonder geslaagde experiment met het aloude systeem met twee spelverdelers. Nee, in het geheugen gegrift staat de onderbreking van de wedstrijd halverwege de vierde set omdat Rik en Gert-Jan de parkeermeters van de auto’s moesten bijvullen. Hilarisch, betaald parkeren bij de sporthal!! Dat maak je maar één keer mee. Zou je denken… Want met een glimlach op de lippen aangekomen in Hardenberg-Centrum bleek ook daar de plaatselijke politiek te hebben besloten de gemeentekas te willen spekken via parkeerpenningen. Sterker, er vond zelfs strikte handhaving plaats, getuige de vele gele bonnen onder ruitenwissers. Met frisse tegenzin trokken bestuurders Robert en Rik daarop de beurs en vulden de meters. ‘Slechts twee chauffeurs?’, denken de snelle rekenaars nu. En dat hadden wij ook moeten denken, bleek toen Peter G. met 40 minuten vertraging de sporthal betrad. De vooruitdenker – tevens knieperd – had geen risico genomen en zijn auto onder het mom van een defecte radiateur in Ommen-Oost geparkeerd om vervolgens samen met drie spelers liftend zijn weg te vervolgen. Toch mooi € 3 parkeergeld in de zak gehouden!

Omdat we er nu toch waren maakten we ons op voor de wedstrijd tegen Kangeroe, de nummer vijf van de ranglijst en de ploeg die de week ervoor op imponerende wijze een eind had gemaakt aan de ongeslagen thuisstatus van de virtuele koploper Reflex. Voorwaar, geen kattendrek! De ploeg van de sympathieke coach Hans Henksma bleek al enige tijd aan het inspelen toen we de zaal betraden. Via een wat overhaaste warming-up maakten we ons op voor de eerste set. Die begon wel aardig voor ons, maar daarna zat het niet mee. De flauwe Kangeroes begonnen steeds meer aanvalspogingen van ons te blokkeren en sloegen we er eens een bal langs dan werd-ie weer uitgegeven door het arbitrale trio Wulf, Jongsma en Henksma en de dames Wijnne die als lijnrechters optraden. Of juist in, wanneer wij de bal uitzagen. Ook de geheel kosteloze uiteenzetting van onze jonge student Haalstra over balbanen, dynamica en andere relevante argumenten legden geen gewicht in de schaal.

Vraag Matthijs aan scheidsrechter

 

Toelichting Matthijs na uitblijven van adequate onderbouwing door arbitrage

Kansloze missie dus en ondanks een eindsprint toch een logische 25-22 nederlaag. Nu zijn we behoorlijk slechte verliezers, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we zelf ook niet onze beste wedstrijd speelden. Onze nieuwbakken ingenieur Daan liet bijvoorbeeld zien dat het succesvol afronden van een theoretische hbo-opleiding passen en meten geen enkele garantie binnen de volleyballijnen biedt. Passen bleek in de praktijk namelijk best lastig. Gelukkig liet hij daarop in de tweede set een afgemeten serviceserie volgen, zodat we ons over die set al snel geen zorgen meer hoefden te maken (15-25). Onze andere ingenieur Henrico spuugde vervolgens eens in zijn handen en tikte hoogst persoonlijk de derde set bij elkaar (21-25). Gerustgesteld door de voorsprong kwamen in de vierde set ook de anderen weer eens aan bod. Pet verdedigde wat balletjes, Nubbie sloeg er een paar in, Remco en Wouter leefden zich uit in hun nieuwe speeltje: het 2-4 systeem. En de middenmensen…? Ook die deden waar ze goed in zijn: in de weg lopen. Helaas voornamelijk in het achterveld. Onder het toeziend oog van het fanatieke EVV-uitpubliek (dank familie Schouten voor jullie support wederom!) viel ook de vierde set aan EVV ten deel (19-25). Vergeten we bijna Herjan te noemen die zijn stempel op de wedstrijd drukte door aan de gezellige bar meteen maar een dubbele ronde te bestellen.

Onder het genot van deze versnaperingen druppelden ook de uitslagen van de andere wedstrijden binnen. Daarbij bleek dat onze komende tegenstander Reflex zich op knappe wijze had ontdaan van de kwakkelende titelkandidaat Side-Out, dat gezien de resultaten uit het verleden toch op meer zal hebben gerekend. Toen Daniel wist te melden dat ook onze directe achtervolger Kangeroe met 3-1 had verloren wisten we het zeker: We zijn zeker tot komende zaterdag de trotse koploper van de middenmoot in de tweede divisie A!!

Contact opnemen met de webmaster